Bokt.nl

mamabird schreef:

Wat een leuk topic! In mijn leven ook best wat bijzondere dingen meegemaakt, maar 1 spant de kroon. Ik had onder voorbehoud van keuren een paard gekocht bij een bekende stal hier redelijk in de buurt. Word ik ‘s ochtends gebeld dat keuren geen zin heeft, want paard bleek die ochtend niet goed op de harde volte. Vond het wel netjes dat verkoper dat liet weten, scheelt mij weer keuringskosten. Omdat het in de buurt was afgesproken dat ik ‘smiddags even langs zou komen om met eigen ogen te zien hoe het paard liep. Idd niet rad op het harde, maar hij had nog een paard te koop wat misschien wel geschikt was. Dus ik naar dat andere paard kijken. Super leuk dier. Stiekem nog leuker dan die andere, dus ik helemaal enthousiast. Proefgereden en helemaal blij. Prijs was reeel, paspoort ingezien en afstamming was leuk, dus ik zag het helemaal zitten. Afgesproken nog een keer te komen rijden omdat ik niet snel meteen beslis. Tweede keer proefgereden, overtuigd en afspraak gemaakt om te keuren. Kom ik daar voor de keuring, was wat vroeg. Sta nog bij mijn auto met trailer op de parkeerplaats en ben m’n stalschoenen aan het aantrekken bij de auto, parkeert een auto naast me. Mensen stappen uit en we kletsen wat. Er kwam ter sprake wat ik daar kwam doen (ik helemaal enthousiast vertellen over dat paard) waarop die mensen heel verbaasd mij aanstaren.... dus ik vraag of er wat is.... Blijkt dat paard van hun te zijn en ook nog eens niet te koop te zijn...... Ik wist in eerste instantie niet wat te zeggen... toen maar met z’n allen naar de ‘verkoper’ gelopen voor een verklaring. Die eigenaren hartstikke boos.... dus ben uiteindelijk maar flabbergasted de dierearts af gaan bellen en naar huis gereden. Als die mensen die dag niet geweest waren en dat paard was die middag goedgekeurd, dan had ik dat paard na het keuren meteen betaalt en meegenomen.....

mamabird schreef:

Wat een leuk topic! In mijn leven ook best wat bijzondere dingen meegemaakt, maar 1 spant de kroon. Ik had onder voorbehoud van keuren een paard gekocht bij een bekende stal hier redelijk in de buurt. Word ik ‘s ochtends gebeld dat keuren geen zin heeft, want paard bleek die ochtend niet goed op de harde volte. Vond het wel netjes dat verkoper dat liet weten, scheelt mij weer keuringskosten. Omdat het in de buurt was afgesproken dat ik ‘smiddags even langs zou komen om met eigen ogen te zien hoe het paard liep. Idd niet rad op het harde, maar hij had nog een paard te koop wat misschien wel geschikt was. Dus ik naar dat andere paard kijken. Super leuk dier. Stiekem nog leuker dan die andere, dus ik helemaal enthousiast. Proefgereden en helemaal blij. Prijs was reeel, paspoort ingezien en afstamming was leuk, dus ik zag het helemaal zitten. Afgesproken nog een keer te komen rijden omdat ik niet snel meteen beslis. Tweede keer proefgereden, overtuigd en afspraak gemaakt om te keuren. Kom ik daar voor de keuring, was wat vroeg. Sta nog bij mijn auto met trailer op de parkeerplaats en ben m’n stalschoenen aan het aantrekken bij de auto, parkeert een auto naast me. Mensen stappen uit en we kletsen wat. Er kwam ter sprake wat ik daar kwam doen (ik helemaal enthousiast vertellen over dat paard) waarop die mensen heel verbaasd mij aanstaren.... dus ik vraag of er wat is.... Blijkt dat paard van hun te zijn en ook nog eens niet te koop te zijn...... Ik wist in eerste instantie niet wat te zeggen... toen maar met z’n allen naar de ‘verkoper’ gelopen voor een verklaring. Die eigenaren hartstikke boos.... dus ben uiteindelijk maar flabbergasted de dierearts af gaan bellen en naar huis gereden. Als die mensen die dag niet geweest waren en dat paard was die middag goedgekeurd, dan had ik dat paard na het keuren meteen betaalt en meegenomen.....

Eatshay schreef:

Holydemoly we hebben een winnaar Wat bizar! Stel je voor dat de eigenaren niet geweest waren, dan kom je een tijdje later misschien je nieuwe paard tegen op zo'n opsporingspagina!

mamabird schreef:

Wat een leuk topic! In mijn leven ook best wat bijzondere dingen meegemaakt, maar 1 spant de kroon. Ik had onder voorbehoud van keuren een paard gekocht bij een bekende stal hier redelijk in de buurt. Word ik ‘s ochtends gebeld dat keuren geen zin heeft, want paard bleek die ochtend niet goed op de harde volte. Vond het wel netjes dat verkoper dat liet weten, scheelt mij weer keuringskosten. Omdat het in de buurt was afgesproken dat ik ‘smiddags even langs zou komen om met eigen ogen te zien hoe het paard liep. Idd niet rad op het harde, maar hij had nog een paard te koop wat misschien wel geschikt was. Dus ik naar dat andere paard kijken. Super leuk dier. Stiekem nog leuker dan die andere, dus ik helemaal enthousiast. Proefgereden en helemaal blij. Prijs was reeel, paspoort ingezien en afstamming was leuk, dus ik zag het helemaal zitten. Afgesproken nog een keer te komen rijden omdat ik niet snel meteen beslis. Tweede keer proefgereden, overtuigd en afspraak gemaakt om te keuren. Kom ik daar voor de keuring, was wat vroeg. Sta nog bij mijn auto met trailer op de parkeerplaats en ben m’n stalschoenen aan het aantrekken bij de auto, parkeert een auto naast me. Mensen stappen uit en we kletsen wat. Er kwam ter sprake wat ik daar kwam doen (ik helemaal enthousiast vertellen over dat paard) waarop die mensen heel verbaasd mij aanstaren.... dus ik vraag of er wat is.... Blijkt dat paard van hun te zijn en ook nog eens niet te koop te zijn...... Ik wist in eerste instantie niet wat te zeggen... toen maar met z’n allen naar de ‘verkoper’ gelopen voor een verklaring. Die eigenaren hartstikke boos.... dus ben uiteindelijk maar flabbergasted de dierearts af gaan bellen en naar huis gereden. Als die mensen die dag niet geweest waren en dat paard was die middag goedgekeurd, dan had ik dat paard na het keuren meteen betaalt en meegenomen.....

Poekkie schreef:

mamabird schreef:

Wat een leuk topic! In mijn leven ook best wat bijzondere dingen meegemaakt, maar 1 spant de kroon. Ik had onder voorbehoud van keuren een paard gekocht bij een bekende stal hier redelijk in de buurt. Word ik ‘s ochtends gebeld dat keuren geen zin heeft, want paard bleek die ochtend niet goed op de harde volte. Vond het wel netjes dat verkoper dat liet weten, scheelt mij weer keuringskosten. Omdat het in de buurt was afgesproken dat ik ‘smiddags even langs zou komen om met eigen ogen te zien hoe het paard liep. Idd niet rad op het harde, maar hij had nog een paard te koop wat misschien wel geschikt was. Dus ik naar dat andere paard kijken. Super leuk dier. Stiekem nog leuker dan die andere, dus ik helemaal enthousiast. Proefgereden en helemaal blij. Prijs was reeel, paspoort ingezien en afstamming was leuk, dus ik zag het helemaal zitten. Afgesproken nog een keer te komen rijden omdat ik niet snel meteen beslis. Tweede keer proefgereden, overtuigd en afspraak gemaakt om te keuren. Kom ik daar voor de keuring, was wat vroeg. Sta nog bij mijn auto met trailer op de parkeerplaats en ben m’n stalschoenen aan het aantrekken bij de auto, parkeert een auto naast me. Mensen stappen uit en we kletsen wat. Er kwam ter sprake wat ik daar kwam doen (ik helemaal enthousiast vertellen over dat paard) waarop die mensen heel verbaasd mij aanstaren.... dus ik vraag of er wat is.... Blijkt dat paard van hun te zijn en ook nog eens niet te koop te zijn...... Ik wist in eerste instantie niet wat te zeggen... toen maar met z’n allen naar de ‘verkoper’ gelopen voor een verklaring. Die eigenaren hartstikke boos.... dus ben uiteindelijk maar flabbergasted de dierearts af gaan bellen en naar huis gereden. Als die mensen die dag niet geweest waren en dat paard was die middag goedgekeurd, dan had ik dat paard na het keuren meteen betaalt en meegenomen.....

Zou me niet verbazen als die mensen zodanig veel stalgeld achter stonden dat de ‘verkoper’ aka staleigenaar het misschien zo wou regelen? Niet netjes en absoluut ook niet legaal natuurlijk. Wel zuur voor je

__Sannne schreef:

Ben wel benieuwd wat die "verkoper" voor verklaring had eigenlijk, mijn hemel zeg.

Monte_Cristo schreef:

Zo iets heb ik dus ook meegemaakt, maar dan andersom.
Ik had een paard waar ik nog niet wist wat ik ermee ging doen. Of doorrijden of verkopen. Niet dat het niet goed ging, maar ik was eigenlijk toe aan een nieuwe uitdaging aangezien ik alles eruit gereden wat wat ik van dat paard wilde, maar van de andere kant kon ik alles doen met hem wat ik wilde en hij was super braaf. Dus twijfels.
Ik stond toen die tijd op een pensionstal waar veel verloop was. Op een gegeven moment heeft de dochter van de staleigenaar de stallen gevuld met handelspaarden. Het was alleen niet veel soeps.
Nadat ik gereden had raakte ik nog in gesprek met de dochter en vertelde dat ik nog steeds twijfelde om het paard te verkopen, maar dat ik er nog eens rustig over na ging denken.
Een paar dagen later wordt ik gebeld of ik naar stal wilde komen. Toen ik daar aankwam kwam de dochter met een big smile naar me toe gelopen. Ze had mijn paard verkocht en wilde even praten over het percentage wat zij wilde ontvangen omdat zij het paard verkocht had.
Ik wist niet wat ik hoorde. Zo kwaad was ik. Ik was vooral zo kwaad dat zij mensen op mijn paard liet rijden zonder dat ik ervan af wist.
Na enig aandringen heb ik het telefoonnummer van de "nieuwe eigenaars" kunnen krijgen en ze gebeld dat het paard van mij was en dat ik nog niet zo ver was om hem daadwerkelijk te verkopen.
De volgende dag vertrokken we naar een andere pensionstal en heb ik hem lekker zelf gehouden. Het deed me toch meer zeer om hem kwijt te raken en had ik er een tweede bijgekocht.

mamabird schreef:

Wat een leuk topic! In mijn leven ook best wat bijzondere dingen meegemaakt, maar 1 spant de kroon. Ik had onder voorbehoud van keuren een paard gekocht bij een bekende stal hier redelijk in de buurt. Word ik ‘s ochtends gebeld dat keuren geen zin heeft, want paard bleek die ochtend niet goed op de harde volte. Vond het wel netjes dat verkoper dat liet weten, scheelt mij weer keuringskosten. Omdat het in de buurt was afgesproken dat ik ‘smiddags even langs zou komen om met eigen ogen te zien hoe het paard liep. Idd niet rad op het harde, maar hij had nog een paard te koop wat misschien wel geschikt was. Dus ik naar dat andere paard kijken. Super leuk dier. Stiekem nog leuker dan die andere, dus ik helemaal enthousiast. Proefgereden en helemaal blij. Prijs was reeel, paspoort ingezien en afstamming was leuk, dus ik zag het helemaal zitten. Afgesproken nog een keer te komen rijden omdat ik niet snel meteen beslis. Tweede keer proefgereden, overtuigd en afspraak gemaakt om te keuren. Kom ik daar voor de keuring, was wat vroeg. Sta nog bij mijn auto met trailer op de parkeerplaats en ben m’n stalschoenen aan het aantrekken bij de auto, parkeert een auto naast me. Mensen stappen uit en we kletsen wat. Er kwam ter sprake wat ik daar kwam doen (ik helemaal enthousiast vertellen over dat paard) waarop die mensen heel verbaasd mij aanstaren.... dus ik vraag of er wat is.... Blijkt dat paard van hun te zijn en ook nog eens niet te koop te zijn...... Ik wist in eerste instantie niet wat te zeggen... toen maar met z’n allen naar de ‘verkoper’ gelopen voor een verklaring. Die eigenaren hartstikke boos.... dus ben uiteindelijk maar flabbergasted de dierearts af gaan bellen en naar huis gereden. Als die mensen die dag niet geweest waren en dat paard was die middag goedgekeurd, dan had ik dat paard na het keuren meteen betaalt en meegenomen.....

Sintara schreef:

Mijn familie zat in de dravers, en ik als klein meisje mocht op een paar van die paarden gewoon rijden waaronder een ruin. Kuikenmak en ik had hem nog nooit iets verkeerd of gemeens zien doen, maar hij had wel een rare plek. Was vroeger, zeker tien jaar eerder mishandeld met brandmerken ofzo zeiden ze.

In elk geval, er kwam een keer een vent op het erf daar, paard ziet hem en vliegt hem toch aan niet normaal. Ondanks dat mensen hem direct te hulp schoten kwam de man er niet zonder kleerscheuren vanaf.

Die man bleek dus degene te zijn die het paard in het verleden had mishandeld, het paard herkende hem direct

Vjestagirl schreef:

Dat je die hebt laten gaan... Ik zou niet toegestaan hebben dat een dier van mij zo vervoerd werd...