Ik zal eerst mijn jongens een officieel voorstellen op bokt,
Als eerste mijn golden oldie Urano van de Noordheuvel.
Hij wordt op 12 februari alweer 24 en hij is 1.68m hoog
Samen met hem heb ik de kneepjes van de dressuur geleerd, hij staat inmiddels heerlijk op pensioen. Momenteel rijden wij vooral buitenritjes en af en toe nog wat lichte dressuur in bak.
Ik kan lezen en schrijven met dit heerlijke paard ondanks dat hij nog altijd een pittig temperament heeft.
Het is gewoon geweldige ouwe man die je niet meer even verteld hoe het allemaal werkt in de wereld


En dan hebben we deze boef, dit is Iknow.
Er zijn vast mensen die hem al kennen van bokt maar voor de mensen die hem niet kennen zal ik hem ook even voorstellen.
Iknow is een amber champagne kleurige ruin van 1.89m hoog.
Hij heeft al het een en ander meegemaakt in zijn leven en is zeker niet de makkelijkste van stal.
Maar dit paard is gewoon geweldig, hij is mega lief, werkwillig, de grootste knuffel van stal.

Dan beginnen we in januari, een druilerige maand, de paarden staan op dat moment bij mijn schoonmoeder op stal. Ze kunnen heerlijk elke dag buiten staan maar helaas hebben we geen buitenbak en staan we op pure zeeuwse klei dus het was een en al modder. Deze maand hebben we dus vooral buiten gereden of met de trailer naar de binnenbak.

Voor februari gelde eigenlijk het zelfde.

Toen kwam maart, voor ons een maand die we nooit meer vergeten. Mijn vriend en ik werkte namelijk allebei in de horeca. Samen met mijn schoonmoeder waren we er over uit dat wij haar horeca zaak zouden overnemen vanaf mei. De maand begon dus zeer positief. Tot die gevreesde 15 maart, alles ging dicht, na goed nadenken toch besloten alles door te zetten met de zaak en dan maar van de tijd gebruik maken om alles op orde te brengen tot we weer open konden. Dankzij de sluiting had ik ineens extra tijd voor de paardjes, zeker aangezien de wei achter de zaak lag.


In april gingen we door met onze buitenritjes, urano en ik zijn zelfs lekker naar ons eigen huis gereden. Dromend over hoe fijn het zou zijn als ze bij ons eigen zouden staan. Niet wetende wat ons te wachten stond.

In mei hadden we heerlijke dutjes in het gras, want ondanks dat wij nu de zaak zouden leiden was er nog genoeg tijd om lekker te tutten met de paarden want de zaak mocht nog steeds niet open.

Toen kregen we eindeijk groen licht van de overheid en mocht de zaak open op 1 juni, een drukke maand volgde waarop ik besloot mijn mannetjes even lekker zomervakantie te geven zoudat ik me kon richten het restaurant.

Juli was vooral warm, ik ging elke middag snel tussen door de paardjes even lekker afspoelen. Even een beetje quality time

iknow begon helaas weer af te vallen. We zijn een hele winter bezig geweest met hem weer op gewicht te krijgen na een hele nare val van iknow vorig jaar waarbij hij achterover op zijn achterhoofd/rug is gevallen en hij half dood in de weide stond. Hij kreeg er toen niet veel later ook nog een worminfectie boven op dus alle alarm bellen gingen bij mij rinkelen. Na controle bleek hij helaas weer een stevige bloedworm infectie te hebben. Inmiddels is hij weer redelijk op gewicht maar hij mag nog wel wat meer massa en spieren krijgen.

In augustus was het gelukkig nog heel druk op de zaak maar af en toe had ik tijd voor een ritje

Toen kwam september. De maand waarin alles fout ging, na een meningsverschil over de toekomst van de zaak met mijn schoonmoeder besloot zij dat wij niet in haar beeld paste voor de zaak en we dus maar iets anders moesten gaan doen. Jullie snappen vast wel dat dat voor de nodige rot situaties zorgden en mijn paarden moesten per direct weg. gelukkig hebben wij een grote tuin dus we zijn om weide palen geracet en die zelfde middag stonden mijn kindjes ineens in onze tuin. Ze hebben een 30 bij 10 stuk weide/ paddock


oktober brak aan en de schuilstal werd geplaatst in de paddock zodat ze lekker 24/7 buiten kunnen staan. We mogen bij de buren rijden in de het bakje dus we trainde weer lekker verder.

November hebben we zand laten leggen in de paddock zodat ze lekker door staan, de prinsjes worden op hun wenkjes bedient



December zijn de heertjes vooral bezig met hun buikjes rond te eten en rijden we lekker door, met iknow zitten we helaas wel in een dipje met rijden maar die komen we ook wel weer te boven.

Al met al dus een heel vreemd jaar met veranderingen die ik niet verwacht had. Maar we blijven positief mijn droom om de jongens aan huis te hebben is wel uitgekomen. Ze staan heerlijk 24/7 buiten met onbeperkte toegang tot kuil in slowfeeders, nu nog op zoek naar mooi stuk weiland voor ze om de droom compleet te maken.
In 2021 wil ik graag verder genieten van de buitenritjes Urano, ik zou graag de beginselen van de z oefeningen met iknow willen rijden en met Iknow alleen op buitenrit kunnen zonder spanning

ik hoop dat jullie het leuk vonden om ons jaar door te lezen en een gelukkig nieuwjaar voor iedereen van ons!
