Geplaatst We begonnen januari met een zusje die een nieuwe camera kocht.
Dan neem je dus de honden mee, en ga je het bos in met zn allen. Hij was hier behoorlijk druk, maar wel braaf uiteraard.
Samen met vrienden gaven we ons op voor een begeleide buiterit in appelscha. Het was nat van de vele regen, gelukkig wel droog, maar heel fris met de wind. Achter een ander paard aan is mn vriendje zo het water in gelopen, ook de spetterplas. Zoveel vertrouwen, en zo vreselijk trots.
Trainden we tussendoor lekker thuis
En toen kwam corona... en mooi weer. Dus tijd vanwege thuis van werk, en mooi weer betekend nog meer het bos in. We hebben vele zondagse ritten gemaakt dit jaar:
Als je dan wilt pauzeren met koffie maar je halster vergeten bent, ben je ff creatief met teugels en kan je maatje ook eten:
Heerlijke buitenrit, mn moeder mee op de fiets, en toen het fietsen te zwaar werd, hebben we maat gewisseld (er zit nooit iemand anders op hem, maar om zo in het bos ff te kunnen wisselen, maakt me toch wel trots. En mn moeder na jaren niet meer te hebben gereden heeft genoten van een stuk op buitenrit
De dag van mijn vertrek kwam steeds dichterbij. Hij deed al niet veel meer, voornamelijk lekker buitenritten of wandelen aan de hand.
Buitenritten zijn 90% stappen, lekker genieten van de omgeving. Dat deed ik ook met mn nicht en haar haflinger:
En als je dan het water zo leuk vind, dat je zonder zadel erin loopt en lekker met het water gaat spelen, moet je als baas wel trots zijn toch
In de laatste week voor mijn vertrek nog een hele gave shoot mogen doen van Marga Boonstra. Ik in jurk, Irkoon met hoofdstel alleen
Even een klein momentje van rust
Geen cap is eigen keuze en alleen voor de foto's, normaal draag ik die altijd.
Dit was toch stiekem wel een droom hoor, zonder zadel, het water in, vol vertrouwen. Op de stand foto's staat ie ook compleet los. Er waren veel kinderen op het strandje aan het spelen, hij geeft nergens om. Maar, het is wel een karakter, schrikt snel, maar altijd safe. Wil je altijd pleasen em doet altijd zo zijn best.
Dit jaar liep zoals voor zoveel mensen compleet anders dan gepland, maar ik heb net zo veel of misschien zelfs meer genoten. Volgend jaar wil ik de buitenritten zeker doorzetten, samen met het lekker weer trainen naar wedstrijden en zoveel mogelijk afwisseling in de trainingen.
Zo staat hij er nu bij, wederom foto gemaakt door mn zusje. Lekker relaxed, wollig, rond en gezond.
Hij was een gokje, want te klein, onbeleerd was wel iets wat ik graag wou maar waarvan je niet weet hoe het uitpakt. Geluisterd naar mijn gevoel. Intussen een ster ruin, en alles wat ik zoek in een paard. We zijn nog lang niet klaar, en zolang er niks veranderd waardoor het niet meer kan, gaat hij nooit weer weg
