(Maar dan alleen van 2020, hè?)
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
wauw, wat zit ze goed in haar vel en dat maakt alles van dit bizarre jaar goed! 

Doedatje schreef:We waren bijna thuis van een buitenrit en toen lag er een grote stapel takken aan de kant van de weg die er de heen weg nog niet lagen. Pony vond het eng en wilde gaan rennen, maar ik hield hem tegen en toen begon hij achteruit te lopen. Zo de diepe sloot in. Ik kon er optijd vanaf glijden, maar de pony stond onderin de diepe sloot. We hebben geprobeerd hem eruit te halen, maar dat lukte niet. Hij is er uiteindelijk door de brandweer uitgetakeld met zo'n matje onder hem door. Dat was een hele ervaring.
Verder zijn we voor het eerst op ander terrein geweest en was hij ontzettend braaf toen we voor het eerst met meerdere paarden in de bak gingen rijden.

Equisync schreef:De meest bijzondere dag vond ik toch wel 1 januari. Na een lang revalidatie proces van een gebroken been bij mijn paard mocht/kon ik eindelijk weer onder het zadel opbouwen en ik was zó blij dat ik gejankt heb van blijdschap ook al heb ik maar 20 minuutjes er op gezeten!
En de weken/maanden die volgden waren natuurlijk ook heerlijk om weer erop te zitten en voor het eerst te draven, te galloperen etc.
Dus voor mij was 2020 zo slecht nog niet. Heel veel heerlijke nieuwe/oude herinneringen en het terugwinnen van vertrouwen
Niet dat ik een stout paard heb, integendeel, maar Aliaa is nogal direct in haar communicatie. Bij het minste liggen haar oren plat in haar nek en kijkt ze alsof ze je gaat opeten, maar dat doet ze nooit.
Aliaa is gewoon erg gevoelig, maar ook wat eenkennig (hier staat haar ras, Akhal Teke, wat om bekend).
Aliaa was zo lief, geduldig én enorm voorzichtig met dat meisje. Ze voelde de dochter perfect aan en paste zich aan, zonder een moment te profiteren van de zwakheid van de ander. Ik was zo trots op mijn Aliaa!

CoonArt schreef:Doedatje schreef:We waren bijna thuis van een buitenrit en toen lag er een grote stapel takken aan de kant van de weg die er de heen weg nog niet lagen. Pony vond het eng en wilde gaan rennen, maar ik hield hem tegen en toen begon hij achteruit te lopen. Zo de diepe sloot in. Ik kon er optijd vanaf glijden, maar de pony stond onderin de diepe sloot. We hebben geprobeerd hem eruit te halen, maar dat lukte niet. Hij is er uiteindelijk door de brandweer uitgetakeld met zo'n matje onder hem door. Dat was een hele ervaring.
Verder zijn we voor het eerst op ander terrein geweest en was hij ontzettend braaf toen we voor het eerst met meerdere paarden in de bak gingen rijden.
Da's schrikken ja! Hopelijk is je pony er goed vanaf gekomen.