Eigenlijk begon het al oktober 2019, daar werd Red ( 1 van mijn honden) dodelijk ziek en gingen we met een nog heel zieke hond 2020 in, in 2019 had ik ook 2 paarden van een vriendin ter logee gekregen, 2 friese paarden Nathan en Hayke.
Januari 2020, begon het met regenen wat 90 dagen aanhield... het was zo nat en met 7 paarden zoveel werk, maar goed, ook 1 van mijn honden die liep zich een kruisbandblessure op en moest geopereerd worden, dit verliep verder goed maar er kwam wel een revalidatie bij naast de problemen met Red.
Februari, Maestro had cushing en de zomers waren altijd spannend hij stond zo makkelijk hoef bevangen, de winters waren daarin eigenlijk wel safe, maar in januari stond hij ineens zwaar hoefbevangen, goed, medicijnen en tijd, dan zou hij er wel overheen komen, maar het ging nog niet beter of hij werd weer hoefbevangen, en toen heb ik al zo getwijfeld, moet ik er geen eind aan maken, maar je probeert het dan toch nog een keer, maar hij werd slechter ipv beter, en zelfs met 3 zakjes bute kon hij niet meer lopen, dus op 17 februari heb ik hem laten inslapen, tussen zijn vriendjes, hij heeft er echt niets van gemerkt , het ging zo netjes.... Maestro werd zo'n 25 jaar oud waarvan hij 18 jaar in mijn leven geweest is..
1.

Maart brak aan en mijn vriendin belde mij dat iemand in haar omgeving die vroeger ook voor haar paarden zorgde een eigen stal had en dat was veel dichterbij haar huis, en zo kon ze ze vaker kon opzoeken, dus ik zei meteen: "doen" , dat was echt een super oplossing en zo werden Nathan en Hayke 13 maart opgehaald, het was een emotionele ontmoeting toen mijn vriendin haar paarden na bijna een half jaar weer terug zag:
2.

Ook was er natuurlijk even tijd voor een knuffelmoment met Wessel

3.

Goed, de dag nadat Nahan en Hayke weg waren had ik zo'n spijt, wat mistte ik ze, in een telefoongesprek heb ik dan ook gezegd dat wanneer dan ook ze altijd terug mochten komen....
April brak aan en de paarden gingen de wei op, al viel het me wel op dat Lazlo in die tijd veel lag, maar goed hij ging naar de 27 jaar oud en hij at goed en zag er super uit:
4.

Maar hij kon er ook zo.... ongelukkig uitziend bij lopen...
5.

3 dagen na deze foto's vond ik hem met een heel dik been op stal, en hij kon daar ook amper op staan, dus de veearts gebeld en die deed een algeheel onderzoek en zag dat er in zijn voerbak nog een berg eten lag, op dat moment zag ik pas dat hij ook niet gemest had....en dat werd het begin van 3 dagen dokteren, hij at niet en mestte niet, dus eerst spuiten erin en smiddags kwam de veearts terug, die deed een neussonde om olie te geven tegen een evt verstopping maar er kwam liters vocht uit zijn maag, het zag er slecht uit...
S'middags maakte ik nog dit filmpje, ik kon het gewoon niet geloven, hij was zo mooi...En echt koliek was het niet, maar wat dan wel?
Voor de nacht is hij weer gesondeerd en weer kwamen er liters vocht uit zijn maag...de hele nacht ben ik bij hem gebleven uit angst voor alsnog zware koliek, maar er gebeurde niets, hij mestte zelfs een nette drol, maar eten deed hij niet, hij wilde wel maar het ging gewoon niet.
3 dagen lang is er gedokterd, en ondanks dat hij alles braaf toeliet was hij zo bang, die vreselijk sondes, hij rilde gewoon als hij die slang zag, het was zo zielig



zijn laatste foto, 4 uur later heb ik hem in laten slapen
6.

En zo gingen we van 7 paarden naar 3 in 2 maanden tijd....
Friesje stond graag in de bak en tja, Lieuwe ging er dan maar bij staan en zo bleef mijn wei gewoon leeg, dus ik ging op zoek naar een opvangpaard/pony , maar dat is niet makkelijk nog....dus dat bleef een beetje bij zoeken, en dacht erover om maar een advertentie te zetten, tot ik gebeld werd, mijn vriendin, de paarden ( Nathan en Hayke) moesten zo snel mogelijk weg, wegens financiële problemen konden ze niet blijven waar ze waren en tuurlijk waren ze weer welkom en zo kwamen Nathan en Hayke 24 april weer terug in ons leven , eindelijk weer een wei met paarden erin

7.

Mei verliep rustig, alleen kreeg ik een berichtje dat ik een "pakketje "moest ophalen, dat gedaan en dit waren de papieren van Nathan en Hayke met een heel lieve brief dat mijn vriendin ze aan mij gaf:
https://picturepush.com/public/16338012
Zo bizar was dat , al jaren zeg ik dat ik de peet mamma ben voor haar paarden en nu gebeurde er dit... ik vind het nog steeds zo bijzonder!
Juni brak aan...
Op een dag vond ik Friesje zo sloom en bij onderzoek had zij enorme opgezette uiers, dus weer veearts erbij, die zei dat het vocht was maar dat wel haar slijmvliezen bleek en wat gelig zagen, een mestonderzoek volgde met een groot bloedonderzoek..
De uitslag was dat ze vol met wormen zat en bloedarmoede had, en daarop heb ik ook Nathan laten testen die ik ook zo mat vond en bij hem hetzelfde, maw... het uitstapje had een wormbesmetting tot gevolg

wel maakte ik natuurlijk veel foto's van de paarden , van Friesje ( 24 jaar oud) :
8.

van Lieuwe:
9.

Van Nathan:
10.

Van Hayke:
11.

Tot ik Nathan met een dikke kaak vond, ik was bang voor een tand probleem , maar daar was zo niets van te zien, dus een flinke AB kuur gekregen, en daarvan knapte hij goed op:
https://picturepush.com/public/16338013
En Lotus 1 van mijn honden begon mank te lopen, met pijnstillers en rust leek het beter te gaan , maar zodra ze maar wat meer deed werd het weer slechter, dus daar begonnen de eerste onderzoeken bij de DA...
Eind Juni kwam mijn vriendin langs, om gewoon even te genieten van de paarden en haar paardenkinders weer te zien:
[RIJ-ITP] Op je ouwe dag, genieten van het rijden..
Juli verliep verder rustig, alleen bleef Lotus af en aan mank lopen, er werden van bijna elk lichaamsonderdeel wel foto's gemaakt maar daar was maar niets op te zien, dus ging ze op de Phen-pred en daar ging het goed mee.. we dachten dan ook toch waarschijnlijk een ontsteking ergens...
Toen kwam Augustus,
Op 1 Augustus liepen we door de wei en zagen de onderdraad van de shettenwei losgetrokken liggen, ik zei nog dat zal Ozzy wel geweest zijn, die was nogal het mannetje sinds er een nieuwe merrie in de wei stond...
En ja het was ook Ozzy, toen we dichterbij kwamen wilde hij zich omdraaien en viel haast om, hij kon echt niet meer lopen, gelijk veearts gebeld en Ozzy met mijn vriend heel langzaam naar de stallen gebracht, het zag er echt slecht uit...
Veearts kwam en ja hij had iets aan zijn voorbeentje maar kon niet precies voelen hoe of wat ,gedacht werd aan een peesblessure en ook zo behandeld , en er was een stuk heupbot afgebroken, met pijnstillers en ontstekingsremmers moesten we kijken hoe en of hij daarvan opknapte...
Een paar dagen later hebben we hem een groter weitje gegeven ook omdat het toen zo warm werd dat hij schaduw had:
Wat een zorgen kan een mens hebben om zo'n klein mannetje...
September,
Begin September hebben we de grote wei waar hij normaal met Lucky in stond gehalveerd, en zo had hij wat meer ruimte om te revalideren, begin september liep hij zo:
Nog niet goed maar wel al beter....
Eind September bijna 8 weken na het ongeval ging het gelukkig een stuk beter

https://www.youtube.com/watch?v=TbIHLhL ... e=youtu.be
Oktober:
Maakte ik weer wat foto's van Wessel:
12.https://www1.picturepush.com/photo/a/16 ... 338059.jpg
13.https://www1.picturepush.com/photo/a/16 ... 338060.jpg
En ging ik met Pip naar de DA, ik vond haar wat teveel drinken dus een bloedonderzoek gedaan en helaas zijn haar nieren niet goed meer, en zijn de nierwaarden verhoogd, nog niet dramatisch gelukkig, maar goed, blij word ik er niet van, Pip is nu 11,5 jaar oud, en echt wel mijn zielehond...
November:
Lotus blijft keer op keer mank lopen , dus naar een grote kliniek waar ze artroscopie aan haar elleboog krijgt, hier blijkt dat ze een flinke artrose heeft, niet leuk ,maar goed voor nu gaan we proberen met supplementen de gewrichten te smeren zodat ze nog even een poosje mee kan, ze is pas 6 tenslotte...
En gaat Nathan nog eens op de foto:
14. https://www1.picturepush.com/photo/a/16 ... 338063.jpg
Krijgt Pip een kies ontsteking en deze moet onder narcose eruit gehaald worden, 1 kies worden er 2 en daarna wordt ze flink ziek van waarschijnlijk een bacterie , al met al niet handig bij een hond met slechte nieren en die al ouder is...

Gelukkig krabbelt ze er weer bovenop, maar ze moet dit maar niet teveel gaan doen.
December:
De laatste maand van 2020 en wat zal ik blij zijn dat dit jaar voorbij is, ik denk heel veel mensen wel vanwege een virus wat voor veel mensen problemen geeft, gelukkig hebben wij an sich daar geen last van, maar ik maak mij wel zorgen over mijn ouders, die toch wel in een risico leeftijd vallen, ik hoop alleen maar dat 2021 een jaar gaat worden waarin het virus onder controle komt , en iedereen gezond en wel zijn leven weer kan oppakken

( En oja ik mag nog 1 foto plaatsen, maar ik weet niet van wie ik dat moet doen, dus ik zou zeggen, roept u maar dan plaats ik nog wel een foto erbij
