Geplaatst 2,5 jaar geleden opende ik dit topic: [ITP] Een half jaar in mijn grootste droom..
Toen had ik mijn PRE merrie Toos(Revoltosa) net een half jaartje. Ze is vorige week ook al weer 13 jaar geworden en hopelijk word dat nog ruim verdubbelt!
Ze komt uit Málaga en is door kennissen hierheen gehaald en hebben haar uitgebracht tot het M2. Uiteindelijk kregen ze minder tijd en wisten dat ik een paardje zocht, ik was al verliefd op het ras en ging kijken. Al snel was ik om en heb ik haar gekocht..
Het eerste jaar hebben we op een pensionstal gestaan. Daar hebben we in het begin veel grondwerk gedaan om een band op te bouwen. Ze bleek erg eenkennig en snel geprikkeld al gaat ze intussen wel voor mij door het vuur.
In Juli 2018 ben ik met haar een camping gegaan in hartje Drenthe. Omdat het nog voor het hoogseizoen was hadden we alles grotendeels voor onszelf en het was echt prachtig weer. Hier merkte ik dat ze minder prikkels had dan op een pensionstal.
Toch zijn we lekker door gaan trainen.
Tot uiteindelijk een heel leuk huis met ruim een hectare grond niet al te ver van mijn werk vandaan te koop kwam. Echter had ik geen vriend om het mee te kopen en alleen kon ik het helaas ook niet. Ondanks ik al 5 jaar op mijzelf woonde zijn mijn moeder en ik gaan kijken.. We hakten de knoop door en er was ruimte genoeg voor ons allebei; we deden het. Dus, we hebben allebei onze woningen verkocht. Ik heb het land gekocht en de boel laten verbouwen en mijn moeder het huis.
Uiteraard moest Toos wel gezelschap hebben op korte termijn dus ben ik met wat vrienden naar de Zuidlaardermarkt gegaan en hadden we om 5uur s'ochtends al een paar Shetlanders van de markt geplukt
Uiteindelijk kregen we de sleutels van het nieuwe huis.. Vanuit de serre hebben we zicht op de overkapping, waar uiteindelijk de stallen in zijn gekomen.
Na een week viel er al een flink pak sneeuw.
En heb ik vroeg in het voorjaar stallen in de overkapping laten bouwen en een paddock aan laten leggen.
Intussen kent zo een beetje iedereen in het dorp ons.
En genieten de paardjes net zo veel als ik (en mijn moeder).
Nu is intussen alles klaar, er zijn kipjes bij gekomen en word ik s'ochtends wakker met dit uitzicht.
Toch wist Toos niet altijd even goed wat ze met de nieuwe buren aan moest.
Enkele maanden terug werd ik benaderd door iemand uit het dorp. Die wilde wel graag een paard kopen en haar bij mij stallen. Zo gezegd zo gedaan en zowel tussen ons en de paardjes gaat het super goed.
En voor de toekomst? Misschien wil ik toch nog wel een leuk veulentje van Toos en pakken we wat wedstrijdjes mee. Ze doet zo haar best en hoop haar nog vele jaren bij mij te hebben
wat fijn! geniet van elkaar 
