Op 29 juni 2014 zag ik Winnie voor het eerst. Iemand zocht een bijrijder voor een te dikke fjord. Winnie was erg dik en had veel last van zomereczeem. 6 jaar lang hoopte ik ooit dit topic te kunnen maken en te kunnen zeggen dat ze nu dan echt officieel van mij is en nu is het moment eindelijk daar! Nooit meer onzekerheid of de eigenaar haar weer terug haalt, ze blijft voor altijd van mij

Het leek me leuk een overzichtje te maken van de afgelopen jaren samen



In 2014 zag ze er ongeveer zo uit:

We deden vier keer mee aan de Autumn Desert Trail. De vijfde keer ging helaas niet door ivm een singelwondje.

We waren een tijdje in de spring fase en deden mee aan een leuke cross fotomeeting. Dit heeft nooit erg doorgezet, ik ben eigenlijk niet zo springerig


We zouden dit jaar voor de vijfde keer naar de Eper Paarden4daagse gaan, inmiddels ben ik na een leuke stage periode ook vrijwilliger in de werkgroep communicatie. Helaas kan de vierdaagse dit jaar ivm Corona niet doorgaan.

Ook reden we 1 jaar mee met de vierdaagse in Zorgvlied.

We doen zo af en toe mee aan een horseboard training. We zijn nogal sloom, dus vooral voor de fun!


We hebben heeeeeeeeeel veel shoots gedaan, waaronder een aantal bij mijn favoriete fotografe: Nikki de Kerf.



Omdat ik zelf lange tijd gefotografeerd heb, mag Winnie ook vaak posseren voor mijn eigen lens


We hebben meerdere trektochten gereden. Na een keer onder het zadel, kwam ik erachter dat met de wagen toch een stuk makkelijker was. We mochten altijd logeren bij super lieve en gastvrije bekenden!

We houden van afwisseling! Rijden op neckrope, zwemmen, koeien drijven, western trail wedstrijdjes, sleeën, op de cover van de Penny staan, elke verjaardag wordt gevierd en we zijn een keer op het strand geweest! Dit is al 5 jaar geleden en ik hoop dit ooit nog eens te kunnen doen.


Inmiddels is ze dikke maatjes met mijn 6-jarige fjorden ruin Palm en niet zo dikke maatjes met fjorden merrie Vie, mijn irritantje kleine 1-jarige opdondertje



Ik ben blij dat ze nu echt van mij is en nooit meer weggaat

Hoe dat gaat en wat we de komende jaren nog kunnen doen zal even afwachten zijn. We zijn gister naar de kliniek geweest. Daar zijn foto's gemaakt omdat ze helaas niet goed loopt. Ze heeft rechts voor een ontkalkt sesambeentje, een los botfragmentje en artrose in haar kootgewricht. Ook zijn haar hoeven erg gevoelig op het harde. Het gewricht is nu ingespoten met ontstekingsremmers. Hopelijk gaat dit er samen met speciaal beslag voor zorgen dat ik nog lang van haar kan genieten. Het is natuurlijk enorm balen, maar spijt van de aankoop heb ik zeker niet.
