Geplaatst Diallo kreeg begin maart 2019 de diagnose van Kissing spines en het begin van spondylose. Sindsdien is hij afgeschreven voor intensief werk, een recreatieve wandeling mocht wel nog, maar hier zijn we na een paar maanden al mee gestopt. Af en toe deden we nog wat grondwerk. In november 2019 is Diallo verhuisd naar een weide vlakbij mij thuis en sindsdien heb ik eigenlijk nog maar zeer weinig met hem gedaan. Af en toe eens een grondige poetsbeurt en daarnaast mocht hij lekker ravotten op de weide. In februari 2020 heb ik dan mijn nieuw paard Marie aangekocht.
Intussen gaat het goed met Diallo, hij krijgt geen pijnstillers of andere medicatie. Voor de rest is hij nog steeds zijn blije zelf, hij steigert, bokt en crosst lekker de weide door met zijn maatje en zijn situatie is eigenlijk sinds de diagnose stabiel. Nu was hij de afgelopen maanden toch een heleboel spieren verloren in zijn rug/achterhand. Vandaar de beslissing om hem eens mee te nemen op een wandeling. En wat was hij braaf, lekker op zijn dooie gemak alsof het van gisteren geleden was met een lange teugel.
Even teugeltjes bij nemen
De foto's zijn qua kwaliteit echt bagger, maar ik was zo blij om nog eens op zijn rug te zitten dat ik ze heel graag wou delen
