Nooit had ik durven hopen dat wij ooit weer zo konden rondrijden.
Vorige zomer trof ik Fay gewond aan in de wei.. De paniek sloeg toe, dit voelde niet goed, dit kon niet meer goed komen.
Direct ons vriendinnetje gebeld of ze zo snel mogelijk wilde komen met spullen om het bloeden te stoppen. Hierna meteen mijn vriend gebeld of hij zo snel mogelijk wilde komen (hij is paarden arts), inclusief eventueel spullen om haar te kunnen verlossen.
Inmiddels was duidelijk dat ze aan 1 been een aderlijke bloeding had, en bij haar andere achterbeen zag ik direct een gebroken bot zitten.
Mijn wereld storte langzaam in.. Mijn meisje.. We hadden al zoveel meegemaakt samen.. Dit kon niet waar zijn.
De week ervoor haar vriendin al naar de kliniek gebracht voor een operatie en nu Fay..
Gelukkig bleef mijn vriend geloven in een goede afloop. Dus op de trailer naar stal, en wat liet ze haar karakter hierbij zien, niet opgeven, blijven geloven! Op stal bleek 1 griffelbeen heel naar gebroken.. Andere been leek oké, op de aderlijke bloeding na. We belde de kliniek om de operatie in te plannen.. Maar ik wilde naar haar blijven luisteren en wanneer zij weer begon op te geven en ik mijn vriend belde dat we haar moesten laten gaan, kwam ze weer overeind en begon ze opnieuw te vechten.
Zo reden we de volgende dag naar Bodegraven.
Daar belde al snel de chirurg dat ook haar andere griffelbeen was gebroken.. 2 benen dus, en een pony die duidelijk begon op te geven. Ik wilde haar verlossen, maar mijn vriend bleek (GELUKKIG) hoop te houden en had al groen licht gegeven. Zo konden we haar die middag weer omhelzen!
Maar wat was de tijd erna zwaar, wat heb ik gehuild om wat we haar hadden aangedaan, ze had zoveel pijn!



Maar dankzij alle goede zorgen en heel veel liefde en geduld hebben we gisteren iets gedaan wat we nooit hadden durven dromen. Onze band is zoveel sterker, en Fay lijkt zo dankbaar te zijn!
Het voelde zo goed de afgelopen tijd dat we veel met neckrope rondrijden in de bak. Ik besloot hem mee te nemen voor het geval dat.. En wat voelde ze vertrouwd en veilig. Ik besloot haar hierin te volgen en hebben haar hoofdstel afgedaan. Geen moment twijfelde ik aan haar, en wat genoot ze van deze manier van vrijheid.
Voor mij z'n bijzonder en dankbaar moment. Dat Fay mij dit nog kan geven en dat ze zich nu zo goed zou voelen, dit hadden we nooit durven hopen.
Ik heb geprobeerd altijd naar haar te luisteren in de slechte tijd, gehoopt dat we het juiste deden.. En dat deden we! She is back!!







Bedankt voor het kijken!!
