Onzeker over en door vriendschap

Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
anoniem20005
Berichten: 1
Geregistreerd: 18-03-20

Onzeker over en door vriendschap

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-20 01:00

Hallo mensen die dit lezen,

Ik heb dit nooit echt gedeeld maar ik merk dat ik er de laatste tijd best mee zit. Ik zal mezelf even voorstellen, ik ben een jongen van 14 met een beperking aan mijn benen waardoor ik zo goed als elke dag pijn heb en niet goed kan sporten. Ik heb van mijn 4de tot mijn 11de gehockeyd. Dit deed ik omdat ik uit een echt hockey gezin kom en ik het zelf erg leuk vond. Daarnaast heb ik van mijn 6de tot mijn 12de paard gereden. Dit deed ik met erg veel plezier. Dan nu de inleiding van het "echte verhaal".

Ik heb al sinds de basisschool een beste vriend, ik ga hem nu even Tom noemen ook al is dit niet zijn echte naam. Ik was dikke vrienden met hem en kon erg met hem lachen. Samen met hem hadden we een soort van vriendengroepje met 6 jongens. Dit ging allemaal heel goed. Ik had heel veel geluk want de ouders van Tom houden ook erg van paarden en hadden destijds een groot stuk land met een aantal paarden en redelijk wat varkens. Ik ging vaak afspreken met Tom en dan beleefden we de leukste avonturen. Ik vond het geweldig om dit met hem te kunnen doen.

In deze periode zat ik ook met mijn vriendengroepje in een hockeyteam. Dit was erg leuk en ging erg goed. Ik leerde op de hockey een heel leuk meisje kennen die ik nu even liz ga noemen. Liz zat 1 klas lager dan ik en mijn vrienden. Ik was helemaal dol op liz, ze was super knap een heel erg aardig. Zo kreeg ik na een tijdje ook verkering met haar. Dit vond ik helemaal geweldig en dit heb ik lang vastgehouden. Ongeveer 2 jaar lang hebben we verkering gehad. Rond mijn 8ste kwam liz bij ons op school. Alle jongens uit mijn klas keken heel de dag naar haar en konden niet stoppen met flirten. Dit was het punt waarop ik dacht dat het niet meer leuk zou worden. Daardoor heb ik het toen uitgemaakt.

Een tijdje later kreeg ik te horen dat Tom verkering had met liz. Voor mij toen niet zo'n heel groot probleem, ik vond haar toch al niet meer leuk. Dit bleek nog erg tegen te vallen. Tom nam liz vaak mee naar allemaal evenementen en films en ging zelfs een keer alleen met haar (houd in je hoofd dat we rond de 10 waren) uit eten. Ik begon aan mezelf te twijfelen of ik wel genoeg mijn best had gedaan voor haar. Na een tijdje begon hun relatie een beetje vast te lopen en ging dit uit. Dit veranderde niks aan de situatie tussen mij en Tom.

Tom kreeg daarnaast nieuws dat zijn ouders een boerderij hadden gekocht waar zij zouden gaan wonen met de paarden, varkens, kippen en honden. Dit was voor hem een droom die uitkwam en voor mij stiekem ook omdat ik hier natuurlijk best goed van mee kon profiteren. Ik was vaak bij Tom te bekennen. Het was echt een soort van tweede huis voor mij en ik was er bijna de helft van de week. Na ongeveer 2 jaar verhuisden ze naar de boerderij en kwam ik daar vaak naartoe. Ik deed bijna alles voor hem, ik ging mee naar iedere les, ik stond vroeg op om mee te gaan naar wedstrijden en ik hielp heel vaak met het uitmesten van de stallen.

We kwamen toen in een moeilijke periode voor elk kind, de verandering van de basisschool naar de middelbare school. Ik en Tom hadden elkaar beloofd vrienden te blijven ook al gingen we allebei naar een andere school. Tom twijfelde erg tussen 2 scholen, de school waar ik naartoe zou gaan (op het gymnasium) of een andere school in dezelfde stad. Hij koos uiteindelijk voor de andere school. Ik dacht o joh dit maakt niks uit, we hebben elkaar toch beloofd vrienden te blijven maar dit liep toch ietsjes anders.

Ongeveer het begin van de eerste klas was ik weer erg verliefd geworden op liz. Ik wilde weer heel graag verkering met haar. En dus vroeg ik haar ook verkering. (liz zat nog op de basisschool ). Ze antwoordde hierop met dat ze mij een hele aardige jongen vond maar dat ze nu geen relatie wilde. Dit vond ik erg jammer en ik reageerde hierop met: Wil je nu alleen met mij geen relatie of met niemand? Haar antwoord hierop was : Met niemand.

Maar nu komt het punt dat mijn vriendschap met Tom en mijn band met Liz kapot heeft gemaakt. Een week later hoorde ik van Tom dat hij en Liz al een week verkering hadden. Je kan raden dat ik hiervan schrok en direct boos werd omdat liz had gezegd dat ze met niemand een relatie wilde. Een tijdje later kwam ik er zelfs achter dat ze al een week voordat ze het mij zeiden een relatie hadden. Ik heb een lange ruzie gevoerd met Tom maar ik kon het gewoon niet over mijn hard verkrijgen mijn vrienden te verliezen dus heb ik het ze vergeven. Dit was achteraf niet slim maar ik ben gewoon te zwak en lief om andere mensen aan te wijzen. Ik was helemaal kapot van binnen maar dit liet ik niet merken. Ik heb dagen lang na zitten denken wat ik mis had gedaan dat ze mij niet koos. Dit heeft mij erg onzeker gemaakt en ik heb er veel zwakke punten aan over gehouden.

Dan gaan we nu meer naar de tegenwoordige tijd. Ik zit nu in 3, bijna 4 VWO. Ik heb het erg naar mijn zin maar ik hoor niet bij de 'coole' groep op school. Dit vind ik doordat ik erg onzeker ben lastig en ik weet niet of ik de goede vriendenkeuze heb gemaakt. Ik denk vaak terug aan de leuke tijden die ik had met Tom maar die snel op de middelbare school al zijn gestopt. Ik stuur Tom nog regelmatig berichten maar hij reageert hier kort en bot op. Ik kan gewoon niet begrijpen hoe iemand je zo kan laten vallen. Ik ben erg onzeker of ik wel een goede vriend ben geweest en ik twijfel nog steeds over of ik het niet goed kan maken met Tom maar ik denk dat ik me hier bij neer moet leggen en me moet overgeven aan het feit dat dit een litteken voor altijd is.....

Ik wilde dit verhaal graag delen zodat ik het gewoon kwijt kan. Ik weet niet hoe jullie over me denken of dat jullie me een watje vinden ofzo maar ik hoop dat jullie mij een beetje kunnen begrijpen....

Dankjewel dat je de moeite hebt genomen om dit te lezen.

Anastasia24

Berichten: 3143
Geregistreerd: 07-10-17

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-03-20 01:23

Wat een verhaal zeg!
Ten eerste; Wees niet te hard voor jezelf! Wat die Liz en Tom deden is niet normaal. Vooral van je beste vriend verwacht je dit natuurlijk niet. Zulke mensen zijn het niet waard!
En je moet je vooral niet onzeker gaan voelen! Zoals ik het lees ben jij een geweldige vriend geweest die Tom heeft vergeven voor het verkering vragen van jouw ex. (In de meiden wereld zou dat niet geaccepteerd worden volgens mij, }> )

Denk niet teveel terug aan de leuke tijden. Er komen betere tijden aan, met vrienden die daadwerkelijk vrienden zijn! Laten gaan die jongen.
En maak je alsjeblieft geen zorgen om over ''bij de coole groep'' te horen. Dat zegt he-le-maal niks over jóuw. Gewoon lekker jezelf zijn, andere dealen daar maar mee, ;) .
Ook die Liz is jou niet waard. Wat denkt ze wel niet? Er zijn lieve meiden in deze wereld, die wel eerlijk zijn, this even zoeken, maar ze zijn er wel, :') . Of je focust gewoon even op jóu. Kan wonderen doen.
Misschien kun je bij een manege in de buurt is wat paarden poetsen\verzorgen. Houd je open voor nieuwe vriendschappen en wie weet komt er een véel leukere tijd aan. :j .

Billy

Berichten: 20852
Geregistreerd: 06-07-01
Woonplaats: Gemeente Tholen

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-03-20 07:26

Zo werkt dat in het leven, vriendschappen gaan voorbij. Je groeit uit elkaar, krijgt andere interesses. Dat hoort bij het opgroeien. Je kunt beter verder gaaan met je leven dan blijven hangen in wat is geweest.
Daarbij vind ik dat je erg zwaar tilt aan verkering op jouw leeftijd.

celticpony

Berichten: 1771
Geregistreerd: 06-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-03-20 08:57

aan jouw manier van schrijven te lezen, ben je een heel slim iemand, die goed weet wat er in hem omgaat (hoofd). juist omdat je iets met paarden hebt kun je heel veel van ze leren; voeten op de grond en in hier en nu blijven. Dat zal je vast helpen om met dit soort situaties anders en vooral voor jezelf makkelijker om te gaan. Dat betekent dat je niet teveel vooruit of achteruit hoeft te kijken, maar merken wat er nu nodig is. Balen dat dingen zo lopen mag best, afscheid nemen van een oude fijne situatie is verdrietig, maar soms ook nodig, maar wat vind je nu het allerbelangrijkste? het verdriet van hoe het was en daar doorheen (en dit nu dus van je afschrijven? of bedenken hoe je anders met Tom wil omgaan, met respect voor jezelf en je grenzen of meer fijne dingen voor jezelf doen? zoek paarden op, en ga op de voor jouw mogelijke manier wel bewegen, want ook dat niet kunnen sporten zal je vast lastig vinden en doet echt wat met je gedachten als je zo blijft piekeren. zoek ook iemand op met wie je hiervoor kan sparren, ouders, een familielid, misschien dat zij iig naar je kunnen luisteren of samen met je verder stappen maken. Succes!

balance
Moderator Over Paarden

Berichten: 19676
Geregistreerd: 24-08-02

Re: Onzeker over en door vriendschap

Link naar dit bericht Geplaatst: 29-03-20 20:49

Dit topic hoort eigenlijk thuis op JH (JeugdHonk). Aangezien de TS nog geen lid is van de kudde zet ik dit topic op slot.