Herkenbaar verhaal.
Ik viel bij de tweede keer rijden van mijn nieuwe paard. Ze schrok vlak na het opstappen en bokte door de hele bak van C naar A, 40 meter lang. Ik viel er af en brak mijn pols. Maanden uit de roulatie. In die tijd zo goed en kwaad als het ging mijn paard gelongeerd en haar na 6 maanden, toen mijn pols voldoende geheeld was, in training gezet bij iemand. Die persoon trainde mijn paard maar had ook de opdracht om te kijken of ik en mijn paard wel een match waren. Ben weer begonnen met rijden op haar zeer brave lespaarden en bij de trainster overgestapt op rijden op mijn eigen paard. Dat ging allemaal goed en we zijn nu aan het opbouwen met rijden. Ik doe nog steeds veel grondwerk.
Jij hebt de mazzel dat jij nog 1 of 2 ruiters, je dochters, hebt die je paard kunnen rijden nu jij even uit de roulatie bent. Ik zou hen dan ook zeker laten rijden, eerst onder begeleiding van een instructeur. En ook laten grondwerken met ondersteuning van iemand die daar goed in is. Zodat ze het paard beter leren kennen maar ook om een stukje lol met de knol te houden. (Ligt er trouwens wel een beetje aan hoe oud je dochters zijn. Zijn ze rond de 14 dan gaat dat beter wanneer ze rond de 10 zijn.)
Edit: als jij in de tijd dat je niet kunt rijden omdat je aan het revalideren bent, wel regelmatig bij jullie paard gaat kijken en misschien wat grondwerk kunt doen, of alleen gaat poetsen, en je ziet hoe braaf ze is, is opstappen te zijner tijd waarschijnlijk letterlijk een klein dingetje.
Laatst bijgewerkt door Maflinger_S op 26-01-20 22:17, in het totaal 1 keer bewerkt