Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-20 19:46

Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-20 19:46

Waar zal ik beginnen?

Ruim 9jr geleden kocht ik een springgefokte jaarling, toen al een knap dier, fijn lopen.
Karakter leek prima, wat afwachtend en zeker niet brutaal.
Bewust voor zo'n jong dier gekozen omdat ik ook een jong kindje had, mijn andere paard (mijn once in a lifetime paard) geblesseerd was en ik even geen motivatie had om direct te gaan rijden.

Jaarling werd ouder, tot ruim 4,5jr hengst gelaten en heel licht beleerd.
Pas met ruim 5jr wat meer gaan doen, karakter nog steeds top!
Ondanks dat ik geen held ben, alles zelf gedaan qua beleren wat dus echt wel wat zegt over zijn karakter.
Met vele tussenpozen, ivm alleenstaande moeder met jong kind, was mijn paard redelijk bevestigd in de M-Z dressuuroefeningen thuis.

Inmiddels wordt hij dit jaar 11, zijn we nog steeds niet op wedstrijd geweest en begint heel langzaam bij mij de vraag te komen of dit nog wel gaat gebeuren...
En dat komt o.a omdat ik geen held ben, maar ook omdat mijn paard ALLES ziet en hoort, en daar ook razendsnel op kan reageren.
Hij is absoluut eerlijk, maar hij eist wel goede rijderij.
Ik ben er nog nooit af gevallen, ik heb hem wel iemand af zien gooien.

Zoals gezegd is hij springgefokt, en ik ben absoluut een dressuurmuts.
Omdat ik weer in een drukke periode zit, heb ik de knoop doorgehakt om een bijrijder te zoeken.
Moeilijk, want het is echt mijn paard, mijn maatje en mijn oogappel.
Ik ben geslaagd en prijs me gelukkig met 2 bijrijders die elk 1x per week komen rijden:
- een springamazone die hem zéér goed aanvoelt, en ook goed begrijpt wat ik eng vind.
Met springen schijnt hij wel een ander gevoel te geven, hij doet t echt heel goed en zij is ook echt enthousiast over zijn kwaliteiten.
- een meisje die ontzettend netjes en vriendelijk rijd, maar nog wel een en ander moet leren en dit ook heel graag wil, ook dit gaat goed.

En nu? Paard wordt (Is voor knhs) 11jr, kerngezond, prachtig om te zien.
Maar ik begin het geloof dat wij samen gaan stralen in de dressuurring langzaam te verliezen.
Ook omdat ik het paard van mijn moeder afentoe rijd, en dat is zo'n wereld van verschil.
Mijn paard eist kundigheid, eist dat je hem in zijn waarde laat. Je kunt hem niets opdragen, alles moet gevraagd worden.
Ondanks alle ervaring, moet ik toegeven dat dit paard misschien wel een maatje teveel is voor mij.
En hij springt heel erg goed...

Is het niet eerlijker om hem te laten doen waar hij voor gefokt is?
Maar dan?
Hij heeft wel zijn dingetjes, en als je hem dwingt kan hij wel echt gevaarlijk worden.
Aan de andere kant heb ik hem al 9jr en heb ik maar 2x een situatie met hem gehad/gezien dat hij gevaarlijk werd...
Ik vind het eng om hem uit handen te geven, bang dat hij bij iemand komt die hem wel even zal laten voelen wat de bedoeling is.
Ik heb altijd gezegd dat ik hem niet verkoop, hij is mijn maatje en ik ben echt zijn baasje.
Maar ik begin nu te twijfelen.
Hij is nu nog wat waard, dat mag ik ook niet uit het oog verliezen.
Hem professioneel door iemand laten trainen/uitbrengen is geen optie financieel.
Hem thuis laten rijden en uit laten brengen is wel een optie voor mij, helaas gaat de springamazone in het buitenland werken...

Maar dan heb ik zelf nog geen paard waar ik lekker mee aan de slag kan.
Ik had gehoopt door het springen dat hij misschien wat rustiger zou worden doordat hij veel ziet, maar hoe lang moet ik daar nog op wachten?
Het is de aard van het beestje, voor de sport wil ik een sensibel paard dat vlug reageert, alleen is deze de overtreffende trap van vlug.
Bokken/steigeren/rennen doet hij niet, maar hij kan wel strak worden en dan heb je dus helemaal niks: geen contact in de mond, geen reactie op je zit of been, geen controle dus en dat nekt me.

Ik kan me vermaken met het paard van mijn moeder, maar zij zal zelf ook weer wat willen doen als ze hersteld is van haar heupoperatie.
Daarnaast hebben we nog een super fijne verzorgster voor de merrie, die we absoluut niet aan de kant willen zetten.
Dat paard is 16, pas een jaar onder het zadel en ik wil geen misbruik van dat paard maken door er met 3 of 4 man per week op te gaan zitten (mijn dochter leert op haar rijden)

Advies geven is moeilijk, dat begrijp ik, ik wil vooral mn hart luchten denk ik...

Voor de beeldvorming, 1.10m/1.15m:

Afbeelding

**Geplaatst**: 08-01-20 19:57

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 08-01-20 19:57

Sensibel = licht aan de hulpen, teveel daarvan = alles is mogelijk een hulp en die stoppen als ik (op een bepaalde manier) beweeg.

Een principe van training is niet voor niets dat sensibiliseren (deze druk gaat weg als je beweegt) en desensibiliseren (deze druk gaat weg als je stilstaat) in evenwicht moet zijn. Resultaat daarvan is ook dat je paard een open commnunicatiekanaal met de ruiter heeft en dus niet zelf conclusies trekt of beslissingen neemt, maar wacht op jouw hulpen.

Trainingsfundering, serie video's van Wawich schiller :
https://www.youtube.com/user/WarwickSchiller/playlists

**Geplaatst**: 08-01-20 20:10

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 08-01-20 20:10

Misschien eens kijken of je een training/clinic kunt doen om te werken aan die spanning. Daarna ergens aan een klein onderling wedstrijdje meedoen? Maak je daar meteen wat mooie foto's als je toch in pak bent. Valt het je mee, dan ga je een stapje verder, word je er echt niet blij van, nouja dan heb je iig een mooie verkoopfoto of foto als aandenken. Maar dan kun je iig zeggen dat e het geprobeerd hebt.

**Geplaatst**: 08-01-20 20:18

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 08-01-20 20:18

Ik denk dat je beslissing al gemaakt is, maak het jezelf niet te moeilijk, voor dit paard moet je een goed adres kunnen vinden lijkt mij zo. Zoek voor je zelf het ideale paard, al afgericht en waar je zo met plezier op weg rijdt. Dan worden jullie w.s. beide blijer

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-20 21:13

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-20 21:13

probleem is dat ik, door drukke periodes, geen lijn kan houden in de training, waardoor ik weer tegen spanningen aanloop.
Mijn hoop is gevestigd op de situatie nu: minimaal 2x per week gereden worden, springen en mee op (oefen)concoursen.
Ik wil dit wel een kans geven, we zijn nog niet lang op deze manier bezig.
Feit blijft dat het gewoon een enorm wakker dier is met veel energie en werklust, die een hoop kunde en gevoel eist van zn ruiter.

Ik heb zeker 100 verschillende paarden gereden, ruim 14 op concours mee gehad, 3 verschillende paarden in het Z gereden (ook zelf opgeleide paarden).
Ik ben behoorlijk terug gefloten door dit paard, maar er zijn ook veel periodes geweest dat het super goed ging.
Ik denk dat vooral regelmaat en uitdaging nodig zijn om dit paard goed te kunnen managen, en de regelmaat is een moeilijk ding voor mij nu.

Ik heb dit nog niet echt uitgesproken in mijn familie-/vriendenkring, maar o.a mijn moeder vind dat ik hem het beste kan verkopen (echter heeft zij voorheen gehandeld, en ik hecht me wellicht teveel aan een paard dus daarin zijn mn moeder en ik heel verschillend)

En komt nog bij dat ik gewoon ontzettend in dit paard geloof, het is absoluut een beter paard dan gemiddeld, hij is kerngezond, geen gebreken, braaf, heel knap om te zien. Vind er nog maar eens zo één (al vind ik dat laatste het minst belangrijk)
Als ik rond kijk op een gemiddelde stal, of wedstrijd, ben ik nog geen paard tegen gekomen die ik zou willen ruilen.
Maar het moet in het zadel ook klikken, en dat deed het vaak wel, soms absoluut niet.

**Geplaatst**: 08-01-20 21:26

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 08-01-20 21:26

Eerste punt dat al uit de weg geruimd kan worden (dat is het gemakkelijkste punt): het is niet omdat een paard een bepaalde richting uit gefokt is dat die richting gevolgd moet worden. Zat springgefokte paarden die alleen maar bosritjes doen en tuigpaarden verschijnen ook wel eens in de dressuurring. Dat het paard dus sowieso beter af zou zijn bij een springruiter/amazone is niet waar.

Het tweede punt is je eigen gevoel en dat is natuurlijk het moeilijkste. Als ik heel eerlijk ben, lees ik het verhaal van iemand die het eigenlijk al bij voorbaat geen kans geeft, die het eigenlijk nu al zo negatief ziet dat het een wonder zou zijn als het toch goed zou uitdraaien.
Je bent een scenario in je hoofd aan het creëren en hoe vaker je dit herhaalt, hoe waarachtiger het wordt. Maar waarom probeer je het niet gewoon? Waarom stel je voor 2020 niet als doel om het gewoon eens te gaan doen. Vaker gaan trainen, die startpas aanvragen en er gewoon voor gaan. En probeer dit met een zo positieve mindset te doen, wat heb je te verliezen? Wie weet gaat het wel hartstikke goed en was al dat doemdenken niet nodig. Wie weet gaat het wel slecht en voel je het echt niet met dit paard en dan heb je iets meer zekerheid en reden om het paard alsnog te verkopen. Je hebt niets te verliezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-20 21:49

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-20 21:49

@gini: ik heb hem dan ook als dressuurpaard, en dat doet ie goed (m klaar, maar enkele z oefeningen kent hij ook, en meer zit er zeker in wanneer er langere termijn getraind kan worden)
Ik zie alleen, nu hij enkele keren onder de man heeft gesprongen, dat hij dat ook zeer goed oppakt en dat hij de ruiter daar wél een heel fijn en safe gevoel geeft.
Zoals een vd bijrijders zei: dressuurmatig zit je erop, met springen zit je erin.

Het is een probleem wat al jaren speelt hè, niet een bevlieging.
Ik weet dat hij, als hij het spelletje van op concours gaan, door heeft, hij het echt leuk gaat vinden.
Maar ik weet ook dat hij alles blijft horen en zien en erop zal reageren, en met springen moet hij zich toch meer focussen denk ik.

Ik weet alleen niet of ik nog, weer, zin heb om er helemaal voor te gaan...
Maar ik beslis ook niet nu, ik wil een termijn voor mezelf waarna ik een beslissing maak.
Want ik mis de wedstrijden wel enorm, en dat pak ik nu op met het paard van m'n moeder.

Het is enorm balen dat het meisje dat mijn paard springt naar het buitenland gaat, maar ik heb wel iemand anders uitgenodigd om kennis te komen maken, iemand die ook veel ervaring (en meer lef dan ik) heeft.
Ik moet alleen voor mezelf een termijn gaan stellen, nog jaren zo doorgaan is zonde, zonde voor de capaciteiten van het paard, en zonde van m'n geld en energie.

**Geplaatst**: 08-01-20 22:02

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 08-01-20 22:02

Wat bedoel je met 'hij wordt soms gevaarlijk'?
Ik heb zelf ook de 'zin' om op wedstrijd te gaan deels verloren. Maar, ik haal heel veel voldoening uit een goede training, en een wedstrijd zou leuk zijn maar is niet noodzakelijk meer voor mijn plezier.

**Geplaatst**: 08-01-20 22:17

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 08-01-20 22:17

Maar ik denk dat die de springruiter ook een ander gevoel geeft omdat zij denk ik anders rijdt.

Ik heb 2 paarden, beiden springgefokt.
De ene lichte tour, zwarte tour startgerechtigd. De ander M springen.
Waarmee ik spring geeft mij een super gevoel maar durf er niet een ander op te laten rijden. Want dan is ie ook snel, kijkerig etc.
Ik zou proberen tijd te maken om minstens 1 of 2x zelf te rijden per week en hulp te zoeken voor waar je moeite mee hebt. En dat is meestal niet de gewone dressuurinstructeur. Die maken je eerder banger dan stoerder heb ik het idee.

**Geplaatst**: 08-01-20 22:18

Geplaatst: 08-01-20 22:18

Tsja... inhakend op: "even wat minder tijd om hem echt door te kunnen pakken in de training..." Ik denk eerlijk gezegd dat dat voorlopig blijft... kids verdwijnen meestal (en gelukkig) niet zomaar... ook de zorgen verdwijnen om en rondom die kinderen niet zomaar ineens omdat ze wat ouder worden... denk dat die pas echt wat minder worden op het moment dat de kids gaan studeren in een andere stad en erna een eigen leven opbouwen... En zelfs dan blijven er dingen komen waarover zorgen komen en waar weer een hoop tijd in gestoken gaat worden door de ouders etc.

Ik vraag me af.. voor wie heb jij je paard? Voor jezelf of voor een bijrijder? Jij moet in de eerste plek gelukkig zijn met jouw paard... en eerlijk gezegd denk ik niet dat dit het paard is waar jij momenteel gelukkig van wordt...ook al zie je hem nog zo graag en is het aan de hand je maatje. Ik proef uit je tekst dat je je niet 100% op je gemak voelt / veilig voelt bij het rijden... en ik proef dat je dat bij het paard van je moeder wel voelt... en dat je die eigenlijk liever rijdt... dan is dit naar mijn idee op het moment niet het paard voor jou... ik bedoel... je hebt toch een paard om mee te rijden, anders had je wel een goedkope mini shet gekocht...

Een nieuw goed thuis zoeken voor dit paard is voor dit paard heus geen straf... Die heeft talent en capaciteiten genoeg om een fijne plek te vinden waar jij je ook fijn bij kunt gaan voelen. En dan kun jij een paard met een net iets relaxter karakter aanschaffen om mee te rijden... waarmee je zonder allerlei kunstgrepen heerlijk kunt dressuren... en waarbij je niet afhankelijk bent van bijrijders met meer durf...

Edit... typefouten... auto correct... En nog zoiets...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-20 22:25

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-20 22:25

nanoukkie schreef:
Wat bedoel je met 'hij wordt soms gevaarlijk'?
Ik heb zelf ook de 'zin' om op wedstrijd te gaan deels verloren. Maar, ik haal heel veel voldoening uit een goede training, en een wedstrijd zou leuk zijn maar is niet noodzakelijk meer voor mijn plezier.

1x bij de smid en 1x onder het zadel: beide keren werd "geëist" dat hij moest luisteren, en dan kun je dus of gaan rennen, of je gaat eraf.
Want hoe lief, braaf, eerlijk en goed opgevoed hij ook is, iets van hem eisen kan gewoon niet.
En hij kan echt wel gecorrigeerd worden zowel in omgang als onder het zadel, maar je moet heel snel zijn en direct weer los kunnen laten/ontspannen.
En dat is misschien ook het grootste struikelblok voor mij: gaat een ander dit accepteren van dit paard? Uiteindelijk kun je elk paard breken, maar dat verdiend hij absoluut niet (en zou ook eeuwig zonde zijn).
Ik denk dan ook meer richting het springen, omdat de springruiters over het algemeen wat relaxter en met meer lef rijden, tuurlijk moet het paard luisteren en op de ruiter letten, maar het hoofd hoeft niet perfect op de loodlijn, om maar iets te zeggen.

Ik denk dat hij wedstrijden juist heel leuk zal vinden, hij laat zich graag zien, is op stal ook vaak de enige met zn hoofd uit de deur, moet alles zien en wil vooral gezien worden en aandacht, zonder zich vervelend of opdringerig te gedragen.
Het is gewoon een heel leuk paard, een goed paard, maar of ik er nog genoeg vertrouwen onder het zadel in ga krijgen weet ik niet, en dat is wel waar ik hem uiteindelijk voor heb.
Al was het alleen maar thuis knutselen, ook dikke prima, maar door de periodes van weinig/Niet kunnen trainen blijft de vooruitgang achterwege, verveelt hij zich, en blijven we in dat stomme cirkeltje rond draaien.

Maar door dit topic ben ik al wel weer wijzer: ik ga een termijn stellen voor mezelf waarna ik een besluit neem. En tot die tijd blijven de bijrijdsters sowieso, want mn paard leert er ook veel van en ik ook.

@suikermeisje: ze rijd hem uiteraard dressuurmatig los, vandaar dat het verschil haar opvalt.

@neon: precies... En toch heb ik me wel periodes heel vertrouwd gevoeld, juist daarom is dit zo ontzettend balen.

**Geplaatst**: 08-01-20 22:38

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 08-01-20 22:38

Ja... dat is zeker zuur als je dit wel gevoeld hebt met hem.. maar... Dan zijn mijn vragen:
- hoe vaak voelde dit zo in de afgelopen 2 jaar, en hoe vaak voelde dat niet je zo in de afgelopen 2 jaar?
- is dit gevoel van vertrouwdheid iets waarvan je denkt dat dat enkel bij dit paard mogelijk is, of vind je dat misschien nog wel meer in een iets relaxter paard (zoals die van je moeder)?

Mijn eigen ervaring na het krijgen van kinderen is dat ik zelf veel nuchterder naar paarden kijk. Ik vind ze nog steeds super en geweldig... Maar vroeger kon het mij niet gek genoeg... tegenwoordig zie ik wat meer de risico's en ben ik hierin stukken terughoudender geworden... doe mij nu maar gewoon een normaal fijn te rijden paard waarmee de klik er echt is en waarmee ik niet aan tig voorwaarden moet voldoen om er een beetje fijn mee door de baan te kunnen... het is hobby en daarmee ontspanning en dat moet het ook vooral blijven...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-20 18:30

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-20 18:30

Bedankt neon, je vragen hebben me aan het denken gezet.
Inmiddels ook mijn twijfels uitgesproken in mijn omgeving, en de meeste reacties zijn positief.

Het is echt niet zo dat dit paard staatsgevaarlijk is, verre van dat zelfs! Maar ik voelde me regelmatig niet 100% safe, en dat gevoel geeft hij dus blijkbaar wel met het springen.
Ik heb voor mezelf al een termijn van enkele maanden gesteld, daarin moet ik echt met het volste vertrouwen kunnen rijden op hem.

Als ik hem verkoop is het voor de springsport of eventing, als hij blijft dan wil ik sowieso dat hij ook in het springen uitgebracht wordt want hij doet het met zoveel plezier en enthousiasme, en dan zelf in de dressuur aan de gang.
Maar zover zijn we nog niet, en misschien lukt het ook niet maar dan weet ik wel dat ik er alles aan gedaan heb om hem voor mij relaxter te krijgen.

En het is ook geen schande om een paard te verkopen, of toe te geven dat hij een maatje teveel is onder het zadel.
Het is vooral mijn eigen emotie, het is zo'n fijn en leuk paard! Met zn kleine gebruiksaanwijzingen, maar uiteindelijk heeft elk paard wel wat.

**Geplaatst**: 09-01-20 18:39

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 09-01-20 18:39

Heb je voor jezelf hierbij wel eens ondersteuning van een coach gezocht? Of ondersteuning van iemand die veel ervaring heeft als coach en als als trainer van mensen met een paard?

**Geplaatst**: 09-01-20 18:45

Geplaatst: 09-01-20 18:45

different1 schreef:
nanoukkie schreef:
Wat bedoel je met 'hij wordt soms gevaarlijk'?
Ik heb zelf ook de 'zin' om op wedstrijd te gaan deels verloren. Maar, ik haal heel veel voldoening uit een goede training, en een wedstrijd zou leuk zijn maar is niet noodzakelijk meer voor mijn plezier.

1x bij de smid en 1x onder het zadel: beide keren werd "geëist" dat hij moest luisteren, en dan kun je dus of gaan rennen, of je gaat eraf.
Want hoe lief, braaf, eerlijk en goed opgevoed hij ook is, iets van hem eisen kan gewoon niet.
En hij kan echt wel gecorrigeerd worden zowel in omgang als onder het zadel, maar je moet heel snel zijn en direct weer los kunnen laten/ontspannen.
En dat is misschien ook het grootste struikelblok voor mij: gaat een ander dit accepteren van dit paard? Uiteindelijk kun je elk paard breken, maar dat verdiend hij absoluut niet (en zou ook eeuwig zonde zijn).
Ik denk dan ook meer richting het springen, omdat de springruiters over het algemeen wat relaxter en met meer lef rijden, tuurlijk moet het paard luisteren en op de ruiter letten, maar het hoofd hoeft niet perfect op de loodlijn, om maar iets te zeggen.

Ik denk dat hij wedstrijden juist heel leuk zal vinden, hij laat zich graag zien, is op stal ook vaak de enige met zn hoofd uit de deur, moet alles zien en wil vooral gezien worden en aandacht, zonder zich vervelend of opdringerig te gedragen.
Het is gewoon een heel leuk paard, een goed paard, maar of ik er nog genoeg vertrouwen onder het zadel in ga krijgen weet ik niet, en dat is wel waar ik hem uiteindelijk voor heb.
Al was het alleen maar thuis knutselen, ook dikke prima, maar door de periodes van weinig/Niet kunnen trainen blijft de vooruitgang achterwege, verveelt hij zich, en blijven we in dat stomme cirkeltje rond draaien.

Maar door dit topic ben ik al wel weer wijzer: ik ga een termijn stellen voor mezelf waarna ik een besluit neem. En tot die tijd blijven de bijrijdsters sowieso, want mn paard leert er ook veel van en ik ook.

@suikermeisje: ze rijd hem uiteraard dressuurmatig los, vandaar dat het verschil haar opvalt.

@neon: precies... En toch heb ik me wel periodes heel vertrouwd gevoeld, juist daarom is dit zo ontzettend balen.

Wat ik bedoel is niet of een springruiter springt of dressuurt, de manier waarop ze rijden is heel anders en dat zal je merken aan zo'n paard die erg gevoelig is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-20 18:59

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-20 18:59

Maflinger_S schreef:
Heb je voor jezelf hierbij wel eens ondersteuning van een coach gezocht? Of ondersteuning van iemand die veel ervaring heeft als coach en als als trainer van mensen met een paard?

Nee. Ik heb wel hulp gehad van een goede vriendin, toen ging het super! Zij kan mij heel snel en makkelijk op het juiste spoor zetten, en ik weet ook waar het aan ligt dat we steeds terugvallen.
Helaas is hulp van deze vriendin momenteel echt niet mogelijk.

Ik vind het moeilijk om de juiste hulp in te schakelen, rijden kan ik, maar het mentale stukje is een ding.
Er zijn tegenwoordig zoveel peuten, paten, coaches en weet ik wat, dat ik door de bomen t bos niet meer zie.

**Geplaatst**: 09-01-20 19:30

Geplaatst: 09-01-20 19:30

Hier een beetje een vergelijkbaar exemplaar op stal staan. Wel ook heel heet in het springen. En wel al heel veel witte hekjes en parcoursen gezien..
Op vreemd terrein juist veel makkelijker te rijden dan thuis. Thuis veel meer afgeleid door de omgeving en kan dan ook veel spanning opbouwen. Naarmate we verder trainen wordt het wel steeds ietsje makkelijker om ontspanning te behouden of te herstellen. En daarnaast is de spanning dan wel weer goed te gebruiken bij het werken aan meer oprichting/verzameling omdat ze dan vanuit zichzelf zich al wat meer opricht. Ik heb wel ook instructie die er zelf goed mee kan werken en mij dus ook goed kan helpen en alles doorziet.
Het is zeker niet altijd makkelijk en soms ook weleens frustrerend als je de ene dag nog mooie punten rijd op wedstrijd en paar dagen later nog geen B kunt rijden omdat ze iets (geeeeen idee wat!) ziet en daardoor haar hele lijf blokkeert of juist bij het oefenen van iets wat wat moeilijker is langzaam zichzelf weer uit de ontspanning werkt.. Maarja ook wel leerzaam. En als het wel even allemaal op z’n plek valt is dat heel gaaf.
Ik ben zelf dan wel niet bang, er gebeurt ook niks op misschien een kleine schrikreactie na. Ga wel proberen om het misschien met grondwerk wat te verbeteren gezien daar toch wel hele mooie resultaten van voorbij komen.

Wat zou jouw doel dan zijn met een ander paard? Als je echt beetje vlotjes zou willen doorstromen naar >Z is dat nu natuurlijk wel een knelpunt. De paarden markt is alleen ook niet mals op dit moment qua vraagprijzen en jouw ruin heeft natuurlijk weinig ervaring voor zijn leeftijd. Maar als je er zo geen plezier aan beleeft dan is het wel een hele dure hobby dus ik begrijp je overweging helemaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-20 22:05

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-20 22:05

@lioony, bedankt voor het delen van je ervaring met jouw paard.
Gelukkig dat de schrikreacties bij jouw paard niet groot zijn, dat scheelt al iets.
Iemand die je vanaf de grond goed kan begeleiden is bij dit soort paarden wel heel belangrijk.
Grondwerk en schriktraining kunnen idd ook heel fijn zijn.

De schrikreacties van mijn paard kunnen dus wel heel groot zijn, en de ene keer vloeit de spanning makkelijk af, de andere keer niet.
Je voelt de schrikreacties ook vrijwel nooit aankomen, recht vooruit is dat geen probleem: handen naar voren en hij stopt na een paar passen.
Maar 180 graden draaien is wel een dingetje.
Door dit topic, en IRL te praten hierover kom ik wel steeds beter te weten waar het echt "fout" gaat.
Ik mis controle, en op de momenten dat hij zich strak maakt, ben ik bang dat hij ergens van gaat schrikken, ga ik afwachten, snapt hij me niet meer.
Maar als hij strak wordt, zet hij je helemaal buiten spel dus meer dan afwachten kun je op zo'n moment ook niet.
Verschil is dat ik dus in mn afwachten ook strakker word, en de amazones die hem nu rijden dat niet doen.

Het lastige is, dat de reacties van mijn paard moeilijk te trainen zijn, het is geen bang paard, maar zijn reactiesnelheid is boven gemiddeld haha.
Hij ziet en hoort alles, maar het is niet dat hij van elk blaadje dat voorbij waait onder de indruk is.
Zo had mijn dochter laatst een diadeem in haar haar, er staan ruim 40 paarden bij ons op stal, maar de enige die er wel naar kijkt is de mijne...
Maar vandaag voor het eerst een klein parcourtje gesprongen, waarbij onder 1 hindernis blokken stonden waar hij nog niet eerder mee gewerkt had, dat springt hij dan weer alsof hij nooit anders gedaan heeft.

Ik zie wel dat hij onder de springamazone positief is veranderd, hij wordt bij haar niet meer strak waardoor ze niks meer te vertellen heeft.
Ik stap er van het weekend zelf eens op, want daar heb ik de afgelopen tijd geen tijd en energie voor gehad... Ik ben zeer benieuwd.

Edit: wat mijn doel is met dit of een ander paard: lekker thuis knutselen, merken dat je echt aan een paard kunt werken, elke pas van jou wordt. Snel naar het Z is zeker geen must, maar wel vooruitgang, een stijgende lijn met afentoe een horizontaal vlak.

Het paard van mijn moeder (zie onderschrift) zou het lichamelijk veel meer moeite moeten kosten om het dressuurwerk op te pakken dan mijn eigen paard: korte hals, onderhals, lange rug.
Mijn eigen paard is veel harmonieuzer en evenrediger gebouwd.
Maar daar komt dus het karakter om de hoek: de merrie ziet ook veel, maar draait een oor en that's it. Vraag ik iets moeilijks, dan knort ze even maar probeerd het altijd.
Mijn paard ziet alles, en reageert door strak worden, of echt heftig schrikken en dus gas te geven/om te draaien.
Als hij iets moeilijk vind, slaat hij gewoon af.
Hij kan echt wel veel, maar je moet alles vragen en niet denken "Ik duw hem hier even doorheen, dan snapt hij dat hij het wel kan".

**Geplaatst**: 10-01-20 00:24

Re: Wel/Niet verkopen? Dilemma is hels

Geplaatst: 10-01-20 00:24

Ja het stukje controle en vooral je eigen signalen en heel veel aanvoelen en op tijd reageren is heel belangrijk! En ook een stukje proberen controle te blijven houden door ze gefocust op jou te houden ipv op de omgeving (dus blijven rijden, veel schakelingen/oefeningen snel achter elkaar). Wat bij de mijne altijd goed helpt is rustig tegen haar gaan praten als ze begint te spannen en zelf echt ontspannen blijven zitten.

Ben je bekend met Tristan Tucker of bijv Featherlight (op Facebook)? Zij zijn beide heel handig in paarden aan te leren anders te reageren. Basis is grondwerk en dan veel oefeningetjes achter elkaar om de focus te behouden en dan stap voor stap aanleren hoe ze kunnen ontspannen en dat als ze ontspannen de ‘druk’ weg gaat.

Als je toch ook zo gek van hem bent, zou ik toch nog een paar maanden er samen aan werken. Je kan toch ook best goed met hem omgaan dus een mismatch zijn jullie ook niet! Dan kun je tegen de zomer altijd nog besluiten om tot verkoop over te gaan bijvoorbeeld.