Nu, anderhalf jaar later, ben ik echter naar mijn gevoel niet veel verder geraakt. Ik rij nog steeds in niveau 0 en krijg geen bijzondere punten. Het lukt mij gewoon niet om hem volledig los in zijn lijf te krijgen en met een lichte aanleuning te laten lopen. In het begin, als je net van de manege komt, denk je er niet echt bij na hoe ontspanning en soepelheid allemaal bijdragen aan het totaalplaatje, maar naarmate ik meer en meer begon te lezen begon ik er ook steeds meer over na te denken. Om dan nu tot de conclusie te komen dat de basis eigenlijk lang niet zo goed zit als ik anderhalf jaar geleden dacht. Ik wil hier heel graag aan werken en mij hier echt voor inzetten, maar ik heb gewoon het gevoel dat de lessen mij niets vooruit helpen. Neem nu bijvoorbeeld het wijken, waar ik al een jaar mee zit te sukkelen. Het probleem hierbij is volgens mij gewoon het feit dat hij niet los genoeg is in zijn lijf, maar ik weet gewoonweg niet hoe ik dat opgelost krijg.
Door dat ter plaatse blijven trappelen raak ik ook steeds meer de motivatie kwijt en stap ik regelmatig gefrustreerd af. Ik ben me er zeker van bewust dat gefrustreerd raken niet de oplossing is, en na het rijden voel ik me dan ook meteen schuldig t.o.v. m'n paard. Dit allemaal samen zorgt voor het onstaan van een vicieuze cirkel waar je niet zomaar uit komt.
Soms heb ik ook gewoon zin om eens iets totaal anders te proberen, en de dressuur even links te laten liggen. Wat meer springen, buitenrijden, vrijheidsdressuur, mij wat meer verdiepen in alternatieve methodes zoals centered riding bijvoorbeeld... Maar ook dit is niet zo eenvoudig. Buitenrijden mag enkel als eigenaresse erbij is ivm veiligheid maar zij gaat jammer genoeg niet zo vaak naar buiten met haar paard. Ook staat zij zelf niet echt open voor andere bezigheden die je met je paard kan doen, wat mij ook niet echt de kans geeft om mij hierin te verdiepen. Springen doe je niet makkelijk alleen, is nogal ingewikkeld als er weer eens een balk af ligt en niemand hem er weer op kan leggen. Zo mis ik ook wel eens stalgenootjes die het net als ik leuk vinden om gewoon lol met je knol te maken

Waarom ben ik dan nog niet gestopt met de lease of rijden op deze stal? Omdat ik het gewoon een ontzettend leuk paard vind als je de strubbelingen met rijden niet mee rekent. En omdat dit echt een mooie kans was als ik net van de manege af kwam en nu nog steeds. Ik mag zo vaak komen als ik wil en krijg ook de kans om mee op wedstrijd te gaan, wat meestal zo goed als onmogelijk is zonder eigen paard. Er zijn nog een paar dingen waardoor ik niet goed weet wat ik ermee moet, maar die zet ik liever niet online, bij interesse stuur je maar een pb

Waarom schrijf ik dit nu? Omdat ik niet weet wat ik hiermee aan moet. Op deze manier hou ik het geen jaren meer vol, maar iets vinden wat beter is als dit zonder eigen paard is haast onmogelijk. En ik wil het paard ook echt niet kwijt. Er zijn mensen die dolgelukkig zouden zijn met een kans als dit, ben ik dan zo moeilijk? Iemand raad?
Is langer geworden dan de bedoeling was, dus bedankt als je het helemaal gelezen hebt
