Geplaatst Ik rijdt haar voor een ouder echtpaar die nog 1 paard hebben voor 'de leuk' en daarnaast altijd een shet hebben gehad en een pensionklant. Hier is wat wisseling in geweest en momenteel hebben we 1 pony op stal staat van een pensionklant en Ella.
Ella is een 10 jarige merrie van Vaillant X Lake bid en 1.80m groot. Mijn instructeur heeft haar naar het Z springen gereden en ik rijdt Z1 dressuur met haar. Momenteel is ze drachtig van Twister de la Pomme en staat de training dus op een lager pitje. Ze is in Maart uitgerekend.
In het begin ging alles eigenlijk niet zo soepel.
Ella is groot, ik ben klein. Ella wil heel graag springen maar was slecht getraind en miste veel kracht. Ik miste veel oog voor de sprong en de combinatie in geheel was niet zo'n succes:
Maar oefening baart kunst:
Ondertussen waren we ook actief in de dressuur:
Ze kreeg door de dressuur steeds meer kracht van achter en werd steeds behendiger. Ook ik ging steeds beter mijn afstanden zien en dat begon zijn vruchten af te werpen:
Voor de afwisseling ook het bos in:
En af en toe poseren:
Samen met mijn instructrice hadden we besloten om in 2019 M2 te gaan starten, echter heb ik mij in het indoorseizoen 2018-2019 geplaatst voor de M1 dressuur overijsselse kampioenschappen.
Omdat ik weet dat ik niet mee kan komen met al het dressuurgeweld had ik realistische doelen gesteld voor mezelf: minimaal 1 winstpunt (2 juryleden) ik wou winnen van 1 andere deelnemer en dus ook geen laatste worden.
Het resultaat was totaal 61,33% en een 16e plek, mn doelen waren behaald!
De overgang naar de M2 werd gemaakt en in de eerste wedstrijd behaalden we ook meteen de eerste winspunten. De M2 ging ons vele malen makkelijker af dan de M1. in 14 wedstrijden hadden we ruimschoots de punten voor de Z1 binnen. De M2 ging ons zelfs zo makkelijk af dat we zelfs reserve kampioen wisten te worden van onze kring!
Helaas met 40 graden ging de overijsselse niet dor (of eigenlijk gelukkig!) Dus besloten we naar het strand te gaan met de honden, hier heb ik mijn voeten dusdanig verbrand dat ik amper nog kon lopen. De overijsselse werden een week verplaatst, maar ik kon geen schoenen aan... Snel een paar goedkope laarzen gehaald waarmee het enigszins te doen was zodat ik toch kon starten. Ella liep een brave proef zonder grote fouten maar niet winstwaardig. Jury C beoordeelde dit dan ook met 178,5 punten. Jury H daarin tegen (we liggen elkaar niet zo) vond het nodig om me totaal de grond in te stampen met 152 punten en commentaar waar niemand zich in kon vinden. Gelukkig stond alles op film, mevrouw wou geen commentaar geven achteraf en dat gaf reden om ons tot de KNHS te wenden en een klacht in te dienen.
Door de punten had ik er even helemaal geen zin meer in en heb ik een week lang bijna niks gedaan. Ik kreeg een schop onder mn kont van de instructrice en ging toch weer hard aan het trainen voor de Z1.
Dan maak ik even een sprong, aangezien ik niet zo heel vele foto's heb.
Inmiddels rijden we Z1, deze foto's zijn van onze eerste keer en de 2e keer met stang en trens. Ik vond het erg wennen en ben niet heel trots op mn stang gebruik maar wel tros op haar achterbeen. en dat ze eindelijk begint met strekken in draf, dat heeft heel veel bloed, zweet en tranen gekost.
Onze 1e keer Z1:
Geen winst op onze eerste wedstrijd maar dik tevreden, zo'n Z proef doorkomen was al een hele uitdaging voor ons.
We zijn hierna nog naar Almelo gegaan waar we onze eerste winstpunt behaalde met 210.
Gevolgd door het Gouden Ijzer in Luttenberg. Op dinsdag wisten we 2 winstpunten te rijden, op zaterdag was de pijp leeg en wilde het niet meer. Maar!! op Vrijdag stond de kur op muziek op de planning. Ik heb altijd gezegd dat ik óóit als ik groot ben en Z rijdt een kür wil rijden. Dit was dus HET moment!
Alle puzzelstukjes vielen op zijn plaats en met een kür die ik in 3 x rijden in elkaar heb geflanst kwamen we met ruim 62% de baan uit en zijn we als 7e geëindigd van de 16!
Hierna zijn we gestopt met de wedstrijden omdat het voor Ella heel zwaar werd op Z niveau.
En sindsdien rijden we lekker 3/4 keer per week in het bos voor de conditie en bespiering.
In Maart verwacht ze haar veulentje en dan hopen we aan het einde van het outdoorseizoen weer te kunnen starten.
Al met al kan ik terugkijken op 5 fantastische jaren met deze GVR en hoop ik er minimaal nog 5 jaar plezier van te hebben! Zoals de planning nu is zal de kleindochter van de eigenaar haar steeds vaker gaan rijden en zal ik straks het veulen gaan rijden als die oud genoeg is.
Bedankt voor het kijken, (opbouwend) kritiek is altijd welkom, ik weet waar mijn werkpunten liggen en ben hier ook hard mee bezig geweest (en nog steeds).
Ik kan me goed voorstellen dat je trots bent, wat ontzettend leuk om te zien hoe ver jullie al zijn gekomen! Al het harde werk heeft zeker zijn vruchten afgeworpen.
