Geplaatst Februari 2018, een van de laatste dagen van vakantie in Azie, berichtje van mijn instructrice “ik denk dat je bij dit paard moet gaan kijken, vind het echt iets voor jou”. Niet helemaal wat ik zocht, toch gaan kijken en waar de eerste keer onwennig was had ik de tweede keer binnen een paar rondjes tranen in mijn ogen omdat ik haar zo leuk vond! Keuring was zenuwslopend, door de mega files die de verkoper op de heenweg had, deed hij er ipv een half uur er bijna 3,5 uur over, die extra drie uur heb ik nagelbijtend doorgebracht in de wachtkamer. Gelukkig was het het wachten meer dan waard, mijn dierenarts gaf deze keer positief advies.
Maart 2018
Zo werd Eva mijn paard en zoals zovelen kwam ik ook thuis met iets compleet anders dan ik zocht. Oke, het lieve en betrouwbare was een harde eis, ik was toen echt een enorm onzekere ruiter en daar heb je wel het juiste paard voor nodig.
Wat ik verder wilde was een niet al te grote, stevige, stoere, huis-tuin-en-keuken KWPN ruin. Hoe ik met een chique 1.73 Merrie thuis heb kunnen komen die niet alleen een elite- en een sportpredikaat, maar ook een heleboel eigen mening mee nam is me dan ook een raadsel.
We leerden elkaar kennen en zeker aan het begin is ze zo braaf en geduldig geweest met mij en mijn onzekerheid. Nooit heeft ze een stap verkeerd gezet en alles wat ik nieuw probeerde ging ze gelijk enthousiast in mee.
Tussendoor knuffelden we op de wei.
En op de paddock
December 2018
Het leek mij leuk om weer op de vereniging te kunnen lessen, dus ik kocht een trailer, leerde hoe dat trailerladen het beste werkt en nam Eva mee. Zo samengevat klinkt het zo simpel, maar dat was het niet. Ooit als enigzins onzekere ruiter geprobeerd op te stijgen bij een groot paard wat door haar spanning absoluut, maar dan ook echt absoluut geen micro seconde stil kan staan? Nee? Ik ook niet, maar aangezien Eva nogal aan mij gehecht is was het geen optie om een ander in het zadel te zetten en met veel hulp van mijn instructrice bouwden we dit langzaam steeds meer op.
Januari 2019
We gingen voor het eerst naar de groepsles.
April 2019
We maakten voor het eerst een sprongetje! Omdat mijn dressuurzadel hier echt niet geschikt voor is duurde het even voor we hier mee verder konden, maar sinds kort rijden we om de week in de beginners spring groep mee.
Mei 2019
Paar maanden later ging het zo goed bij de vereniging dat ik besloot ons in te schrijven voor een oefenwedstrijd. Veel spanning, maar ook wel goede punten, dus dat oefenen konden we ook wel officieel doen vond ik. Goede keuze, eerste officiele wedstrijd knalden we naar 193 en 221,5(!) punten en een eerste prijs. We starten tot nu toe alleen bij onze eigen vereniging, maar dat gaat niet slecht en de teller staat nu op B+9.
Tussendoor bleek weer eens hoeveel vertrouwen ik krijg van mijn geweldige paard, aangestoken door een stalgenootje leende ik een barebackpad en binnen no time draafde en galoppeerde we zo de bak door
Juli 2019
Eva is in de omgang nooit de makkelijkste geweest, dus we waren er wel aan gewend dat ze met buitenzetten en binnenzetten enorm onrustig was. Echter, na wat wisselingen in de groepen stond ze nu met twee ruinen op het land en hoewel het altijd rustig was in hun groep vond Eva het niet fijn. Ze stond regelmatig minstens een uur bij het hek en zodra ik op stal kwam was het altijd gelijk ‘hoi baas, je bent er, haal je me er dan nu uit?’
Zo kwam de lastige beslissing op zoek te gaan naar een andere stal.
Eva had het druk met haar eigen issues, want de lekkerste stengels hooi liggen natuurlijk net te ver weg.
En een stalgenootje maakt voor vertrek nog prachtige foto’s van ons
September 2019
Verhuizing! Ondanks dat ze natuurlijk best een aantal weken nodig had om te wennen was dit de juiste beslissing, de onrust rondom buitenzetten is hier vanaf dag 1 compleet verdwenen en ook met andere dingen is ze veel rustiger geworden.
December 2019
Ik ging een weekje op vakantie en waar dat vroeger echt verschrikkelijk was voor Eva (die was altijd mijn hele vakantie uit haar doen) kreeg ik nu appjes dat het zo goed ging met foto’s van een blij paard.
In de bijna twee jaar dat Eva nu van mij is hebben we elkaar heel goed leren kennen en die klik die we vrijwel gelijk al hadden is alleen maar gegroeid. Voor mij is ze echt mijn vriendinnetje en het beste paard dat ik had kunnen kopen. Andersom is Eva aan haar tweede jeugd begonnen, ik heb haar gekocht van de fokker (ze was toen bijna 15) waar de laatste jaren voor zover ik weet niet heel actief meer iets met haar gedaan werd en ze geniet eigenlijk van alles wat we samen doen, als ze maar mag werken en ik haar vertel dat ze zo knap en braaf is. Plan voor de toekomst is rustig doorgaan met wedstrijden, de springlessen waar we net mee zijn begonnen verder uitbouwen, misschien eens een keer een rondje buiten uitstappen en bovenal genieten!
