
Zo kwamen we erachter dat 'India' erg hoog op ons 'nog-te-bereizen-lijstje' stond. Aly heeft een reisbureau voor paardrij-vakanties en een paar weken geleden belde ze op. "Ik heb een nieuwe partner gevonden in India! Ga je mee op een testrit, oftewel weekje paardrijden in India?". Daar hoefde ik niet lang over na te denken

Ik vertrok al een weekje eerder om met de backpack van New Delhi naar Udaipur te reizen en vanaf daar zijn we gestart met onze rit door Rajasthan. We overnachten iedere nacht in een tentenkamp dat voor ons werd opgezet. Ook werd er vanuit daar gekookt met heerlijke Indische lokale gerechten.
We rijden deze week op Marwari paarden (https://www.bokt.nl/wiki/Marwari). Een ras uit India met de kenmerkende oortopjes die naar binnen staan. #superschattig


Het clubje bestond uit 4 ruiters en onze begeleidster Ute. Een Duitse die al bijna 20 jaar in India woont. Ze spreekt vloeiend Hindi, Duits en Engels en weet heel veel van het land en de omgeving te vertellen.

In India leven de dieren vooral op straat en worden ze niet tussen hekjes en paaltjes in een weiland gezet. Overal zie je watertroggen waar de dieren kunnen drinken. Nu reden wij niet in het warme seizoen, maar de temperaturen kunnen hier in de zomer oplopen tot 40+. We hebben hierdoor veel waterpunten om de paarden te laten drinken onderweg.

Ook heel opvallend, ter vergelijking met Afrika, is dat de regering overal putten, pompen en watervoorzieningen heeft geplaatst, zodat de bevolking altijd de voorziening heeft van schoon drinkwater. Omdat we door dorpjes rijden waar geen toeristen komen zijn mensen heel enthousiast een heel vriendelijk, overal wordt gezwaaid en geroepen.

De route is afwisselend door rustige dorpjes, landbouw gebied, bosgebieden, open velden. En zoals ik al vertelde, heel veel dieren onderweg.

Net geen natte voeten gekregen, even een rivier oversteken



Tijdens de rit hebben we verschillende bezienswaardigheden bezocht. Ik was superblij toen ik hoorde dat de route naar het Kumbhalgarh Fort zou gaan. (https://en.wikipedia.org/wiki/Kumbhalgarh). Deze foto is gemaakt bij een herdenkingsplaats van een de dapperste paarden van India, zoals de legende doet vertellen.

Chai break! De nationale 'tea', gemaakt van melk, zwarte thee, suiker en kruiden.


Iedereen die ooit in India geweest is kan er niet omheen..... herrie! Het is nooit stil in een medium dorp of stad. Indiërs gebruiken de 'horn' op hun voertuig maar al te graag. Verkeersregels worden vooral niet nageleefd. Het grootste voertuig heeft voorrang en de rest is bijzaak. Als voetganger heb ik echt ervaren hoe het is dat je niet 'beschermd' als de zwakste schakel.


Is het allemaal rozengeur en manenschijn in India, helaas niet. India heeft een groot afval probleem. De mentaliteit is er gewoon niet om het op te ruimen. Hoewel er bijvoorbeeld op de stations alles aan gedaan wordt om het schoon te houden, wordt tijdens de treinreis al het afval gewoon uit het raam gegooid. Echt overal ligt afval.... echt zo zonde....


Soms komt er een kudde 'bijzondere' dieren langs op je route. Het mannetje was niet heel blij om ons te zien. Veel buffels, koeien en kamelen zijn bang van paarden. Hij had de grootste moeite om ze bij elkaar te houden. Check out de oren van het Marwari paard


Een van de mooiste herinneringen aan deze reis zijn de afwisselende landschappen waar we door heen reden. Ik heb dit tijdens mijn 3 weken backpacken niet zo ervaren, vanuit de trein zie wel kleine verschillen, maar vanaf de paardenrug kun je echt goed zien hoe veranderlijk een gebied rondom Udaipur kan zijn. Op deze foto rijden we een Sactuary in. Hier willen ze volgend jaar tijgers loslaten en dan wordt het gesloten om te paard doorheen te gaan. Veruit mijn meest favoriete dag die we gereden hebben.
Hopelijk hebben jullie een impressie gekregen van deze onwijs gave week paardrijden. Een echte aanrader voor de avontuurlijke ruiter die een interessant land wil bezoeken. Meer info over deze en andere reizen vind je op https://centaurtrails.com/paardrijvakanties/