Ik weet niet of dit de juiste plek is maar ik wilde even mijn verhaal doen en misschien zijn er leden die dit ook hebben meegemaakt?
Op 3 augustus kreeg ik eindelijk na vele jaren mijn eerste eigen paard!
Een friese merrie 6 jaar van alke.
Super blij mee natuurlijk en een droom die uitkwam! Ze was nog maar een jaar onder het zadel en moest nog wel wat doorgereden,wel superlief in de omgang,naar zowel mensen als andere paarden.
Helaas sloeg het noodlot toe op 31 augustus toen ik savonds nog even wilde gaan rijden. Normaal longeerde ik haar altijd voordat ik er opging om het frisse eruit te halen. Dit keer deed ik dat niet(waarom geen idee gewoon een stomme actie denk ik.na een kwartiertje stappen em draven blies ze zich op en vloog in volle gallop door de bak,totaal in paniek. Ik bleef lang zitten maar vloog er uiteindelijk toch af plat op mn rug. Ambulance kwam en ik had veel pijn in mn rug en dacht al bij mezelf dit is niet goed..
Naar het ziekenhuis,mri en scans later kwam de arts mij vertellen dat ik mn lage ruggewervel de L1 had gebroken en dat er een splinter rond zweefde die mogelijk naar mn ruggemerg zou kunnen gaan. Als dat zou gebeuren zou ik blijvend verlamd zijn. Daar lig je dan totaal in shock en moest ik 3 dagen blijven. Mocht me amper bewegen vanwege die splinter. Na 3 dagen een corset aangemeten en mocht ik naar huis. Vele morfine en andere pijnstillers verder ben ik nu alweer ruim 7 weken verder. Het gaat redelijk en ik kan weer op de bank zitten ipv die ellendige stoel. Toch draag ik nog altijd het corset.ik heb mensendieck therapie voor mn houding en bewegingen en moet thuis ook oefeningen doen. Voor mn gevoel schiet het echt niet op en staat mn leven stil. Ik zie mn paard om de 2 weken ongeveer omdat mn man ook een drukke baan heeft en ik zelf geen auto mag rijden. Ik was benieuwd hoe het herstel van iemand anders vergaat en hoelang het duurde voordat je echt weer een beetje normaal kon bewegen. Lang verhaal sorry! Ben wel blij dat ik dit even van mn af heb kunnen schrijven

Groetjes marga