Sommige van jullie zullen zich kunnen vinden in mijn titel, en sommige helemaal niet.
Sinds vorig jaar is mijn lieve pony geblesseerd, na heel wat dierenarts bezoekjes zijn we helaas tot de conclusie gekomen dat hij niet meer geschikt is om meer arbeid onder het zadel te leveren dan een stapritje.
Veel verdriet.. maar het oudje mag lekker met pensioen op de wei, en dan gaan we opzoek naar een opvolger...
en dat is dus makkelijker gezegd dan gedaan!
Misschien heb ik teveel eisen en een te kleine bankrekening?
Misschien heb ik gewoon pech?
Misschien zoek ik niet goed genoeg?
Misschien bestaat mijn paard wel niet?
Misschien is mijn ideale paard niet te koop?
Ach er zijn vast mensen die mijn leed wel herkennen.
Ik heb nu denk ik een stuk of 10 paarden gezien, maar elke keer was er iets.
Gisteren dacht ik hem te hebben gevonden, maar helaas afgekeurd, en ik moet zeggen dat ik er best verdrietig om ben, dacht echt mijn maatje gevonden te hebben!
Hopelijk zijn er wat lotgenoten.
heb daar flink moeite mee gehad en mijn zoektocht gestaakt... Nu gelukkig een ontzettend leuk verzorgpaardje waar ik een mega goede band mee heb dus ik mag niet klagen met hoe ik nu zit
). Mijn vriendin heeft voorop met hem een beginnersgroep begeleid en dat doet hij goed. Soms eventjes snuiven en dan gaat hij door. Tevens heeft ze hem alleen buiten gereden in stap, draf en galop, ver van zijn thuis vandaan en dat ging geweldig en ze vertelde dat ze nul keren zo iets had→ o jé dit voelt niet goed. Hij geeft haar heel veel vertrouwen. Dus volgende week gaan we het zien. Hopelijk is het weer in één keer raak.
→ hebben wij daar 21 jaar een gouden paard aan gehad.