Met een krop in mijn keel schrijf ik dit bericht.
Dertien jaar geleden, toen ik twaalf was, mocht ik van mijn moeder een verzorgpony. Zo kwam ik bij Robert terecht, een oudere man met een haflinger, Kallista. Jarenlang heb ik plezier gehad, en op mijn vijftiende kwam er zelfs nog een pony bij: Pooh. Ruim twee jaar geleden verhuisde ik naar Engeland voor werk en liefde en liet ik de paarden met pijn in het hart in België achter. Ik heb nog goed contact met Robert en wanneer ik in België ben, ga ik met veel plezier langs.
Een paar maanden geleden kreeg Robert de diagnose van longkanker. De afgelopen weken is hij heel erg achteruit gegaan. Het voelt alsof ik op het punt sta mijn grootvader te verliezen, want dat is hij eigenlijk geworden.
Ik moet nu een plekje zoeken voor mijn eigen pony, Pooh, en als het even kan ook voor Kallista. Ik weet echter niet hoe ik eraan moet beginnen, zeker vanuit Engeland. Als iemand tips heeft, hoor ik het graag. De paardjes staan in Noord-Antwerpen.
Kallista: Haflingermerrie van 21 jaar oud, is dit jaar met pensioen vanwege artrose.

Pooh: Shetlanderruintje van 14 jaar oud, een echt (b)engeltje

Fijn om het even van me af te schrijven.
Groetjes,
Lore