Geplaatst Het begon als een gezellige wandeling. Verzorgster op mijn paard en ik een ander paard aan de hand. We gingen het bos in zodat we schaduw en wind hadden, en geen last van landbouwverkeer. In dit bos mag niet gereden worden, maar er is maar één ruiterpad, deze is ongelijk (kuilen, gaten, smal) en veel onkruid (brandnetel, berenklauw) én hij loopt niet rond, je komt dus altijd uit op de weg. Dus hup, het bos in waar je zelden andere tegenkomt, omdat iedereen in het nieuwe gebied loopt (wat voor ons te ver weg is).
Aan het eind van het pad stond de boswachter, we hebben gekozen om gewoon door te rijden. Hij kwam vertellen dat we hier niet mogen rijden en we moesten naar het ruiterpad. Op de reactie van mij dat de laatste keer mijn paard daar kreupel af kwam en twee weken kreupel bleef, antwoordde hij dat hijzelf daar gewoon kan lopen, en ze het bijhouden met maaien en vlakken. Nogmaals gezegd dat dit niet het geval is, en dat met twee benen lopen iets anders is dan een paard. Ons paard is ook al op leeftijd met artrose. Maar 'we kunnen geen rekening houden met oude paarden en weet ik veel waar je dan moet lopen'
Op de terugweg hebben we het betreffende ruiterpad genomen. En inderdaad, het was ongelijk, vol met doorns en brandnetels waar ik mij aan open heb gehaald. Ook kon ik niet naast mijn handpaard lopen door de hoge begroeiing. Mijn oudje en de verzorgster moesten goed opletten hoe ze liepen, ondanks wat gestruikeld zijn hun er wel heelhuids uit gekomen. Op de helft kwamen wij een grote machine tegen die op het ruiterpad bezig was, beste meneer zette de machine uit toen hij ons zag. Maar weer aan toen wij er naast stonden, paard wat ik vast had schrok hier van en op dit smalle stuk was dit nogal een vervelend moment. Toen dit gebeurde stond de boswachter trouwens toe te kijken. Toen we het fietspad opgingen, langs de boswachter heb ik nog gezegd dat dit echt een goed idee van hem was... Hij moet hebben geweten dat ze bezig waren, en toch moesten we daar heen!
Hij vertelde nog dat hij nóóit klachten krijgt, en dat we maar moesten mailen.
Dat ga ik ook zeker doen en ik wil vragen als andere nog klachten hebben; alsjeblijft, mail ze!
info@staatsbosbeheer.nl
Misschien kunnen we met elkaar er voor zorgen dat ook dit pad beter wordt!
Hoge begroeiing en ongelijke delen (helaas op de foto's niet duidelijk te zien)
Hier zie je hoe smal het is, en het ingesleten pad is een stuk lager dan het gras
Kapot gereden door de machines, in de winter is dit nog erger én kei hard
Voet na de doorns, helaas zag je de schrammen op mijn andere been en de vlekken van de brandnetels ook niet goed
het bos waar niet gereden mag worden hebben ze wel goed voor elkaar. 
)