Ik heb Guusje nu al bijna 2 jaar, en wat ben ik toch blij met haar! Afentoe wat tegenslag, van mijn kant, maar we komen er elke keer weer samen sterker uit.

Vorig jaar ging het met mijn gezondheid wat minder en dus deden we niet zo veel. Toen kwam er helaas uit dat de pijn die ik had, chronisch is, en dus nooit meer weg gaat.

In mn dressuur zadel kon ik niet meer zitten helaas. Na een hoop moeilijke keuzes en een hoop gezoek zijn we uiteindelijk bij de keuze gekomen om het dressuur zadel in de kast te laten liggen, en verder te gaan met een westernzadel. Uiteraard ook meer de manier van rijden, wat voor mijn lichaam ook een stuk fijner is. En wat ben ik blij met die keuze. Het ligt ons beide veel beter en ik was zo opgelucht, dat ik nog kon rijden. Want dat ging dus anders echt niet meer. Dat was afentoe erg lastig.
We hobbelen lekker door nu en genieten van elke dag!










Met dank aan vriendlief die mijn camera even vast wilde houden