Geplaatst 
Ik mag er namelijk graag over praten, maar tegelijkertijd is het soms veel veelzeggender om gewoon wat foto's te delen. Nu ben ik een beetje een rare, en heb al jaren geen smartphone meer, bewuste keuze ook. Ik heb een camera, maar die is analoog en zelfs die heb ik al een tijdje niet meer uit de kast getrokken.
Maarja, in het digitale tijdperk van nu loop je dan toch tegen obstakels aan als je eens een fotootje wil delen. Dus gisteren tijdens het heerlijk schitterende lentezonnetje heb ik de telefoon van mn vriend ingepikt. Maar alleen een apparaat dat digi-kiekjes kan schieten was niet genoeg, want inmiddels had ik ook geleerd dat zelfstandig de weide inlopen niet het resultaat zou geven wat ik wilde. Want meneer en meneer komen namelijk meteen inspecteren wat het vrouwtje nu weer komt doen, en aan snoetenfoto's geen gebrek dus. Maar ze kunnen ook zo heerlijk samen rennen, en dat wilde ik ook wel eens op de gevoelige plaat vastleggen. Hoe dan?!
Nou, ik besloot niet alleen de telefoon van vriendlief te stelen, maar ook hemzelf. Ik heb hem een lange stok in de handen gedrukt waar een paar grote plastic zakken aan vastgebonden zaten. Die gebruik ik normaliter voor schriktraining maar kan ook heel goed gebruikt worden om de heren een sprintje te laten trekken. De twee heren zijn namelijk allebei erg koele mannen en gewoon er een beetje naartoe rennen levert enkel een verontwaardigde blik op en op zn hoogst een stapje achteruit. We waren er klaar voor en gingen van start!
Toen bleek het toch noodzakelijk een heus plan op te stellen met handleiding, want toen ik klaar stond met de camera en vriendlief het sein gaf stormde hij luid schreeuwend op de heren af, die vervolgens het hazepad kozen (uiteraard). Toen moest ik toch even uitleggen dat ik wat draf en galop foto's wilde waar ze ook gewoon lekker blij waren (jeej spelen blik) en niet een "AAAAAAHHHHH IK WORD OPGEGETEN" sfeer. Na die instructie ging het al een stuk beter, en heb ik wat leuke amateuristische kiekjes mogen schieten, al zeg ik het zelf.
Het voelt ook wel speciaal, want we hebben een extreem zwaar jaar achter de rug met flinke tegenslagen en verdrietige verliezen. Nu met de nieuwe lente ook een nieuw jaar, en het is dit weekend precies een jaar geleden dat mijn liefste mama haar lichaam hier op aarde achterliet en ik afscheid van haar heb moeten nemen. De lieve mooie vrouw die ik 2 weken voor haar overlijden voor het eerst en helaas ook het laatst het mooie zwarte ridderpaard waar ik zo verliefd op was geworden heb kunnen laten zien. Hij was toen al even in mn leven maar vanwege haar gezondheid was een echte ontmoeting er nog niet van gekomen. Zo rond midden maart vorig jaar heb ik haar inclusief zuurstofapparatuur in mn auto geinstalleerd en naar mn huis te gereden vanuit het ziekenhuis. Ze kon toen al niet meer lopen, maar vanuit de auto zag ze genoeg. Ook zij was op slag verliefd.
Stiekem zou ik ze dan ook een beetje aan mama opdragen als dat kon.
Dus bij deze, de mannen:
Rapido (ook wel gewend aan Sjors en Monster)
Zwarte P.R.E. x Fries (Warlander)
5 jaar
Hengst
Specialiteit: erg trots zijn op wat hij allemaal met zn lichaam kan en dat vooral ook aan iedereen laten zien.
Helaas: Een zomer-eczemer, en hoewel we elk jaar een stukje verder komen met hem zo "jeuk-vrij" mogelijk houden zijn we er nog lang niet. Zn mooi would-be manen en staart vertonen dan ook wel flink de tekenen van het schuren, maar voor mij maken die sprieten hem niet minder geweldig.
Milas (omgedoopt tot Mikkie, maar luistert voornamelijk naar Kleintje)
Zwarte Shetlander
8 maanden
Hengst
Specialiteit: onder het draad door kruipen en weidepalen gebruiken om van zn wintervacht af te komen.
Opmerking: Meneer is ontzettend lomp en kreeg het een maand geleden voor elkaar om ineens een enorme plek op zn hals te hebben, we weten nog steeds niet waar het van gekomen is, maar het haar groeit alweer mooi wat aan. Maar dat is dus de plek die je op sommige foto's op zn hals ziet zitten.
1
Eerst werd vriendlief rustig bekeken vanaf een veilige afstand...
2
En toen bleek hij toch wel spannend genoeg te zijn om voor weg te rennen....
3
4
5
6
7
8
9
10
En toen werd vriendlief even "koel" het land weer uitgekeken...
11
En voor de kijkers, leuk dat jullie een keertje onze toeschouwers wilden zijn!
Zeker nu hij echt een "volwassen" man begint te worden. Het puberale is er nu wel bijna helemaal af. Hij heeft blijkbaar ook goed opgelet toen hij nog naast Solano stond, hij trekt precies hetzelfde gezicht als zijn vader als een ongewenste indringer (lees: bijv. hond van vrienden) te dicht bij het weiland komt en stormt er met dezelfde bravoure op af. 
