Geplaatst Een week of 2-3 geleden opende ik een topic over het paard van mijn ouders, Florentino. Een prachtige ruin die al jaren de wei loopt te versieren maar waar ik door een val 10 jaar geleden niet op durfde te stappen. En mede ook dankzij dat topic, kan ik nu met heel veel trots plaatjes van ons delen bij RIJ-ITP, wie had dat ooit durven dromen
In dit topic kun je het verhaal teruglezen: [ITP] Florentino, ons bewegingswonder en ook het waarom dit voor mij zo enorm speciaal is nu!
Anderhalve week geleden met een paar hele stoute schoenen gedurfd om mn been er overheen te tillen
En inmiddels waren we dit gisteren:
Zo trots op dit mannetje!
En dan vandaag de tweede officiele wedstrijd met mijn babypaard, mijn eigen fokproduct uit 2015. En we hebben gewoon onze eerste 2 echte winstpunten in de B gehaald! Ook dat is een speciaal moment, het veulentje dat ik zelf heb gefokt en die ik heb zien opgroeien en nu staat ze aan het begin van haar sportcarriere
Thuis in de training
En zo braaf dat zelfs mijn dochter er rustig op kan
Daar word je toch gewoon helemaal gelukkig van?
. Laten we het op enthousiasme houden. 
) en spiegelt mij lang niet zo erg. Ik ben nog steeds peu nerveus als ik een wedstrijd heb, maar zij trekt zich er niks van aan en daardoor kan ik dan ook weer meer ontspannen. Dat combineert een stuk beter en zo kan ik weer lol hebben in wedstrijden. 
