Maar dan komt op een dag dan toch het besluit 'dat het wel kan'. Toekomstdromen: minstens een stabiele kudde van 3 paarden. Een shet, een Fjord en een ? Maar wanneer ga je die dromen inzetten? Tegelijk drie paarden kopen? Geen optie. Buiten dat, daar moet ik eerst het huis voor hebben.
Nu bezig zijn met paarden? Wel een optie, als ik daar geld voor neer wil leggen terwijl ik niet wil rijden. (Omgeving waar veel vraag en weinig aanbod is, ja, dan krijg je dat soort taferelen.)
Nou, als we dan toch een eigen bijdrage moeten doen voor een paard verzorgen waar de kans groot is dat ik het niet eens ben met de manier van verzorgen, kan ik net zo goed stap 1 van mijn droom uitvoeren. Een eigen Shetter kopen!
Na alle voors en tegens tegen elkaar af te hebben gewogen, op zoek te zijn geweest naar de stalling waar ik me in kan vinden, in gesprek te zijn gegaan met mijn ouders [Ma: 'Als dit is wat je geluk brengt, ga ervoor!' Pa: 'Mwoah. Paarden.'

Zo gezegd zo gedaan: Marktplaatsfilter ingesteld op Shetlander, alle paardjes die me aanspraken (het moest een hengst of ruin zijn, niet al te oud want ik wil nog een hele lange tijd met het dier doorbrengen) op 'bewaar' gezet en de spannendste stap: mensen benaderd voor een afspraak voor een bezichtiging. En vandaag was het tijd voor de eerste! Een 3jarige ruin die te klein is gebleven voor het doel van de eigenaresse: 'mennen'. Ik heb geen men-ambities, dus dat is voor mij geen enkel probleem.
Goed, was dat even spannend. Ik heb nog nooit een paard bezichtigd. Ik heb ook totaal geen idee waar precies op te letten (buiten de gebruikelijke dingen waar je op let als je een dier ziet: algehele indruk, staat hij er levendig bij, hoe is hij in het zoeken van contact?)
Ik heb partnerlief meegenomen en de hond meegenomen. Hond en paard hebben elkaar toch even goed bekeken. Paard staat met twee soortgenootjes op een mooi stuk grond. Allemaal stuk voor stuk leuke dieren. Heel enthousiast, alert, kwamen allemaal even om een knuffel bietsen. Dat is dan toch een hele fijne indruk. De eigenaresse gesproken, wat vragen gesteld, geprobeerd zo gericht mogelijk maar dat is toch best lastig als het enige wat er uit je mond kan komen 'Wat een schatje!'

Ik heb eerlijk gezegd dat ik dus geen kijk heb op 'waar ik op moet letten', heb daarbij gevraagd of bij een goed gevoel het in orde is als ik een keer een vriendin mee neem. Die fokt paarden en heeft daar dus ook de nodige kennis over. Dat was geen probleem. Prettig gevoel bij. Was ook eerlijk 'Er zijn ook anderen in geïnteresseerd, ik ga hem niet eeuwig vasthouden maar ik ga ook niet gelijk andere afspraken in plannen' (iets in die aard). Prettig. Dan weet ik waar ik aan toe ben. Heb dan ook gezegd dat ik morgen nog een paardje ga bekijken en het dan laat weten. Dat is prima.

Mijn partner is nog even bij hem geweest (ja, die twee moeten ook met elkaar overweg kunnen, dat is een eis) en die waren elkaar al aan het uitdagen voor spel. Partner met een grote grijns, shet op hem ingespeeld. Voelde heel fijn en vertrouwd aan.
Hond was niet onder de indruk. Wel van het stroomdraad wat daar gespannen was. Dus die schoot krijsend en luid loeiend weg. Shet in kwestie? Deed een paar passen naar achteren maar dat was het ook wel weer. Mooi. Onverwacht dat toch ook weer tegengekomen. Die was eerder nieuwsgierig dan bang. Fijne reactie!
Dus nu morgen even afwachten wat mijn gevoel zegt van het andere paardje. Maar ja, ik ben stiekem al verliefd.
Heb ook even wat foto's gemaakt van Shet in kwestie. Met toestemming van de eigenaar. (Maar goed, het is ook niet zo dat je heel onopvallend foto's kan maken, haha!) Zodanig gesneden dat daarin niet echt info over de omgeving te zien valt. Vind ik wel zo netjes.
Voor een eerste keer een paard bekijken was dit een hele fijne ervaring! Wat het ook gaat worden, ik heb er een fijn gevoel over gehad en ik ga het allemaal zien. Open-minded naar morgen toe en wellicht morgen al een keuze kunnen maken!
Bij deze dus een foto van Shetterboi. Sorry voor mijn onsamenhangende verhaal. Het is gewoon zo nieuw voor me en ik ben zo enthousiast, gespannen, benieuwd en angstig tegelijk! Ik wil het goed doen, ik wil het ergens delen, ik wil het van de daken schreeuwen maar tegelijkertijd gewoon 'alles aanzien'. Argh.

