Geplaatst Het is alweer 11 jaar geleden dat ik samen met mijn opa Tristan ging ophalen in Boven-Leeuwen. Wat gaat de tijd toch snel.. Dit jaar was een jaar waarin we veel beleefd en bovenal veel genoten hebben.
Iedere zomer gingen we naar mijn vriendin in Haamstede en ook dit jaar zouden we weer gaan. Mijn vriendin gaf aan een pony te kort te hebben voor het ponykamp. Tris zijn maatje ragnar is een ontzettend lieve fjord en als enorm leuke verrassing mocht ik Ragnar voor een maand meenemen naar Haamstede met Tristan.
Hoewel dit voor Ragnar heel spannend was (Die was al in geen 15 jaar meer naar een andere omgeving geweest.) vond hij al z’n steun bij Tristan.
Ze kregen een enorme weide. Iedere dag bracht ik hen zonder zadel in mijn eentje naar de manege. Nu was ik wel heel blij met Ragnar want die keek nergens van op terwijl Tris een held op sokken kan zijn, dus ik reed op Ragnar en nam Tris telkens mee als handpaard.
De kids van het ponykamp waren gelukkig erg blij met Ragnar. Op Buitenrit ging ik op Tristan achteraan om te helpen met begeleiden. Toch wilde de kinderen ook wel graag op Tris rijden en zo reed ook Tris mee als manegepony in de les.
De weken buiten het ponykamp genoten we iedere dag weer van iedereen om ons heen en het mooie Zeeland.
Tristan en ik mochten mee op een hele mooie fotoshoot op het strand. (Hij was erg stout tijdens de shoot :’) )
Het was warm en Tris besloot maar gewoon een bad te nemen. (Ik heb het zadel direct bij terugkomst schoon gemaakt.)
Na een maand moesten we weer afkicken thuis hoewel Tris zijn verzorgster nog regelmatig met haar kids gezellig kwamen rijden.
In de winter verhuisden we weer naar de 'oude' stalling van Tristan om te overwinteren.
Een weekje geleden kreeg ik de schrik van mijn leven toen Tristan plotseling ziek werd. Hij had 2 dagen hoge koorts door een (griep)virus. Gelukkig is alles weer goed gekomen en is hij na een week weer helemaal de oude.
Nog eventjes en dan gaat Tris weer terug naar zijn lieve vriendje Ragnar.
Op naar weer zo'n heerlijk en gezond jaar
Iedere zomer gingen we naar mijn vriendin in Haamstede en ook dit jaar zouden we weer gaan. Mijn vriendin gaf aan een pony te kort te hebben voor het ponykamp. Tris zijn maatje ragnar is een ontzettend lieve fjord en als enorm leuke verrassing mocht ik Ragnar voor een maand meenemen naar Haamstede met Tristan.
Hoewel dit voor Ragnar heel spannend was (Die was al in geen 15 jaar meer naar een andere omgeving geweest.) vond hij al z’n steun bij Tristan.
Ze kregen een enorme weide. Iedere dag bracht ik hen zonder zadel in mijn eentje naar de manege. Nu was ik wel heel blij met Ragnar want die keek nergens van op terwijl Tris een held op sokken kan zijn, dus ik reed op Ragnar en nam Tris telkens mee als handpaard.
De kids van het ponykamp waren gelukkig erg blij met Ragnar. Op Buitenrit ging ik op Tristan achteraan om te helpen met begeleiden. Toch wilde de kinderen ook wel graag op Tris rijden en zo reed ook Tris mee als manegepony in de les.
De weken buiten het ponykamp genoten we iedere dag weer van iedereen om ons heen en het mooie Zeeland.
Tristan en ik mochten mee op een hele mooie fotoshoot op het strand. (Hij was erg stout tijdens de shoot :’) )
Het was warm en Tris besloot maar gewoon een bad te nemen. (Ik heb het zadel direct bij terugkomst schoon gemaakt.)
Na een maand moesten we weer afkicken thuis hoewel Tris zijn verzorgster nog regelmatig met haar kids gezellig kwamen rijden.
In de winter verhuisden we weer naar de 'oude' stalling van Tristan om te overwinteren.
Een weekje geleden kreeg ik de schrik van mijn leven toen Tristan plotseling ziek werd. Hij had 2 dagen hoge koorts door een (griep)virus. Gelukkig is alles weer goed gekomen en is hij na een week weer helemaal de oude.
Nog eventjes en dan gaat Tris weer terug naar zijn lieve vriendje Ragnar.
Op naar weer zo'n heerlijk en gezond jaar
