Geplaatst Ze stond toen in een weiland bij het huis van mijn oma, en ik ging altijd bij haar op bezoek als we bij oma waren.
De eerste foto's weet ik eerlijk gezegd niet eens meer wanneer ze zijn gemaakt.
Ik gok rond 2007?
Sabina stond samen met haar vriendje op het weiland. Ik leerde ook haar eigenaar kennen, een oud boertje van 85.
In 2008 overleed mijn oma, en in 2009 zijn wij verhuisd naar haar huis.
Nu stond Sabina dus vlak achter ons.
Ondertussen had ik al heel wat meer paardenkennis opgedaan, en zat op paardrijden
Deze foto is denk ik rond 2010 gemaakt
Ik kreeg twee eigen shetlanders via via, en Sabina haar vriendje werd verkocht, waarna ze bij mijn eigen pony's kwam te staan, nog steeds aan huis.
In 2012 hadden we een dag sneeuwvrij, en ik vond dat bij een grote sneeuwpop ook een pony hoorde
In 2013 begon ik wandelingen te maken met Sabina,
Iets waar ik al jaren bij mijn ouders om had gezeurd, maar wat ze tot die tijd nog niet verantwoordelijk vonden
In 2014 stonden er enorme hoeveelheden pinksterbloemen in de wei.
Samen met mijn buurmeisje heb ik Sabina helemaal ingevlochten met bloemen, en mijn toen driejarige buurmeisje heeft deze foto gemaakt
In de zomer waren we ook nog wat bezig met longeren
En in het najaar hebben we nog wat foto's gemaakt in haar berenvacht
Begin 2015 lag er opnieuw sneeuw
In de herfst van 2016 maakten we selfies in de regen
Terwijl in de winter van 2016 we bovenop de bevroren dijk poseerden
2017 was niet zo'n goed jaar voor ons
Sabina is in haar leven al een paar keer hoefbevangen geweest, en in 2017 werd ze ook gediagnosticeerd met COPD, waardoor ze het vooral in de zomer snel benauwd heeft. Heel veel hebben we dat jaar dan ook niet gedaan
wel nog een foto uit december
In de zomer van 2018 ging het matig, Sabina was best wel benauwd, en daarnaast liep ze ook nog eens niet helemaal regelmatig.
Maar aan het eind van het jaar, liep ze weer zuiver en had ze veel minder last van benauwdheid dan normaal
Daarom hebben we in november voor het eerst in twee jaar weer eens een wandeling van een halfuur gemaakt, samen met Jacinta
Sinds die tijd mag ze weer vaker mee,
Waar we in de afgelopen twee jaar niet verder gingen dan tien minuten, loopt ze nu weer vijf kilometer mee, waar ik enorm blij mee ben.
En met al die mooie sneeuw afgelopen maand moesten er natuurlijk ook nieuwe foto's komen
januari 2019
Sabina is de pony waarmee mijn liefde voor paarden is begonnen.
Nadat ik haar voor het eerst leerde kennen, heb ik alle paardenboeken uit de bieb gelezen, mocht ik na lang zeuren op paardrijden en kreeg ik uiteindelijk eigen pony's.
Ze is altijd lief en geduldig geweest, ook al had ik zelf geen idee waar ik mee bezig was.
Nog steeds neem ik met een gerust hart buurmeisjes, nichtjes en anderen mee naar haar.
Ze is mee geweest op wandelingen, is gebruikt om vingerverf op te smeren, heeft voor de slee gestaan, gaat aan de hand mee als ik met Jacinta ga mennen, heeft kinderen over angst voor paarden heen geholpen, heeft kinderen op haar rug laten rijden, heeft wat vrijheidsdressuur geleerd, is meegeweest met zwemmen, en nog veel meer.
Ik wil dit topic afsluiten met een hoofd wat typisch Sabina is, en waar ik nog een poos van hoop te genieten
