Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-19 09:17

Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-19 09:17

Ten eerste, excuses als het topic niet goed staat.

Ik vroeg me af, hoe of wanneer je ineens "zomaar" besluit om je paard te verkopen?

Ik zit momenteel met gevoelens te tubben, om het wel of niet te doen.

**Geplaatst**: 08-01-19 09:22

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst: 08-01-19 09:22

Naja, zomaar is het natuurlijk nooit.

Bij mij was het vooral dat ik op een gegeven moment met tegenzin ging en zat te bedenken wat ik wel niet met t geld kon doen.. dat ik geen zin meer had om te investeren om m’n angst eruit te krijgen. Stond te kijken naar paard in paddock en dacht ja maar dit is ook sneu voor paard, hij wil zo graag werken, dan kan ik hem beter aan een ander gunnen die wel met hem aan de slag wil/kan.

**Geplaatst**: 08-01-19 09:23

Geplaatst: 08-01-19 09:23

Voordelen en nadelen afwegen, net zoals met alles

En omdat er bij het verkopen van een paard nog een levend wezen bij komt kijken, ook jezelf afvragen of je wel een echt fijn nieuw baasje voor het dier kan vinden / je kan leven met de onzekerheid van het verdere lot van het dier.

Want als het niet meer van jou is kan er ik weet niet wat mee gebeuren... vervelend als je ziet dat het dier niet fijn behandeld wordt. En misschien nog wel vervelender als je het niet weet wat er van terechtkomt... mensen kunnen zo vreselijk wreed met dieren omgaan.

**Geplaatst**: 08-01-19 09:25

Geplaatst: 08-01-19 09:25

Waarom zou je je paard weg willen doen?

Ik zit met hetzelfde gevoel. Het advies dat ze mij gegeven hadden was om de voor en nadelen tegen elkaar op te wegen. Kun je met je paard wat je voor ogen had? Lukt het financieel?

Mij lukt het nog altijd niet om de knoop door te hakken. Denk dat het makkelijker wordt naarmate je vaker je een paard hebt verkocht.

**Geplaatst**: 08-01-19 09:30

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst: 08-01-19 09:30

Kijk eens bij de De Paardendetective op Facebook. Moet je goed overwegen of je daar over een tijdje wanhopig je ex-paard probeert op te sporen, dan niet doen.

**Geplaatst**: 08-01-19 09:31

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst: 08-01-19 09:31

Ik heb dit 'zomaar' na anderhalf jaar proberen gedaan. Paard en ik klikten gewoon niet. Paard is naar Egypte verkocht en heeft het daar super goed

Per toeval paard via Instagram teruggevonden enkele weken geleden (3j geleden verkocht).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-19 09:39

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-19 09:39

Ik vind het namelijk heel lastig. Het is wel echt je maatje. En het hoeft nie tuit het oog uit het hart te zijn. Maar ben ook meer bang waar gaat ze uiteindelijk terecht komen.

De reden is, is dat ik op mezelf ga! Maar ook ooit moet je beslissing toch nemen, lijkt me.. Maar andere kant, houden van is ook loslaten.

**Geplaatst**: 08-01-19 09:46

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst: 08-01-19 09:46

Als je paard gezond en braaf is dan vind hij wel een goed tehuisje, overigens ben je daar ook zelf bij aan wie je hem verkoopt.

Wij hebben in het verleden 3 paarden verkocht die allemaal goed terecht zijn gekomen bij passende baasjes en blijvende huisjes. En met alle drie hebben we nog goed contact.

Als je paard wat mankeert lichamelijk of al wat ouder is dan vind ik het niet verantwoord om te verkopen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-19 09:49

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-19 09:49

Elisa2 schreef:
Als je paard gezond en braaf is dan vind hij wel een goed tehuisje, overigens ben je daar ook zelf bij aan wie je hem verkoopt.

Wij hebben in het verleden 3 paarden verkocht die allemaal goed terecht zijn gekomen bij passende baasjes en blijvende huisjes. En met alle drie hebben we nog goed contact.

Als je paard wat mankeert lichamelijk of al wat ouder is dan vind ik het niet verantwoord om te verkopen.

Dit zijn misschien ook afspraken die gemaakt zijn? Paard is verder gezond en 100% in orde.

**Geplaatst**: 08-01-19 10:04

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst: 08-01-19 10:04

Je kunt nog zon goed gevoel hebben, verkocht = verkocht.
Super als ze een blijvend 5* huisje krijgen, maar wat als dat niet het geval is?

**Geplaatst**: 08-01-19 10:09

Geplaatst: 08-01-19 10:09

Banyu schreef:
Elisa2 schreef:
Als je paard gezond en braaf is dan vind hij wel een goed tehuisje, overigens ben je daar ook zelf bij aan wie je hem verkoopt.

Wij hebben in het verleden 3 paarden verkocht die allemaal goed terecht zijn gekomen bij passende baasjes en blijvende huisjes. En met alle drie hebben we nog goed contact.

Als je paard wat mankeert lichamelijk of al wat ouder is dan vind ik het niet verantwoord om te verkopen.

Dit zijn misschien ook afspraken die gemaakt zijn? Paard is verder gezond en 100% in orde.

Op 'afspraken' zou ik niet rekenen. Die zijn nooit rechtsgeldig, verkocht is gewoon verkocht. Ik heb zelf nog een heel leuk contact met ex-eigenaren, maar dat is geen recht of iets dergelijks. Dus leuk meegenomen , maar niet iets waar je vanuit moet gaan.

**Geplaatst**: 08-01-19 10:16

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst: 08-01-19 10:16

Ik kan de knoop ook niet doorhakken. Ik wil ook sowieso niet stoppen eigenlijk maar ik kan gewoon geen stalling vinden die aan mijn eisen voldoet op een bereisbare afstand van mijn huis. Vanaf februari ga ik dan okk nog studeren waardoor het financieel okk allemaal lastiger wordt. Ik heb daardoor besloten hem een jaar in bruikleen te geven aan de verzorgster. Zij neemt dat jaar alle kosten op zich en zo kan ik rustig mijn tijd nemen om de knoop door te hakken qua verkopen of niet.

**Geplaatst**: 08-01-19 10:18

Geplaatst: 08-01-19 10:18

Ik wilde die controle graag houden en heb mijn paard en pony onder contract 'weggegeven'. De eerste twee jaar gingen goed, maar het laatste jaar heeft de nieuwe 'eigenaar' alles aan elkaar gelogen. Het gevolg was dat mijn paard dood is gegaan (heb maanden besteed aan het uitzoeken of hij echt was overleden, alle contact was verbroken) en de pony zwaar hoefbevangen in een donker stalletje stond. Alleen dankzij een oplettende vrouw die mij gezien had tijdens het brengen en sommige bezoekjes hebben we haar terug kunnen halen (anders was ze bij de slager beland) en nog 3 redelijk fijne jaren kunnen geven.

Paard was helemaal gezond en fit (12 jaar). Welshpony was 17 en was prima te rijden, maar niet topfit (hoestte af en toe, had zomereczeem).

**Geplaatst**: 08-01-19 10:19

Geplaatst: 08-01-19 10:19

'Zomaar' was het hier niet. Heeft me slapeloze nachten en veel tranen gekost. Maar paard en ik werden diep ongelukkig van elkaar. Hij sloeg en beet, ik had al duizenden euro's geinvesteerd in gedragstraining, les voor mezelf, dierenartsen, therapeuten en weet ik het wat... we klikten gewoon NIET. Na twee jaar NOG niet. Uiteindelijk was het 'hij gaat eruit of hij gaat eraan', letterlijk. Dierenarts vond hem gevaarlijk genoeg om met inslapen akkoord te gaan.
Uiteindelijk dus verkocht via een kennis die professioneel als trainer werkt, aan een hele leuke meid die voor de duvel niet bang was. Het heeft haar ook bloed, zweet en tranen gekost, maar zij heeft hem wel braaf / veilig gekregen en er wedstrijden mee gestart. Uiteindelijk is hij weer doorverkocht, geen idee waarnaartoe. Maar omdat hij toen braaf was, ga ik ervanuit dat hij goed terecht gekomen is.

Zelf heb ik nog voordat hij verkocht was een nieuw paard gekocht, waarmee het wél voor de volle 100% klikt... Ik moet er niet over nadenken dat zij ooit verkocht zou moeten worden.

**Geplaatst**: 08-01-19 11:48

Geplaatst: 08-01-19 11:48

Wat mij betreft besluit je dit als: 1: je je steeds zorgen maakt over de kosten. De maandelijkse, maar ook zeer zeker hoge medische onverwachte kosten. Kan je 3000€ neerleggen in nood of is er geld voor verzekering waarbij je alsnog 25% zelf betaald plus eigen risico?2: haal je nog voldoende plezier uit deze dure en tijdrovende hobby? Ga je graag naar stal of vaak met tegenzin en ' moet ik weer'? Wordt je er nog echt blij van?

**Geplaatst**: 08-01-19 12:51

Geplaatst: 08-01-19 12:51

Banyu schreef:
Elisa2 schreef:
Als je paard gezond en braaf is dan vind hij wel een goed tehuisje, overigens ben je daar ook zelf bij aan wie je hem verkoopt.

Wij hebben in het verleden 3 paarden verkocht die allemaal goed terecht zijn gekomen bij passende baasjes en blijvende huisjes. En met alle drie hebben we nog goed contact.

Als je paard wat mankeert lichamelijk of al wat ouder is dan vind ik het niet verantwoord om te verkopen.

Dit zijn misschien ook afspraken die gemaakt zijn? Paard is verder gezond en 100% in orde.

Nee geen afspraken, maar wel aangegeven dat we het prettig zouden vinden om contact te onderhouden en gewoon leuke en goede mensen ook aan wie de paarden verkocht zijn. Uiteraard hebben we wel geselecteerd op mensen bij wij een goed gevoel hadden en ook goed door gevraagd hoe en waar ze terecht zouden komen. (voldoende weidegang en sociaal contact etc)

Voor de rest is het loslaten en hopen op het beste...maar "leuke" paarden komen meestal wel goed terecht.

**Geplaatst**: 08-01-19 13:15

Re: Wanneer/ hoe beslis je nou zoiets?

Geplaatst: 08-01-19 13:15

Sommige mensen verkopen paarden zonder er bij na te denken, anderen omdat het financieel niet meer gaat, de klik er niet (meer) is, of de hobby gewoon stopt.
Ik heb een lease oplossing gevonden, maar stond ook op verkopen door de vele problemen, stress en er gewoon geen voldoening meer uithalen. Nu is iemand gelukkig, mijn paard krijgt aandacht en staat op een fijn plekje dat ik hem niet kon geven.
Gaat niet altijd zo, maar daarom moet je verkopen ook niet over een nacht ijs laten gaan.

**Geplaatst**: 08-01-19 13:22

Geplaatst: 08-01-19 13:22

Banyu schreef:
Ik vind het namelijk heel lastig. Het is wel echt je maatje. En het hoeft nie tuit het oog uit het hart te zijn. Maar ben ook meer bang waar gaat ze uiteindelijk terecht komen.

De reden is, is dat ik op mezelf ga! Maar ook ooit moet je beslissing toch nemen, lijkt me.. Maar andere kant, houden van is ook loslaten.

Ik snap je gevoel, had ik precies hetzelfde toen ik ze 3 jr geleden heb verkocht.
Ik dacht bij mezelf dat het eerst iets onmogelijks was, mijn lieve maatjes verkopen. Want ik zou en moest paarden hebben als jong meisje. Het was echt als een (penny)droom die uit kwam :')

Maar goed, als je daar op jonge leeftijd (9) aan begint, dan weet je ook dat dat niet altijd perfect kan gaan.
Toen ik 15 was ging ik naar het MBO, ik kreeg een vriendje en ik wist gewoon dat mijn prioriteiten op dat moment niet bij mijn paarden lag. Ik reed destijds nog maar 1 tot 2 keer per week en was ook te ´moe´ om meer te rijden en meer met ze te doen.
Toen moest ik gewoon eerlijk t.o.v mijzelf en de paarden zijn en heb ik ze te koop gezet. Binnen een maand waren ze beide weg. Het was verdrietig maar ik dacht aan het goede huisje en alle liefde en aandacht die ze zouden krijgen daar en dan weet je gewoon dat dat beter is.

Ik heb wel nog vaak dat ik over m´n paarden droom en dan mis ik ze ontzettend. Maar goed daar is niks aan te doen. Ik weet dat als ik nu paarden zou nemen het weer niet mijn #1 prioriteit zou zijn dus ik ben er nog steeds niet klaar voor. Misschien over een paar jaar als ik een vaste baan heb. Misschien ook niet.

**Geplaatst**: 08-01-19 13:22

Geplaatst: 08-01-19 13:22

Misschien is laten leasen een optie? Dan blijft hij toch van jou...
Denk dat je inderdaad de voor en de nadelen moet opsommen, ik heb ook ooit voor de keuze gestaan omdat vanop de grond ik wel een enorm grote klik had met mijn paard, maar vanuit het zadel niet. Maar financieel of qua tijd ging het wel perfect, en er zou dan sowieso een nieuwe zijn gekomen. Uiteindelijk dan toch beslist om het niet te doen. De gedachte om hem te verkopen maakte mij gewoon veel te verdrietig, en daarom wist ik ook gewoon dat ik er het beste van moest maken, het zou heus niet mijn laatste paard ooit worden. Uiteindelijk dan ook nooit meer over getwijfeld of ik hem zou verkopen, heel blij dat ik het ook niet heb gedaan, want ik weet ook dat de kans klein was dat ik nog een betere thuis zou vinden voor hem als bij mij.

**Geplaatst**: 08-01-19 13:32

Geplaatst: 08-01-19 13:32

Leasen is idd ook een optie, al is dit wel wat risicovol vind ik persoonlijk. Je weet niet wie je treft. Je kan geluk daarmee en dan is het natuurlijk een geweldige oplossing maar je kan ook iemand aan de haak slaan die regels aan zijn laars lapt en waarmee je allerlei moeilijkheden krijgt.
Ik heb ook een tijdje een leaser gehad voor mijn ene paard, zodat ik meer tijd en aandacht kon besteden aan mijn andere paard. Vond dit destijds wel een mooie oplossing maar ik was zelf ook wel een beetje naïef toen. Ik weet gewoon dat die leaser niet altijd zorgvuldig met de pony en met mijn spullen is omgegaan. Na het rijden nat terug op de wei zetten, niet warm rijden maar gelijk volle bak gaan springen, en zo nog wat dingen.

Je hebt dat natuurlijk zelf in de hand, maar het kan soms gewoon nogal wat moeilijkheden met zich meebrengen.

**Geplaatst**: 08-01-19 14:09

Geplaatst: 08-01-19 14:09

TS, bij twijfel niet doen! Als ik indertijd mijn paard had kunnen laten leasen, dan had ik beter daarvoor kunnen kiezen. Het is zó moeilijk (en vaak onmogelijk) om je paard weer terug te krijgen als je je toch bedenkt of weer de (in mijn geval) financiële mogelijkheid hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-19 21:19

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-19 21:19

Ik ga vanavond of morgen even uitgebreider reageren.... Voor nu is het zo moeilijk! Vandaag voor het eerst weer gewerkt na mijn vakantie. En daar vroegen ze al aan me of het echt goed met me ging, omdat ze gewoon iets zagen aan me!

Ik weet het gewoon niet. Kan er niet eens normaal over praten/appen wat dan ook, dan jank ik gewoon al!

Vanavond na het werk even langa gegaan, maar het is toch anders...

Instructrische zei ook al; je gaay er spijt van krijgen. Maar als niemand reageert op advertentie?

**Geplaatst**: 08-01-19 21:41

Geplaatst: 08-01-19 21:41

Wij fokken zelf en dus verkopen we ook. Veulens, maar soms blijven ze en gaan ze pas weg als ze 5 zijn, of soms nog later. Het blijft lastig en niet het leukste. Van de meeste weet ik waar ze zijn en dat ze een goed tehuis hebben gekregen. Dat is een soort gevoel dat je ontwikkelt, maar er kan altijd wat gebeuren (nieuwe eigenaar gaat scheiden, het blijkt toch niet te passen, enz.). Dat is niet anders. Wij werken niet met contracten, verkocht = verkocht.
Het is ook niet zo dat het paard altijd het beste af is als hij/zij bij mij blijft, dat is iets wat ik me ook goed realiseer.....

**Geplaatst**: 08-01-19 21:52

Geplaatst: 08-01-19 21:52

Banyu schreef:
Ik weet het gewoon niet. Kan er niet eens normaal over praten/appen wat dan ook, dan jank ik gewoon al!

Geef je hier niet zelf al het antwoord?
Hoe ga je je voelen als iemand hem echt op komt halen en je ziet hem de trailer in gaan?

Sterkte met je besluit, maar ik zou denken, bij twijfel niet doen, want weg is weg en dat kan je meestal niet meer ongedaan maken ...

**Geplaatst**: 08-01-19 23:23

Geplaatst: 08-01-19 23:23

Banyu schreef:
Ik ga vanavond of morgen even uitgebreider reageren.... Voor nu is het zo moeilijk! Vandaag voor het eerst weer gewerkt na mijn vakantie. En daar vroegen ze al aan me of het echt goed met me ging, omdat ze gewoon iets zagen aan me!

Ik weet het gewoon niet. Kan er niet eens normaal over praten/appen wat dan ook, dan jank ik gewoon al!

Vanavond na het werk even langa gegaan, maar het is toch anders...

Instructrische zei ook al; je gaay er spijt van krijgen. Maar als niemand reageert op advertentie?

(Alweer

) herken ik mezelf hier in. Mijn ouders begonnen er weleens over al ver voordat ik ze daadwerkelijk te koop heb gezet en ik kon hier nooit fatsoenlijk over praten omdat ik altijd gelijk emotioneel en kwaad werd. Ik begon gelijk te huilen als het ter sprake kwam wat vaak eindigde in een ruzie.

Mijn tip aan jou is om eerlijk naar jezelf toe te zijn en los van het feit ´mijn paarden staan te koop´ je te bedenken wat jij bent als je geen paarden meer hebt.

Hoe zie jij je leven dan voor je? Rooskleurig? Wat meer rust en regelmaat? Of denk je juist in een diep zwart gat te vallen wanneer je ze niet meer om handen hebt?
Belangrijk is dat je echt even van jezelf (en het welzijn van je paarden uiteraard) uitgaat. Probeer wat anderen denken wat goed voor jou is even los te laten en puur kijken naar je eigen belangen.