Ik hoop enkel serieuze reacties te krijgen of reacties van mensen die zelf iets gelijkaardig hebben meegemaakt.
Ik ben begonnen met paardrijden de dag dat ik 6 jaar oud werd en heb dit non-stop gedaan tot de leeftijd van 25. In deze periode heb ik de "pennytijd" meegemaakt, heb ik uitsluitend dressuurmatig gereden (springen ook wanneer het moest zoals mijn ruiterbewijs B enzv maar het zegt me niets) en daarna voornamelijk een tijdje gemend.
Na een paardenstop van 5 jaar heb ik terug twee paarden. Echter zit ik met een serieuze identiteitscrisis in mijn tak van paardensport.
ik begon met het idee dat ik enkel in de bos wou slenteren met westerntuig aan.. (dit heeft me altijd aangesproken).
Toen ik Mac (quartermix palomino) had aangeschaft hebben we hem ingereden en ben ik gewoon dressuur gaan rijden (hij is overigens nog in de doorrijdingsfase). Toen begon het dilemma, wil ik dressuur doen, of wil ik western gaan rijden? Hij is nog te groen voor het bos en ik durf het nog niet aan (ik ben voornamelijk alleen als ik rijd en dit vind ik te riskant).
Ik ben iemand die graag leert en googeld, en youtubed en boeken lees... Ik heb inmiddels mijn dressuurtuig en een boomloos westernzadel en tuig. Maar kan geen beslissing maken noch een goede betaalbare leerkracht vinden in beide takken.
(heb ook een gezin, huis, dieren en en dus ik kan helaas geen hoop euro's tegen een les aangooien voorlopig en daar moet - vind ik - begrip voor zijn).
ik heb bitloos willen rijden, heb andere boomloze zadels gehad, en op dat moment kriebelt het om dressuur te rijden en het gevoel te krijgen dat er een fijne nageefelijkheid is en kwijl ik bij het zicht van mooi lopende dressuurpaarden... maar eens ik hierin zit wijkt mijn gevoel af en wil ik western rijden, en met een bosal kunnen rijden, en verdiep ik me daar weer in en zo blijft dit maar gaan....
en nu zullen jullie vast zeggen "ja daar kunnen wij toch niet mee helpen" dat vraag ik ook niet, maar zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt en kunnen meedelen hoe zij hierdoor zijn geraakt?
bovendien ben ik HSP (high sensitive person) hierdoor ben ik ook snel onder de indruk van dingen en ervaar ik gevoelens van "will to please" en bang van mensen hun mening.. met andere woorden, als ik in mijn hoofd zeg "ik ga western rijden" en er zijn 4 mensen die zeggen, nee dressuur is beter voor jou, is dat genoeg om mijn hoofd weer zot te krijgen en dat ik overga naar dressuur en andersom.
Iets op fb of bokt zetten is voor mij eigenlijk ook nefast... hier wordt veel meningen gegeven en het kan nooit goed genoeg.. wat je ook doet er zijn altijd mensen die commentaar geven op wat je doet en peperdure oplossingen aanraden wat ik gewoon niet kan... Dus als ik hard spaar voor een boomloos westernzadel (want ik heb nog een jong paard die van bouw verander) zal er ALTIJD iemand zijn die commentaar geeft op hetgeen waar ik zeer trots op ben. En uiteraard ben ik ervan bewust dat als je iets online zet dat je ook met de antwoorden om moet kunnen... maar het helpt niet aan mijn identiteitscrisis uiteraard.
lang verhaal kort: zijn er mensen die dit ook hebben gehad, en kunnen tips geven over hoe hun eruit zijn geraakt.
Mijn paard wordt volgende week 4 jaar en ik wil graag met 1 tak van paardensport starten want voor een jong paard is het al moeilijk genoeg... vandaar dat ik enigszins eraan uit wil geraken.
alvast bedankt voor het lezen en de eventuele antwoorden.
15-06-2011 / 01-02-2013 Ik mis je kleine man..
