Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-12-18 13:41

Je eerste eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-18 13:41

De droom van ieder paardenmeisje is natuurlijk je eigen paard. En hoewel hij elk jaar weer bovenaan mijn verlanglijstje stond kon het thuis nooit.
Inmiddels ben ik bezig met de afronding van mijn studie en woon ik samen met mijn vriend. En die wens, die is er nog steeds! Ik weet hoeveel tijd en geld er in kan gaan zitten, dus in 2019 zal er hier nog geen paard komen. Maar in 2020, of 21... Dan hoop ik zo ver te zijn dat ik die wens uit kan laten komen.

En hoewel ik natuurlijk nog tijd zat heb om alles uit te zoeken, vind ik het best een spannend idee. Een eigen paard, heb ik daar wel genoeg ervaring voor?
Daar ben ik heel benieuwd naar jullie ervaringen. Wanneer was jij er klaar voor om een eigen paard aan te schaffen? Heb je hem op pensioen of aan huis gestald? Wat had je van tevoren willen weten waar je later achter kwam?

**Geplaatst**: 19-12-18 13:59

Geplaatst: 19-12-18 13:59

Wat fijn voor je dat je wensdroom binnen afzienbare tijd in vervulling zal gaan.

En ervaring voor een eigen paard kun je niet opdoen als je geen eigen paard hebt, maar wel kun je ervaring opdoen in het verzorgen, zorgen voor, rijden en alles wat er meer bij komt kijken door bijvoorbeeld op een manege te gaan helpen, een verzorgpaard te vinden, meehelpen bij een zorgboerderij of een particulier die paarden heeft en wel extra handen kan gebruiken. Vakbladen en boeken lezen is ook altijd een goede aanvulling.

Mijn eerste paard kreeg ik toen ik 12 jaar was (zo'n 40 jr geleden) en wij gingen verhuizen naar een groot huis met weitje en stal. Ik reed een jaar of 3 op de manege en zij was een manegepaard. Heb ongelofelijk veel plezier gehad van dit dier, Odette, maar eigenlijk wisten wij helemaal geen moer van wat er allemaal bij komt kijken om een eigen paard te hebben. Van lieverlee kwamen we bij een manege in de buurt terecht en daar heeft mijn moeder toen ook een paard gekocht, Athos. Voor haarzelf. Op de manege heb ik gewerkt en heel veel geleerd. Het is allemaal goed gekomen en heb ik haar 6 jaar gehad.
Daarna volgden nog vele vele paarden en op het moment hebben we er 8. Die staan allemaal aan huis.
Wat ik van tevoren had willen weten? Alles, dat had wel handig geweest

Nee, geen idee. Nog steeds leer ik elke dag wel iets.

**Geplaatst**: 19-12-18 14:03

Geplaatst: 19-12-18 14:03

Hier in oktober mijn eerste paard gekocht, dus dit is wel recent voor mij

Ik heb vorig jaar september (2017) een leasepony/winterpony mee naar huis genomen. Die is van september tot juli bij mij geweest. In die tijd was de volledige verantwoordelijkheid voor mij. Stalling, basiskosten (enting, hoefsmid, wormenkuur e.d.). Eigenaren had ik contact mee maar ik had volledige vrijheid verder!

Toen was ik om _O-

ik wilde niet meer zonder. Op deze manier op een makkelijke maniere gewend aan de verantwoordelijkheid en dat ging prima. Financieel hard gespaard en nu dolgelukkig met m'n eigen vriendinnetje.

Daarvoor voornamelijk manegedieren gereden. Maar reed daar ook jonge & dieren in/door. Dus reed gemiddeld 2 paarden per dag. Maar ook meegekeken bij tandarts, ostheopaat, verschillende instructeurs, veel gelezen...

EDIT
Ik wilde overigens een ruin, ongeveer 1.60 en eentje die onder het zadel de basis kende.

Ik heb nu een merrie van 1.53 die onwijs ril was onder het zadel en waar het opstappen al problemen gaf. Maarja, ik was verliefd _O-

Absoluut geen spijt van gehad want inmiddels doet ze het onder het zadel fantastisch.

Laatst bijgewerkt door xSannee op 19-12-18 14:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-12-18 14:20

Geplaatst: 19-12-18 14:20

Ik heb in september 2017 mijn eerste eigen paard gekocht. Ik wilde ook al van kleins af aan een pony, maar mijn vader heeft dat altijd tegen gehouden en daar ben ik achteraf heel blij mee. Pony zou dan aan huis komen te staan en ik zou in weer en wind buiten moeten rijden, en altijd alleen.

Ik heb best impulsief besloten om een paard te gaan kopen. Ik was toen heel, heel erg depressief en zag een paard als soort laatste redmiddel. Ik had tot die tijd op de manege verschillende jonge paarden geleasd, maar uiteindelijk liep dat altijd vast doordat ik erg onzeker was.
Ik was dus bewust op zoek naar een paard met wat ervaring, gewoon een koel beest. Al snel richtte ik me op de Friezen. Ik ben wezen kijken bij een hele leuke 4 jarige met veel potentie. Zij was echt heel erg leuk. Maar 4 jaar, recent beleerd, moest ik dat nou wel doen met al mijn onzekerheid? Ik ben verder gaan zoeken en vond mijn huidige paard. 10 jaar, wedstrijdervaring, braaf op vreemd terrein, alleen niet verkeersmak. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik heb me toen ook iets te veel laten leiden door die roze bril, dat wel. Ik heb geen seconde spijt gehad, maar achteraf is het wel heel snel gegaan. Dat zou ik nu anders hebben aangepakt.

Mijn paard staat op de manege gestald, waardoor ik de dagelijkse verzorging niet heb. Verder heb ik altijd een binnenbak ter beschikking en is er altijd wel iemand voor de sociale contacten. En ik kan altijd om advies vragen als ik ergens tegen aanloop.
Het nadeel van de manege vind ik toch de kinderen en hun ouders. Als mijn paard op de poetsplaats staat en ongevraagd een snoepje krijgt. Want 'ze kijkt zo lief'. Toch zou ik niet anders willen.

Mijn advies, koop een paard dat bij je ervaring past. Klinkt logisch, maar ik heb nu meerdere manegeruiters meegemaakt die stopten omdat er een paard thuis kwam. Dames met enkele jaren rij ervaring die een 3-4-5 jarige kochten. En die dan na een half jaar al in de penarie zaten omdat het paard aan het puberen raakte.
Neem je tijd, vraag een deskundige, ga niet over 1 nacht ijs. Ik hoop dat er een geschikt maatje op je pad komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-12-18 15:01

Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-18 15:01

Independence schreef:
Mijn advies, koop een paard dat bij je ervaring past. Klinkt logisch, maar ik heb nu meerdere manegeruiters meegemaakt die stopten omdat er een paard thuis kwam. Dames met enkele jaren rij ervaring die een 3-4-5 jarige kochten. En die dan na een half jaar al in de penarie zaten omdat het paard aan het puberen raakte.
Neem je tijd, vraag een deskundige, ga niet over 1 nacht ijs. Ik hoop dat er een geschikt maatje op je pad komt.

Dat klinkt als een hele goede tip! Ik heb wel flink wat jaren ervaring, maar 1 of 2 keer per week is natuurlijk heel wat anders dan meerdere keren per week. Ik heb in het buitenland een tijdje met polopaarden gewerkt, toen reed ik opeens meerdere paarden per dag en dat vond ik nog steeds geweldig.
Ik ben niet snel bang en qua rij ervaring kan ik met veel paarden wel uit de voeten.
Maar ik ben wel altijd degene geweest die les kreeg, ik heb nooit lange tijd met een paard kunnen werken waardoor ik het paard iets kon leren.
Ik denk dat daarin meteen mijn grootste onzekerheid zit.

**Geplaatst**: 19-12-18 15:07

Re: Je eerste eigen paard

Geplaatst: 19-12-18 15:07

Ik heb nu sinds 2 weken een pony in bruikleen. Staat bij mij in de buurt op stal en is ook geheel mijn verantwoordelijkheid.

Tja waar bij mij beter een ervaren pony had gepast heb ik nu een 3 jarige die niet zadelmak is. En ja ik heb de eerste week wat afgehuild en gedacht dat dit een verkeerde beslissing was. Maar nu les en ga alles gewoon heel rustig oppakken en me door niemand gepusht te voelen.

Het belangrijkste van je paard is dat je beseft dat het jou paard is en dat je er plezier aan hebt. Iedereen heeft een mening en er zijn allemaal vooroordelen die mensen normaal vinden, laat je daar niet door leiden.
Voel je niet schuldig als je een dagje niet gaat of er komt en denkt goh hij staat lekker te eten ik laat hem wel.

**Geplaatst**: 19-12-18 15:31

Re: Je eerste eigen paard

Geplaatst: 19-12-18 15:31

Hartstikke leuk voor je! Zoek naar een braaf en al ervaren paard, niet al te jong. Dan zit de basis er al in, je hoeft geen hele rare dingen meer te verwachten en bijleren kan altijd, er is zoveel te leren met (en overigens ook zonder) een paard.

Had zelf mijn hele leven lang een paardenwens. Toen het eindelijk kon (aan huis, geld gespaard) ging ik op zoek naar een beleerde brave merrie of ruin van minstens 12 jaar oud. Liefst een vos of bruine.

Ik werd in een oogopslag verliefd op een tweejarige onbeleerde zwarte hengst. Heb hem gekocht en heb daar nooit spijt van gehad. Beleren ging eigenlijk heel goed. Bijna probleemloos (en ik ben geen topruiter en ook geen held). Begonnen met grondwerk, daarna longeren, daarna met zadel etc, mens erop etc etc.
Nu had ik het voordeel dat het een Groninger was, een intelligent, werkwillig en vrolijk paard die niet gauw bang was.
Hij was geweldig!

**Geplaatst**: 19-12-18 15:43

Re: Je eerste eigen paard

Geplaatst: 19-12-18 15:43

Ik kocht mijn paard toen ik in het derde jaar van mijn studie zat (duurde in totaal 4 jaar) ik liep toen stage en kocht een veulen. Ik vond het samen opgroeien erg belangrijk.
Allereerst in opfok gehad tot zijn 3,5jaar. Elke week was ik er minimaal 1x en ik mocht gebruik maken van de faciliteiten van die stalling (deze ook pension).
Daarnaast heb ik hem op pension gezet dichterbij huis. Hier stond hij veel teveel op stal en kreeg echt maar tweemaal per dag een hoopje voordroog. Toen verhuist naar de huidige stal maar hier kunnen we nu niks door het weer (weidebak) en de stal wordt steeds drukker en drukker.
Voor mijn paard ben ik opzoek naar een bos of heide om lekker te kunnen rijden en echt een kleinschalige stalling.
Dus er zit weer een verhuizing aan te komen. Ben heel benieuwd.

Wat ik graag van tevoren had willen weten is dat een eigen paard super lijkt. Want jij hebt het voor het zeggen en kunt het beste kiezen voor je paard.
Echter, als je geen stalling hebt waar je je echt goed voelt en waar alles (voer weidegang faciliteiten grootte) goed geregeld is volgens jouw principes, dat het echt veel stress oplevert.
Stalhouders hebben eigenlijk best wel veel invloed over jouw paard. Zij bepalen wat en hoevaak en hoeveel jouw paard eet, waar jouw paard staat, met welke paarden jouw paard staat, hoevaak ie buitenkomt en of dit in de wei of paddock is, wat je wel en niet mag doen op het terrein en in de bak, wanneer je wel en niet bij je paard mag komen etc. Het enige wat jij mag bepalen is hoevaak je rijdt en op welke stal je je paard zet.
Ook al denk je dat je netjes overeen bent gekomen met de stalhouder, als je paard dan een keer een ander paard trapt, door de draden gaat of er staat teveel wind (bij wijze van) dan kan die situatie al veranderen en dit doen stalhouders op eigen gelegenheid. Dus feitelijk heb je bijna geen inspraak.
En dat geeft mij vaak zorgen omdat ik het allerbeste voor mn dier wil. Ik lever graag in op luxe wasplaatsen, droogrekken en overdekte bakken. Wil ook graag helpen en tegemoet komen maar baal ervan als anderen dr situatie van mn paard bepalen.

**Geplaatst**: 19-12-18 15:50

Geplaatst: 19-12-18 15:50

Allereerst wat onwijs gaaf dat je naar je droom (een eigen paard) toe kan leven, dat is toch helemaal geweldig! $*\o/*$

Myri schreef:
Daar ben ik heel benieuwd naar jullie ervaringen. Wanneer was jij er klaar voor om een eigen paard aan te schaffen? Heb je hem op pensioen of aan huis gestald? Wat had je van tevoren willen weten waar je later achter kwam?

Ik heb mijn hele leven paarden gehad, voor ik kon lopen zat ik bij m'n moeder voorop het zadel haha

In het begin bij een fokkerij, daar werkte mijn moeder, paard stond daar. Daarna bij een manege waar ook m'n moeder weer privé lessen gaf. En sinds een om en nabij 6 jaar sta ik op een pensionstal.

Wat ik wel vooraf had willen weten is hoeveel je om een paard gaat geven, als ze een dik beentje heeft lig ik daar nachten van wakker, of voor het eerst in een nieuwe groep los in het land (maar dat heb ik 3x echt fout zien gaan dus dat ligt wel aan mijzelf) terwijl dat nu al 3 jaar prima gaat

Verder vooral heel veel genieten, het is heerlijk om samen met je paard op pad te gaan en de hele wereld achter te laten

Nooit heb ik de twijfel of ik het nog wel wil, het is een deel van mijn leven wat ik nooit meer wil missen

**Geplaatst**: 19-12-18 20:26

Geplaatst: 19-12-18 20:26

Ik ben met eigen paarden opgegroeid dus ik kan je vragen niet echt beantwoorden, maar ik wil dit even benadrukken:

XFILE schreef:
Echter, als je geen stalling hebt waar je je echt goed voelt en waar alles (voer weidegang faciliteiten grootte) goed geregeld is volgens jouw principes, dat het echt veel stress oplevert.

Ik weet uit eigen ervaring dat het inderdaad met extreem veel stress gepaard kan gaan als de stalling niet helemaal geschikt is voor jou en je paard. Een geschikte stal is echt belangrijk om er optimaal van te kunnen genieten!

**Geplaatst**: 19-12-18 20:37

Geplaatst: 19-12-18 20:37

Mijn eerste eigen paardje komt toevallig volgende week vrijdag naar mij toe. Ik heb dus niet echt ervaring maar kan het wel een beetje met je delen.

Ik reed sinds 2010 op de manege en in 2015 ging ik er ook nog 2 paarden bij rijden, een van die 2 paarden was een neurotische arabier om het maar zo te zeggen

En heb daar wel heel veel van geleerd want was heel onzeker met rijden. Toen ik uiteindelijk ontzettend veel durfde met die arabier en in het weekend ging werken kwam het idee van een eigen paard kopen maar wij hebben in de buurt heel veel stallen en weilanden en bijna niets online te vinden dus het was een beetje een wild idee.

Maar ik kan je als tip geven dat je echt gewoon bij stalletjes langs moet gaan want veel mensen hebben online niets staan. En je ontdekt de leukste plekjes echt alleen maar op die manier. En qua ervaring hebben, ik vind 8 jaar rij ervaring niet heel erg veel (van mij zeg maar) Maar ik denk dat als je de nodige hulp krijgt je altijd klaar bent voor een eigen paard (wel een paar jaar rij ervaring natuurlijk)\

en mijn grootste hulp online zijn toch wel bokt en facebook geweest

**Geplaatst**: 19-12-18 20:41

Geplaatst: 19-12-18 20:41

Mijn paard is eigenlijk plotseling mijn paard geworden. Zij was mijn verzorgpaard en op driejarige leeftijd had ik de keuze: ofwel nam ik haar over ofwel zou ze te koop komen te staan. Rationeel gezien kwam ze niet op het juiste moment, ik zat nog volop in mijn studie en mijn masterjaar moest nog komen. Een eigen paard was dus ook wel een droom, maar net zoals bij jou, niet voor meteen. Eerst afstuderen en een vaste job vinden. Tja, en toen ineens had ik toch een paard. En ik heb er geen spijt van. Want uiteindelijk komt toch alles op zijn pootjes terecht.

Ze heeft altijd op pension gestaan. Die zoektocht kan wel even stress zijn. Ik heb op een minder goede stal gestaan en dat is niet leuk. Vertrouwen is zeer belangrijk en dat was daar niet. Het was echt zo een type stal waar ze het hooi uit de ruif kwamen halen wanneer de eigenaar van het paard naar huis ging. En het is jammer dat je zulke dingen pas opmerkt wanneer je er staat. Die periode heb ik het dus wel even moeilijk gehad met het zoeken naar een ideale stal. Ik was al zo een controlefreak die moeilijk zorg uit handen kon geven en dan werd ik door ook nog eens in mijn wantrouwen bevestigd. Maar als je dan uiteindelijk je droomplekje gevonden hebt, dan is het...ja...gewoon hemels.

Mijn grote tip dus voor de zoektocht naar je stal: luister vooral naar mond-en-mondreclame, praat met paardenmensen. De echt goede, kleine privé-stallingen waar commercie niet het hoofddoel is, hebben heel vaak geen website, facebookpagina of advertentie nodig.

**Geplaatst**: 19-12-18 20:42

Geplaatst: 19-12-18 20:42

Ik was 10 jaar oud toen ik mn eerste pony kreeg. Ze kwam thuis te staan en mijn ouders hebben geen ervaring met paarden. Ik heb dus vanaf het begin alles zelf uitgezocht en geregeld. Niet ideaal dus ik heb weleens onhandige dingen gedaan maar aldoende veel geleerd. Het was 20 jaar geleden dus ik haalde mijn info vooral uit boeken en soms kreeg ik tips als een van de klanten van mijn vader paardenmensen waren.

Maar goed. Pony is inmiddels 20 en heeft er weinig aan over gehouden volgens mij. De kudde bestaat al jaren uit 3 pony's en ze zijn best goed opgevoed alle drie

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-12-18 22:26

Re: Je eerste eigen paard

Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-18 22:26

Bedankt voor het delen van de ervaringen! Erg fijn om te lezen

Wat ik me ook afvraag. Als ik jullie zo lees wil je eerst een fijne stal vinden voordat je je paard aanschaft. Maar die zoektocht kan wel lang duren. Kan je een stal reserveren of iets dergelijks?
En zouden jullie het afraden om direct een paard (inclusief maatje natuurlijk) aan huis te stallen of kan dat wel met een goede voorbereiding?

**Geplaatst**: 22-12-18 23:31

Geplaatst: 22-12-18 23:31

Naar mijn ervaring is het inderdaad vaak wel mogelijk om een stal te 'reserveren', meestal betaal je dan gewoon (een deel van) de gebruikelijke stalhuur iedere maand dat de stal voor je wordt vrijgehouden. Of het kan en hoe dat geregeld is zal waarschijnlijk per stal verschillen, dus dat moet je even navragen tegen die tijd bij de stallen waar je interesse in hebt

Tot 5 jaar terug hadden wij onze pony's op een bijna 100% doe-het-zelf stal (alles op mestafvoer en bemesten van het weiland na moesten we zelf doen) op een paar honderd meter van huis. De vrijheid is gewoonweg heerlijk, gewoon alles kunnen doen zoals jij dat wilt, maar er komt wel echt veel werk bij kijken. Als je daar de tijd voor hebt en het graag doet is dat het zeker waard. Ik denk wel dat het makkelijk is het te onderschatten. Maar ik denk dat veel mensen die al een eigen paard op een pensionstal hebben staan dat ook nog onderschatten, dus eerste eigen paard of niet maakt niet zoveel uit waarschijnlijk _O-

. Met echt goede voorbereiding moet het wel kunnen zou ik gokken

**Geplaatst**: 22-12-18 23:56

Re: Je eerste eigen paard

Geplaatst: 22-12-18 23:56

Één ding weet ik zeker; Het went belachelijk snel.

. Ik zou me nu geen leven meer kunnen voorstellen, zonder die 4 voeters waar ik m'n verhalen aan kwijt kan.

. Stal is denk ik heel erg verschillend, ik heb op een stal met een binnenbak gestaan, 2 buitenbakken, volpension etc. Maar ik ben nog 100x blijer met m'n eigen wei, zonder bak.

. Ik vind het fijn om m'n paarden dagelijks een schone omgeving(weide) te geven en onbeperkt ( en dan ook daadwerkelijk ) onb. hooi. Dus als je de kans hebt om aan huis te zette; Ik zeg doen. 8-)

. Verder tja, genieten! Uiteindelijk is een paardje précies waarvan je hebt gedroomt. O:)

**Geplaatst**: 23-12-18 06:27

Geplaatst: 23-12-18 06:27

Myri schreef:
Bedankt voor het delen van de ervaringen! Erg fijn om te lezen

Wat ik me ook afvraag. Als ik jullie zo lees wil je eerst een fijne stal vinden voordat je je paard aanschaft. Maar die zoektocht kan wel lang duren. Kan je een stal reserveren of iets dergelijks?
En zouden jullie het afraden om direct een paard (inclusief maatje natuurlijk) aan huis te stallen of kan dat wel met een goede voorbereiding?

Ik denk dat dat prima kan als je genoeg ruimte hebt. Ik zie het ook gebeuren dat mensen dat doen terwijl ze eigenlijk de ruimte niet hebben en dat dat dan verre van ideaal is. Je paard en maatje moeten zomer en winter voldoende naar buiten kunnen. Dus moet er een plek zijn waar ze altijd droog kunnen liggen. Je moet plek hebben om je hooi op te slaan en je mest af te voeren. Om wat zaken te noemen.

Als je iemand in je omgeving hebt met veel en goede ervaring dan kun je daar met vragen terecht. En bij twijfel kun je je vraag ook op bokt stellen. Als je open staat voor advies dan moet een eigen paard echt wel kunnen aan huis.

**Geplaatst**: 23-12-18 09:08

Geplaatst: 23-12-18 09:08

Oh wat een ontzettend gaaf vooruitzicht zeg!

Twee jaar geleden was het voor mij eindelijk zover. Ik kocht mijn eigen paard! Die wens was er al heel mijn leven, maar ik wilde eerst alles op de rit (baan, huis, enz) voor ik de stap zou nemen. Achteraf ben ik daar heel blij om, want 10 jaar geleden ging ik western rijden en ik ben verliefd geworden op deze tak van sport. Had ik toen al een paard gehad, had ik daar zeker van gebaald. Je kan wel omscholen natuurlijk, maar ik ben ook nog eens helemaal weg van quarters.

Ik heb 8 jaar een western paardje bijgereden en in die tijd veel geleerd. Ik was dus niet alleen financieel, maar ook mentaal "klaar" voor een eigen paard. Waar ik me wel in vergist heb, zijn de zorgen die je kan hebben. Dat is bij een bijrijdpaard toch anders. Het is niet dat ik iedere nacht wakker lig hoor, maar we hebben de afgelooen twee jaar nogal wat meegemaakt waardoor ik best wat stress heb gehad.

Ik heb een jong paard gekocht. Joy was 6 maanden. Ik had (heb) helemaal geen verstand van het opvoeden van een jong paard, maar ik vind het fantastisch. Joy is erg makkelijk en tot nu toe heb ik haar alles zelf aangeleerd. We hebben een ijzersterke band en het is fascinerend om een jong paard te zien groeien.

Toch zou ik als ik jou was een wat ouder paard nemen. Eentje waar je zo op weg kan rijden. Ik kan nog steeds niet rijden natuurlijk. Dat vind ik niet erg, maar als je wat minder ervaring hebt is een ouder paard wel fijn.

Denk ook goed na over zaken als stalling en verzekering. Zoals hierboven al gezegd is de juiste stalling heel belangrijk. Ik sta op een stal waar Joy in een kudde staat en zomers 24/7 het land op gaat. Ik heb haar ook verzekerd en daar ben ik heel blij om. Het geeft me iets meer rust.

Laat je vooral niet gek maken door anderen bij het kiezen van een paard/stalling. Ga op je eigen gevoel af. Het is immers jouw keuze. Succes!

**Geplaatst**: 23-12-18 09:39

Geplaatst: 23-12-18 09:39

wat leuk een eigen paard en goed dat je er goed over nadenkt. Mijn pony heb ik sinds mei. hij stond bij ons op de manege en een half jaar ervoor werd ik gevraagd of ik 1 dag in de week hem wilde verzorgden. De vorige eigenaar had geen tijd ervoor en kwam meer niet dan wel, samen met een andere vrouw verzorgde we het dier. Hij was niet makkelijk, buiten superbraaf maar in de bak en op stal echt een ondeugd. liep dwars door je heen en had weinig respect voor je niet echt knap opgevoed zeg maar.

Ik was op zoek naar een moeder dochter pony en toen deze dus te koop kwam heb ik heel lang getwijfeld. Mijn dochter er een paar x opgezet die er net zo hard vanaf gebokt werd dus besloten het niet te doen. Veel tranen gelaten want hij zat in mijn hart. Ik vond het zo zielig dat hij geen eerlijke kans had gekregen.Enfin iemand anders kwam hem kopen en ik heb staan huilen als een klein kind toen hij werd opgehaald. Maarrr een kwartier voor aankomst van de nieuwe eigenaar belde deze op dat ze toch niet kwamen en een andere hadden gevonden. Dus de verkoop ging niet door. En toen... toen was bij mij de knop om... ik probeer het gewoon en als het echt niet lukt verkoop ik hem zelf. We hebben hem nu een half jaar en echt, hij wordt met de dag leuker. Mijn dochter is ernaast begonnen met grondwerk en vrijheidsdressuur...en inmiddels rijdt ze al op hem en zelfs al af en toe zonder zadel :-)

Hij wordt met de dag liever en relaxter en vorige week kreeg ik van de hoefsmid die heb voorheen altijd bekapte een enorm compliment hoe het dier zo positief veranderd was... dus je raad het al... ik ben in de wolken en zie de toekomst dan ook positief in. Nog geen haar op mijn hoofd die aan verkoop denkt en ik weet dat we nog een lange weg te gaan hebben maar we gaan er komen, daar ben ik van overtuigd.
De pony staat op een manege all in maar wij huren een aparte weide met nog een groepje dus brengen zelf de paarden naar en van het land. Aan huis zou ik geen type voor zijn, ben ook wel iemand die graag bij andere paardeneigenaren wilt zijn voor een gezellig babbeltje oid. Ook ik heb heel lang getwijfeld over wel of niet doen, kan ik het wel betalen, kan ik wel 7 dan in de week naar het dier en wil ik dat... maar tot nu toe heb ik nog geen dag gedacht.. pffff ik heb geen zin.... Ik hoor van veel mensen dat ze uiteindelijk met een totaal ander paard thuiskomen dan wat ze in gedachten hadden. mijn advies... als het dier in je hart zit dan moet je er gewoon voor gaan.

**Geplaatst**: 23-12-18 10:03

Geplaatst: 23-12-18 10:03

Oh wat een leuke vooruitzichten! Geniet ook vooral van deze 'zoektocht' want dat is ook een heel leuk onderdeel van het 'paard kopen'

Ik merkte dat ik klaar was toen ik werk had en niet meer afhankelijk was van anderen om er voor te zorgen, zowel praktisch als financieel. Ben daar ook nog steeds heel blij om.
Het was de bedoeling dat hij thuis zou komen staan maar uiteindelijk ging alles veel sneller dan verwacht en had ik thuis de wei nog niet omheind, daarom is hij eerst bij mijn vriend thuis komen staan. Zij hebben trekpaardenfokkerij dus plaats genoeg bij de kudde. Uiteindelijk heeft ie het daar zo goed dat hij maar af en toe naar huis komt staan, om onze wei kaal te eten maar verder wil ik hem daar eigenlijk niet meer weg

En toen 2 jaar later mijn tweede kwam ging die dus ook naar daar en die is daar als veulen heerlijk kunnen opgroeien bij hun veulentjes en nu staat hij lekker bij Dexter.

Het gaat dus niet altijd zoals het in je hoofd zit, maar dat is zeker niet altijd slecht!