Bokt.nl

Paralian schreef:

Waarom moet ze rijden? Als ze alleen in de zomer wil rijden is dat toch prima? Gaat ze in de winter alleen af en toe een keertje poetsen, paard krijgt haar beweging en aandacht sowieso wel zo te lezen.

Sizzle schreef:

Gewoon weer lekker op een manege pony verder laten gaan. Jouw paard is duidelijk te hoog gegrepen.

Sabbientje schreef:

Ik denk zelf dat het begin toch ligt bij het grondwerk.

Misschien een cursus grondwerk laten doen? Eerst met een makkelijker paard en daarna misschien met Hetske.
Neem anders eens contact op met E-quine.com. Die kunnen hier misschien wel wat in betekenen. Hun leerlingen zijn regelmatig op zoek naar mensen die ze kunnen helpen voor portfolio opbouw.

Gini schreef:

Ik vraag me af op welk moment jullie besloten hebben om een bang, onzeker jong meisje op een paard te zetten waarvan je zelf zegt dat die schrikkerig wordt in de handen van een onzeker persoon.
Ik denk dat het meisje dus heel verstandig is om niet te rijden in de winter en dat ze heel goed aanvoelt dat dit een combinatie is waarbij het wachten is op ongelukken wanneer je haar pusht.

Waarom laat je haar de kneepjes van het vak niet leren door middel van een oude, rustige rot in het vak?

karuna schreef:

Als het meisje bang is om te rijden, waarom dan doorduwen omdat ze "moet" rijden. Kaat haar lekker weer op een pony op de manege gaan rijden. 10 jaar en een stevige fries moeten handelen lijkt me fysiek alleen al veel te hoog gegrepen.

En tegen een jong meisje zeggen dat ze een bepaalde uitstraling moet hebben is ook gewoon een stap te ver in wat ze aankunnen.

Dus zelf een stapje terug doen, haa in de winter lekker op de manege laten rijden en op haar eigen manier laten aantutten met je merrie.

MarliesV schreef:

Ik mis de begeleiding van een instructrice in deze.

Jij staat jouw paard af, het is jouw stiefdochter. Dat gaat niet samen vaak, beter iemand van buitenaf die de boel begeleid dan in van de eigen (bonus)ouders.

Daarnaast vind ik het wel flink, dat ze na 20 manege lessen, op een privé paard gaat rijden en als het blijkt dat het te hoog gegrepen is wordt er naar een oplossing gezocht die in mijn ogen te ver gaat voor een grietje van die leeftijd.

Ik denk niet dat jij de juiste begeleiding voor haar bent. Als je vind dat ze zichzelf saboteert (hebben ze wel dat zelfinzicht op die leeftijd??) en dat je moeite moet doen om niet uit je slof te schieten, dat vind ik discutabel.

Juiste begeleiding met dit paard, of lekker naar de manege.

elizabeth85 schreef:

weet je.. ze is nog maar 10.... Ik zou mijn dochter van 11 never nooit niet los op mijn haflinger laten rijden. Ook mijn haf heeft een duidelijk consequente leider nodig en dat is in mijn ogen veel te hoog gegrepen voor een jong onervaren angstig persoon...

20 manege lesjes is simpelweg veel te weinig om te weten waar je als ruiter mee bezig bent, en al helemaal als je nog maar 10 bent.. Ik zou haar tegen haarzelf beschermen, dat ze aan het touw mag rijden maar nog niet los. Mijn dochter mag rijden op mijn paard als ik haar aan het touw heb of aan de longeerlijn of we gaan lekker stappen buiten. Maar ze heeft simpel weg niet de ervaring en het overwicht om op een 'echt' paard te rijden... Als het echt mis zou gaan en mijn merrie zet het op een bokken dan gaat mijn dochter nooit weer op een paard zitten....

Kan ze niet lessen bij een manege en dan op jou paard af en toe eens uitstappen ofzo?? Ik kan me heel goed voorstellen dat als ze paarden leuk vindt dat ze graag wil rijden...

Gini schreef:

EpiqueCheval schreef:

Zoals ik in mijn eerste bericht schreef, ik probeer haar te motiveren om eerst iets anders te doen dan rijden. Zoals grondwerk of leuke oefeningetjes in de bak (denk aan aan de hand over een balkje stappen, achterwaards zetten e.d.) Dit vind ze niet leuk, ze wil percee rijden, ookal is ze bang. Als je na de zoveelste keer opzadelen en aanmoedigen dat ze het kan weer in de bak staat met een kind wat er direct weer af wil, heb ik inderdaad de neiging om uit mijn slof te schieten (overigens nooit gedaan, maar het geeft mijn irritatie aan). Ik denk dan bij mezelf: Zeg dan meteen dat je eigenlijk helemaal niet wil). Achteraf begrijp ik ook wel dat het een kind van 10 is, en dat ik zoiets niet kan maken, dit doe ik dan ook niet.

In mijn ogen saboteerd ze zichzelf door veelal te zeggen dat ze iets niet kan, en dat ze ergens niet goed genoeg voor is. Dit is overigens ook met school, vriendinnen en vanalles.

Jij bent de volwassene en zij is het kind. Jij wilt dat ze grondwerk doet, zij begint te jammeren dat ze wilt rijden, jij geeft toe. Ik durf te wedden dat jij zelfs jouw Fries opgezadeld voor haar klaar zet. Een betere groom vind je niet. Ze is 10 jaar, behandel haar ook zo. Hup, naar de manege om daar wat te gaan spelen met de doodmakke pony's. Die grote Fries die thuis staat? Dat is een cadeautje voor binnen een aantal jaar wanneer ze groot en wijs genoeg is.