Geplaatst Dit is Happy, mijn bijna 33 jarige schimmeltje
als klein meisje heb ik hem gekregen van mijn opa en oma, bij verjaardagen, sinterklaas, kerst, het maakt niet uit, als er aan me gevraagd werd: Ramona wat wil je hebben? was het antwoord altijd: Een eigen pony! tot de dag kwam dat het dan eindelijk zo ver was! wat had ik daar lang van gedroomd!
ik was denk ik een jaar of 10/11 toen we in de auto stapte naar manege de Roosberg in Bavel! meteen in de eerste stal op de hoek stond happy (toen een jaar of 16?), ik kan het me herinneren als de dag van gisteren. Wil je even een proef ritje maken? ja natuurlijk!
Nou ik heb het geweten hoor, wat was hij sterk en ik kon hem voor geen meter aan! hij ging alle kanten met me op en ging zo hard tegen mijn been in dan ik totaal geen controle had! en toch ging hij mee
Op dat moment was dat misschien helemaal geen goede beslissing, zo'n jong meisje met zo'n ontzettend sterke pony met een enorm ego en een vreselijke eigen wil om de baas te zijn haha!
Elke dag uit school ging ik naar de manege om te rijden en 1 keer in de week had ik les, en oh wat ben ik vaak huilend van hem afgekomen omdat het maar niet wilde lukken! Maar ik kan wel zeggen, wat ben ik blij dat we door hebben gezet. En ondanks zijn hij nog altijd zijn eigen wil had, hij er nog steeds een handje van had om mij totaal te negeren en te doen alsof er niemand op zijn rug zat
en nog steeds af en toe keihard door de bak ging, konden we op een gegeven moment samen lezen en schrijven! en nu zou ik niet anders meer willen, want ik heb zo veel van hem geleerd, en ik zal niet snel nee zeggen tegen moeilijke paarden en pony's omdat ik in het in mijn jonge jaren al zo moeilijk heb gehad met happy!Naarmate dat ik sterker en ouder werd, en happy iets ''rustiger'' werd, konden we echt gaan genieten, we waren inmiddels verhuisd van de manege naar een pensionstal, daar hebben we met oudere stalgenoten onze eerste buitenritten gemaakt, daar konden we daarna geen genoeg meer van krijgen!
af en toe deden we nog wel eens mee aan een wedstrijdje voor de lol, maar verder reden we bijna altijd buiten en maakte we af en toe nog eens een sprongetje, we hebben zelfs nog eens meegedaan aan de springles op stal! ook heel leuk maar door zijn leeftijd hebben we dat maar niet te vaak gedaan! later kreeg happy ook artrose in zijn voorste knieën en moesten we het iets rustiger aan gaan doen!
Na een tijdje zijn we naar Dordrecht verhuisd, en natuurlijk ging happy mee! maar om hem nou weer op een dure pensionstal te zetten waar hij het meeste van zijn tijd in een stal zou staan vond ik ook maar niks, we vonden een weiland vlakbij de Elzen met een schuiltent waar hij 24/7 buiten kan staan, op dat moment heb ik ook de knoop doorgehakt, hij was al aardig op leeftijd, heeft artrose, begint echt ouder te worden, we stoppen met rijden en mag lekker van zijn pensioen genieten op het land! nu staat hij daar nog steeds! 1 a 2 x keer in de week ga ik even bij hem kijken, hem knuffelen en wat lekkers brengen, en hij heeft ook nog een verzorgster die bijna elke week wel 1 of 2 keer bij hem komt om hem te poetsen en lekker met hem te wandelen!
Hij heeft het na zijn drukke leven verdient om nu te genieten van zijn welverdiende pensioen! samen met zijn tinker vriendin Tess heeft hij het ontzettend naar zijn zin! we hopen dat hij nog wat jaartjes bij ons mag zijn! we gaan het zien, die lieve oude happy
Hier komen nog wat foto's:
1 van de eerste proefjes!
Dit was al op de pensionstal!
En dit is Happy nu, op het weiland!
En met zijn lieve verzorgster!
Deze maand gaan we ook nog een leuke fotoshoot met hem doen! we hopen nog lekker van hem te kunnen genieten
