Hij noemt “ edelweis du...” maar hij had in echt geen naam behalve “fat boy”



Ik vond hem alles behalve dik...
ik heb hem omgedoopt naar Golden Boy Macintosh of afgekort “Mac”
Nu 2 maanden later is hij bezig met de inrijdingsfase en heeft hij de dierenarts en de hoefsmid bezocht en durf ik zeggen dat hij echt mijn Golden Boy is.






Ik kan niet beschrijven hoe dankbaar ik ben dat Mac op mijn pad is gekomen. Ik ben niet 1x terug in een negatieve (depressieve) spiraal geraakt. Waar ik voorheen amper uit de zetel kwam ga ik nu in weer aan wind mijn paarden verzorgen. Uiteraard hoort tinkerveulentje Pim hier ook in het verhaal.
Ik wou jullie even mijn trots tonen.
En wat fijn dat het beter met je gaat. Paarden doen wonderen,