Geplaatst Ik zal me even voorstellen, ik ben Marietje en ik ben 10 jaar. Misschien hebben jullie me wel eens langs zien komen, mijn mens is erg trots op me en ze laat me erg graag hier op bokt zien.
Maar zoals je kan zien is dit overduidelijk mijn account en niet dat van haar: een groot deel van mijn naam is de gebruikersnaam (ze heet verdorie zelf Berber, heeft niks met die hele gebruikersnaam te maken) en de avatar is míjn hoofd. Ik heb al heel veel topics gezien waar het trainen van een paard beschreven wordt, maar nog geen één waar de training van een mens beschreven wordt. Nou is dit een lang en moeilijk proces en het is de moeite waard om er aandacht aan te besteden: vandaar dat ik nu, hier, ga vertellen hoe ik mijn mens train. We komen uiteindelijk vast uit op de dagelijkse trainingen, maar laten we bij het begin beginnen: de aanschaf van mijn mens, zo’n zeven jaar geleden.
Aanschaf mens en het lastige begin
Heel veel paarden verheugen zich op het krijgen van een mens. Nou is het krijgen van een mens een moeilijk proces: je begint met een mens, die je niet hebt mogen kiezen, en soms dienen zich andere mensen aan. Veel paarden geloven dat ze in de keuze van mens zelf niet zoveel inbreng hebben, maar niets is minder waar. Je moet een goed oog voor mensen hebben, wat ik zelfs op driejarige leeftijd al had. Je voelt het snel als een mens interesse in je heeft, meestal heerst er een beetje een gespannen sfeer. Je huidige mens staat erbij en ze kijken naar je en praten over je. Zodra je dit door hebt kan je hierop inspelen. Vind je het aangeboden mens niet leuk? Laat dit dan duidelijk merken door bijvoorbeeld te happen of hem er tijdens het proefrijden er vanaf te gooien. Of ga, zoals ik deed, gewoon niet mee in de trailer. Dat maakt erg duidelijk dat je niet mee wil. Veel mensen willen ook niet zo heel graag een paard mee naar huis nemen die niet in de trailer wil.
Als een leuk mens zich aanbied moet je je kans pakken. Veel paarden beschrijven dit als een bepaalde ‘klik’ die ze met het nieuwe mens voelen. Zorg ook dat je dit echt hebt, het veranderen van mens is best wel even heftig (en ik kan het weten, ik had voor mijn derde al vijf verschillende mensen gehad, met bijbehorende andere woonplaatsen), er hoort vaak een hele verhuizing bij.
Nou moet ik heel eerlijk zeggen dat mijn keuze van mens niet zo heel erg verstandig was: ik was drie en een mensenmeisje van 13 en haar moeder hadden interesse in me. Ik had misschien niet mee moeten gaan, maar ze zag er zo aandoenlijk uit, met haar ontplofte haar. En we hadden echt een ‘klik’ samen, ze vroeg met het proefrijden bijna niks van me en glunderde de hele tijd. Ze hebben me gelijk meegenomen, en ik liep netjes achter mijn nieuwe baasjes de trailer in.
Nou ging dat natuurlijk in het begin niet zo heel goed. Mijn mens had alleen nog maar met manegepaarden gewerkt, en je snapt natuurlijk wel dat manegepaarden hun mensen heel anders trainen dan ik. Ze laten hun mensen bijvoorbeeld snel winnen: als de mens een zweepje erbij pakt gaan deze paarden ook écht harder. Daardoor leert het mens geweld gebruiken.
Zo ook mijn meisje. En nou moet je haar wel een beetje vergeven: als mensen slechte training hebben gehad vinden ze het soms moeilijk om te veranderen. Hier moet je als paard erg duidelijk en consequent in zijn: na ongeveer een maand begon ik te stoppen met bewegen. Zodra mijn mens te veel druk zette, ging ik niet vooruit maar bleef ik stilstaan. Mensen gaan zich hier ontzettend tegen verzetten, dus ik zette me goed schrap. Het was een hele moeilijke periode om door te gaan, maar ik hield voet bij stuk en had geduld.
...
Volgen jullie mee?
En met andere niet zo leuke mensen heb ik gewoon geen stap verzet, en toen vonden ze mij ook niet meer zo leuk. Dat heb ik later allemaal ook met het door mij uitgekozen mens gedaan, maar toen waren we al bij elkaar en had ik al wel het idee dat ze me niet meer terug zou brengen. Dat was dus toen om haar te trainen. 
door wat humor is. Het is toch supergrappig als je zelf je halsters en hoofdstellen uit kan trekken? 
ik volg 
