Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-08-18 14:06

Hoe heb jij besloten om je paard te verkopen?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-08-18 14:06

Hoi Bokkers

Vanaf de eerste maand dat ik haar had tot nu (1.5jaar verder) spookt het door mijn hoofd om mijn paard te verkopen. Het is een geweldig dier, en ik beseft dat de problemen die we hebben of liggen aan mij of aan ons als combi.

Mijn vraag: Hoe heb jij ooit besloten om je paard te verkopen? Hoelang had je hem/haar en wat heeft de doorslag gegeven?

Heb je er spijt van? En heb je een andere paard kunnen vinden dat beter bij je past?

Ik ben benieuwd naar jullie verhalen

**Geplaatst**: 06-08-18 14:09

Re: Hoe heb jij besloten om je paard te verkopen?

Geplaatst: 06-08-18 14:09

Ik had een erg talentvol paard maar helaas was de klik er gewoon niet tussen ons en dat werkte niet. Ik vond het zonde om zo'n goed paard door mezelf te laten 'verpesten' en daarom heb ik besloten haar te verkopen. Ik heb hier nooit spijt van gehad omdat ze het bij haar nieuwe thuis erg goed had en een ruiter had waar het wel mee klikte

We hebben haar bijna 2 jaar gehad. Ik heb daarna een paard bijgekocht waar het wel mee klikte

**Geplaatst**: 06-08-18 14:16

Geplaatst: 06-08-18 14:16

Nou in principe verkoop ik geen dier wat eenmaal bij mij is. Maar 1 keer moest ik wel omdat ik heel bang was geworden van mijn nieuwe jonge pony die me raak getrapt had toen ik hem pas 3 weken had. En toen dus gemerkt had dat ik hem niet aankon en me bleef bedreigen. Die heb ik voor een veel kleiner bedrag dan het aankoopbedrag teruggedaan naar de vorige eigenaar. Ik was heel blij dat ik op een nette manier van hem af was, en heb van het teruggekregen bedrag een andere ,oude,pony gekocht die beslist niet schopte.Dat was toen mijn enige criterium!

**Geplaatst**: 06-08-18 14:19

Geplaatst: 06-08-18 14:19

Ik heb mijn vorige pony ruim 4 jaar gehad. Ik reed op een gegeven moment M2 tussen de paarden. Ik stak echt veel tijd in training en we zijn regelmatig naar trainingsweken en clinics gegaan. Ik merkte dat we in de klasse waar we reden echt op ons best nog net winst konden rijden. Als alles zo goed ging als mogelijk reden we net tussen 180 en 185 punten. Probleem was dat ze nogal vlakke gangen had en we daardoor echt veel punten kwijt raakten. Ik heb toen de knoop doorgehakt omdat zij bij mij echt aan haar max moest trainen en we op geen enkele manier nog verbeteringsmogelijkheden zagen. Toen de knoop doorgehakt en haar te koop gezet. Ik had het daar in het begin heel moeilijk mee, vooral als mensen me gingen vertellen dat ze zo leuk was en ik haar zo netjes had opgeleid. Echt tranen met tuiten gejankt.

In eerste instantie zocht ik een klein paard met goede bewegingen, maar uiteindelijk heb ik een geweldige 3-jairge D-pony gekocht met heel goede bewegingen. Ik ben daar rustig mee aan de slag gegaan en hij is nu 4. Over een paar weken mag hij voor het eerst mee op wedstrijd.

Mijn oude pony is nu van 2 kinderen en die genieten en leren echt iedere dag van haar. Zij hoeft nu ook niet meer zo hard te werken en loopt met gemak 3 winstpunten per proef tussen de pony's.

Al met al een moeilijke keuze en ik kreeg ook eerst echt veel onbegrip en commentaar dat ik haar ging verkopen. Uiteindelijk ben ik er heel blij mee. Ik heb ook nog steeds contact met haar nieuwe eigenaars.

**Geplaatst**: 06-08-18 14:33

Re: Hoe heb jij besloten om je paard te verkopen?

Geplaatst: 06-08-18 14:33

Ik heb één van mijn jonkies 3 jaar nu. Het was mijn plan om hem zelf te beleren en uit te brengen. Door ziekte ging dat niet. Na plan van emigreren wist ik wel dat hij weg moest maar bij mij gaf het echt de doorslag toen ik zag hoe erg hij zich verveelde en aan het werk wilde.
Hij staat nu op een trainingstal voor se verkoop en hij oogt zo veel rustiger en blijer.
Ik heb er spijt van ja, ik wou niet dat het zo ging. Soms is houden van loslaten. Ik had meer klik met met mijn andere jonkie en mijn rijden toekomst is onzeker en hij verdient iemand die hem sport en beweging kan geven.

**Geplaatst**: 06-08-18 14:36

Geplaatst: 06-08-18 14:36

Ik had mijn vorig paard samen met een vriendin. Ruzie gekregen en zij heeft me toen voor de keuze gesteld: van haar overkopen of aan haar doorverkopen zodat dus nog maar 1 van ons eigenaar was.
Ik heb hier toen over gesproken met mijn ouders en met een andere goede vriendin die ons en het paard kende. Het paard in kwestie was voor mij eigenlijk niet geschikt (probleemgedrag zoals gericht schoppen en bijten). Ik heb toen besloten dat zij hem mocht overkopen.
Een paar maanden later ben ik rustig terug op zoek gegaan naar een nieuw paard voor mezelf en uitgekomen bij een heel fijne D-pony, die nu nog steeds bij mij is.
Hoewel ik het in eerste instantie niet gemakkelijk vond om mijn vorig paard te verkopen, ben ik wel heel blij dat het zo gelopen is. Mijn huidige pony is voor mij een betere match.

**Geplaatst**: 06-08-18 14:38

Geplaatst: 06-08-18 14:38

Ik had mijn merrie gekregen van mijn stiefvader. Helaas is hij plots komen te overlijden waardoor mijn merrie een hele mooie betekenis kreeg. In zijn overlijdingsjaar heb ik er een Quarter Horse merrie bij gekocht. Die is uiteindelijk de opfok in gegaan en ik ben op een begeven moment met mijzelf in de knoop komen te zitten en een soort van ziek geworden. Merrie was ondertussen ook uit de opfok en ik merkte dat deze meer naar mij toe trek en mijn oudere merrie juist zoiets had van; Oh je gaat weer? Toedeloe!

Toen ik mijn QH merrie op marktplaats had gezet omdat ik een keus moest maken om één van de twee te verkopen (kon geen twee paarden meer betalen omdat ik niet voldoende kon werken door het ziek zijn), heb ik vreselijke nachtmerries gehad. Heb haar na een week van marktplaats afgehaald.

Maarja … feit was nog steeds er moest er één weg want dit kon niet langer meer zo. Toch voor mijn oudste merrie gekozen. Ik kon alles met haar, lezen en schrijven … maar het leek wel alsof we dat niet meer samen konden. Of we het niet meer samen wilden … Dus toen haar te koop gezet. Veel reacties, niet direct wat ik zocht. Toen kwam er een perfect iemand en heb ik het aangekund.

Helaas is ze na een half jaar weer door verkocht. En die nieuwe eigenaar ben ik het contact mee kwijt. Heb ik wel eens berichten gehad dat ze bij een handelstal stond maar een foto kon ik niet krijgen.
Dus …… ik kan me wel voor m'n kop slaan en voel me er nog steeds vreselijk over. En we zijn vijf jaar verder.

Anderzijds … ik had haar écht op het juiste moment verkocht want ik had anders niet de stalling kunnen betalen

Mis ik haar? JA!
Mijn QH merrie is nog steeds bij mij

**Geplaatst**: 06-08-18 14:40

Geplaatst: 06-08-18 14:40

Ooit een verkocht, dacht dat hij goed terecht kwam, ik zou hem terug nemen als hij weg moest....nou hij moest na een jaar weg en die nieuwe mensen wilden hem na een jaar ook niet meer en appte toen mij, kon hem voor een belachelijke prijs terug kopen...niet gedaan, spijt.

Nooit meer verkoop ik een dier aan een ander......pony was een schim van wat hij altijd was...levenslust was er uit...hoop dat hij nu wel goed staat...

**Geplaatst**: 06-08-18 14:41

Geplaatst: 06-08-18 14:41

Bij mij gaat er niets weg wegens niet klikken of andere ambities, Ik heb een keuze gemaakt en daar moet ik de consequenties van dragen. Er zijn vele wegen naar Rome en er is altijd een manier om nader tot elkaar te komen.

**Geplaatst**: 06-08-18 14:52

Geplaatst: 06-08-18 14:52

riegje schreef:
Bij mij gaat er niets weg wegens niet klikken of andere ambities, Ik heb een keuze gemaakt en daar moet ik de consequenties van dragen. Er zijn vele wegen naar Rome en er is altijd een manier om nader tot elkaar te komen.

Hier zit wel wat in,maar de pony die ik toen had wou niet naar Rome.

**Geplaatst**: 06-08-18 14:55

Geplaatst: 06-08-18 14:55

Ik heb jaren geleden een Belgisch Trekpaard veulen gekocht. Met het idee dat hij rond de 1,65 m zou worden. (Ikzelf ben klein, 1,56m)
Echter was hij met 3 jaar oud al 1,87m. En dan was hij nog niet uitgegroeid.

Met 4 jaar oud rustig aan begonnen met inrijden. Ik kon er alleen met hulp op komen. Toen hij begon met puberen werd het gevaarlijk.
Ik heb toen de keus gemaakt om hem een jaartje terug op het land te zetten. Echter deed dit meer kwaad dan goed.
Uiteindelijk heb ik hem verkocht. Ik heb het er heel moeilijk mee gehad, maar ik had geen betere keus kunnen maken. Hij heeft het nu veel beter dan dat hij het bij mij had. En de nieuwe eigenaresse doet werkelijk alles met hem.

**Geplaatst**: 06-08-18 14:59

Geplaatst: 06-08-18 14:59

Anjali, soms houden pony’s idd meer van backpacken door Azië i.p.v. een stedentrip

Ik heb mijn pony verkocht omdat ik er geen klik mee ervaarde. Sowieso te snel gekocht na de dood van mijn vorige paard, al heb ik er geen spijt van want we hebben elkaar veel goeds gebracht. Ze is naar een zorgboerderij gegaan waar ze het echt fantastisch heeft

dus totaal geen spijt van de verkoop!

**Geplaatst**: 06-08-18 15:02

Geplaatst: 06-08-18 15:02

Ik heb 1 van mijn zelfgefokte paarden verkocht omdat ze voor mij helaas te klein is gebleven.

En ondanks dat ze echt heel goed terecht gekomen is, had ik haar toch heel graag bij me gehouden.

Maar ja een paard wat graag werkt in de wei zetten of voor een ander zijn/haar plezier
aanhouden is ook weer zo wat.

**Geplaatst**: 06-08-18 15:08

Re: Hoe heb jij besloten om je paard te verkopen?

Geplaatst: 06-08-18 15:08

Ik heb mijn allereerste pony verkocht omdat ik ze in eerste instantie gekocht had voor plezier. Maar na 1,5 jaar aangesloten bij de ponyclub en mijn ambities groeiden. De pony was niet zo getalenteerd dus ik heb ze na 2 seizoenen wedstrijd rijden verkocht aan iemand die ook een pony zocht voor vooral plezier.

Ik heb ze 3 jaar gehad.

Ik heb dan ook nog eens een paard verkocht omdat het totaal niet klikte. Mijn moeder pushte me eigenlijk om ze te kopen omdat ze zo mooi was en veel talent had. Grote fout natuurlijk want ze paste helemaal niet bij mij. Na de eerste keer proefrijden viel ik er al af :')

Ik heb haar ook maar een halfjaartje gehad en ze is naar iemand gegaan die wel met haar overweg kon.

**Geplaatst**: 06-08-18 15:12

Re: Hoe heb jij besloten om je paard te verkopen?

Geplaatst: 06-08-18 15:12

Ik heb altijd graag een dochter van mijn favoriete merrie willen hebben. Ninetty was dat.
Die heb ik.

**Geplaatst**: 06-08-18 15:17

Geplaatst: 06-08-18 15:17

Indestal schreef:
Ooit een verkocht, dacht dat hij goed terecht kwam, ik zou hem terug nemen als hij weg moest....nou hij moest na een jaar weg en die nieuwe mensen wilden hem na een jaar ook niet meer en appte toen mij, kon hem voor een belachelijke prijs terug kopen...niet gedaan, spijt.

Nooit meer verkoop ik een dier aan een ander......pony was een schim van wat hij altijd was...levenslust was er uit...hoop dat hij nu wel goed staat...

Wat jij zegt! Tot mijn grote spijt ooit onze zwarte Tinus verkocht aan een vader en een (volwassen) dochter die er helemaal lyrisch van waren. Tot ik hem jaren later op een menwedstrijd terugzag. Er was niks! meer van over. Ja, hij was nog steeds zwart maar verder....

Tot op het bot vermagerd, ingevallen, lusteloos, zijn ogen waren dood... Ik ben huilend weggelopen en kan hem vanaf toen niet meer uit mijn hoofd zetten. Zou graag zien dat hij weer bij ons terug zou komen, maar die mensen.... ze zijn zo blij met hem dat ze hem absoluut niet verkopen.

**Geplaatst**: 06-08-18 15:26

Geplaatst: 06-08-18 15:26

riegje schreef:
Bij mij gaat er niets weg wegens niet klikken of andere ambities, Ik heb een keuze gemaakt en daar moet ik de consequenties van dragen. Er zijn vele wegen naar Rome en er is altijd een manier om nader tot elkaar te komen.

Ik werk hard zat voor m'n geld, dan wil ik het wel aan iets uitgeven wat ik echt leuk vindt. Als ik geen klik heb met een paard of het is niet haalbaar, dan is het een betere keuze dat dier weg te doen. Zo is een KWPN ruin van mij heel goed in Engeland terecht gekomen bij een prof. Dat was ook wat hij nodig had qua energie. Veel beweging. Mijn andere paard wilde ik niet weg doen en daarom toen die jongste weggedaan. Want die moest zo vaak gereden worden dat er geen tijd over zou blijven voor de andere. Die rij ik nu 5x per week en later wel weer een jonkie erbij gekocht toen m'n studie klaar was en die hoeft maar 3x per week en is altijd braaf. Dat andere paard nooit van gevallen door bokacties maar andere wel, dus een bijrijder was zeker geen optie omdat zelfs ervaren ruiters er hard afvlogen... Zelfs mijn zus en die heeft toch menig jong paard gereden maar deze was wel wat te heftig voor de gewone ruiter. Had ik dan mezelf ongelukkig moeten maken, in gevaar moeten laten brengen door hem? Nu gaat het perfect met hem .toch doet het zeer als ik foto's van hem zie. Het is een prachtig paard met heel erg veel kwaliteit, daarvoor kocht ik hem ook toen. Gelukkig is mijn nieuwe jonkie ook een goede springer en nog wat makkelijker rond te rijden.

Dit is t verkochte paard:
Afbeelding

**Geplaatst**: 06-08-18 15:27

Geplaatst: 06-08-18 15:27

riegje schreef:
Bij mij gaat er niets weg wegens niet klikken of andere ambities, Ik heb een keuze gemaakt en daar moet ik de consequenties van dragen. Er zijn vele wegen naar Rome en er is altijd een manier om nader tot elkaar te komen.

Dit is ook altijd voor 110% mijn instelling geweest. Maar op dit moment begin ik toch te denken dat ik hierdoor mijn paarden en mijzelf tekort doe.

Ik heb zeker nog niet besloten ze weg te doen maar ik heb al enige tijd geen plezier meer van de paarden en daardoor krijgen mijn paarden minder aandacht dan anders. Wat het ene paard dikke prima vind maar bij het andere paard toch minder past. Ik zorg uiteraard dat mijn paarden goed voorzien zijn van alle basisbehoeftes maar de vraag is of je paard en jezelf er beter van worden als de situatie nog 20 (!) jaar zo doorsuddert.

Het is toch een hele dure hobby waar de meeste mensen toch het een en ander voor moeten laten en om dat dan koste wat het kost voort te zetten voor misschien wel 20 jaar vind ik ook wel heftig.

Uiteraard geldt dat voor een oud of ongezond paard heel anders, die zou ik nooit verkopen. Maar de meeste van mijn paarden zijn nog jong en fit!

**Geplaatst**: 06-08-18 15:39

Re: Hoe heb jij besloten om je paard te verkopen?

Geplaatst: 06-08-18 15:39

Ik heb ook getwijfeld of ik mijn connemara E pony te koop zou zetten. Ik ben een aantal keer er heel hard afgevallen in de bak en een keer tijdens een bosrit. Hij kan soms ineens ontploffen en dat zit je simpelweg niet uit. Hij is nog redelijk groen en ik vroeg mij af of ik zelf wel rijtechnisch goed genoeg ben een groen paard op te leiden. Op de grond kan ik alles met hem (van appyment, traver tot naturalhorsemanship), maar onder het zadel heeft hij veel angst en ben ik niet een duidelijke leider (onbewust).

Aan de andere kant, omdat hij zulk moeilijk gedrag heeft zullen veel mensen niet de tijd en het geduld in hem willen steken en zal hij uiteindelijk in de handel terecht komen, waar ik hem ook vandaan had. Hij is verdoofd geweest bij het proefrijden (dat zegt genoeg denk ik). Dat wil ik hem ook niet aan doen. Ik heb hem voor mijn plezier, niet om winst te halen of wedstrijden te rijden. Maar soms vraag mij af of hij bij iemand anders die rijtechnisch beter is, beter af zou zijn..

**Geplaatst**: 06-08-18 15:44

Geplaatst: 06-08-18 15:44

Beide keren wist ik dat dit beter was en dus gewoon de knoop doorgehakt.
Natuurlijk wel een traan gelaten maar ben blij met mn keuzes.

Mn PRE wilde absoluut niet springen. Deed haar daar echt wat mee aan. En ik wilde wel. Toen een tijdje een leen paard gehad maar daarmee geen klik en zat niet goed in dr lijf.
Nu een cross topper die op dit punt in mn leven volledig bij me past en waar ik héél gelukkig van wordt.
Ga nu na een half jaar L sgw starten. Met mn pre kwam ik met hangen en wurgen een rondje 40 cm rond. Al weigerde ze vooral vaak.

Vind paarden een te dure hobby om er niet alles uit te halen wat erin zit.
Daarnaast heb ik niet de illusie dat ik de enige ben die goed voor een paard kan zorgen.

**Geplaatst**: 06-08-18 15:45

Geplaatst: 06-08-18 15:45

@Koenlover: Als niemand ooit een paard mocht verkopen dan zou ook niemand er aan kunnen komen.En zeker als het niet klikt met een paard,dan is het voor het paard toch ook niet leuk om bij de niet-passende eigenaar te blijven.

**Geplaatst**: 06-08-18 15:50

Geplaatst: 06-08-18 15:50

Gizeppie schreef:
Ik heb ook getwijfeld of ik mijn connemara E pony te koop zou zetten. Ik ben een aantal keer er heel hard afgevallen in de bak en een keer tijdens een bosrit. Hij kan soms ineens ontploffen en dat zit je simpelweg niet uit. Hij is nog redelijk groen en ik vroeg mij af of ik zelf wel rijtechnisch goed genoeg ben een groen paard op te leiden. Op de grond kan ik alles met hem (van appyment, traver tot naturalhorsemanship), maar onder het zadel heeft hij veel angst en ben ik niet een duidelijke leider (onbewust).

Aan de andere kant, omdat hij zulk moeilijk gedrag heeft zullen veel mensen niet de tijd en het geduld in hem willen steken en zal hij uiteindelijk in de handel terecht komen, waar ik hem ook vandaan had. Hij is verdoofd geweest bij het proefrijden (dat zegt genoeg denk ik). Dat wil ik hem ook niet aan doen. Ik heb hem voor mijn plezier, niet om winst te halen of wedstrijden te rijden. Maar soms vraag mij af of hij bij iemand anders die rijtechnisch beter is, beter af zou zijn..

Je moet er niet mee verongelukken!je rijdt toch voor je plezier.

**Geplaatst**: 06-08-18 15:55

Geplaatst: 06-08-18 15:55

Ik heb een super leuke witte fjord die klein blijft. Hij heeft een korte rug. Ik ben niet zo gek zwaar, maar ga nooit mooi in het zadel passen. Hij is nu 4 en super braaf met longeren. Ook heeft er al eens een meisje op gezeten. Helaas woont zij niet in de buurt en is hier geen lichte bijrijdster te vinden. Echt jammer, want is super leuke rij pony.
Mennen is een optie, maar heb ik nu te weinig tijd voor.
Hij staat hier nu met vriendje aan huis en, ach, ik vind het ook leuk om een beetje naar hem te kijken en met hem te spelen. Moet op een gegeven moment wel een keuze maken, want voor je het weet is hij oud en onbeleerd

**Geplaatst**: 06-08-18 15:55

Geplaatst: 06-08-18 15:55

Ik zie nu dat ik e het to taal de vraag verkeerd gelezen heb

Paard verkocht....toen ik bleek toch echt te weinig tijd voor Guusje te gebben....

**Geplaatst**: 06-08-18 15:57

Geplaatst: 06-08-18 15:57

Fatcat, ik heb er een jaar voor nodig gehad het te besluiten, veel nagedacht maar fysiek en financieel ging het niet meer. Jonge tinker was nog volledig groen en ik zag het niet meer zitten daaraan te beginnen in mijn eentje. Gekocht toen ik nog getrouwd was, daarna ingeruild en alleen de zorg en zorgen hebben terwijk ik fysiek niet fit ben maakte me moedeloos.

Heb volgehouden tot oude tinker aangaf op te zijn, daarna nog tijd gelukkig de mogelijkheid gehad jonge tinker elders onder te brengen om te kijken of minder zien en geen verzorging zo zouden aanvoelen als gedacht. En ja dat was een goede keuze.

Ik ben Een flinke lange tijd paardloos alweer en ja het is een goede keuze geweest.