Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-08-18 10:37

Ik mis het rijden, maar...

Geplaatst: 02-08-18 10:37

... ik heb idee dat ponylief het wel prima vind zo 8-)

En ik weet niet wat ik ermee moet. Ik probeer te genieten van de dingen die we wel nog doen, en daar geniet ik ook van. Maar toch knaagt er iets. En het begint vervelend te worden, voor mezelf dan, pony heeft er niet zo'n last van

Ik mis vooral het gevoel dat je kan krijgen van het rijden (als het goed gaat), de vrijheid, de connectie, het samenwerken, dat de pony zijn/haar best voor je doet en jullie beiden genieten. Tegelijk vraag ik me af of het bij het rijden wel zo is dat we beiden genieten, als ik pony's reacties soms zie .. of kijk hoe hij nu meewerkt tov wanneer ik erop zit...

Ik zit een beetje vast, en weet niet goed wat ik ermee moet. Toch gewoon blijven doen wat we doen? Waar ik wel van geniet en waar pony duidelijk plezier in heeft? Of toch weer het rijden oppakken, op een hopelijk positievere manier? Andere mensen zouden zeggen "niet zo zeuren, gewoon zadel erop en rijden", maarja, zo ben ik dus niet.

Iemand hier nog tips? Het verhaal is niet zo uitgebreid maar als er specifieke vragen zijn beantwoord ik ze natuurlijk graag. Er is in principe geen reden om niet te rijden maar ik kan er wel 20 zeggen 8-)

**Geplaatst**: 02-08-18 10:41

Re: Ik mis het rijden, maar...

Geplaatst: 02-08-18 10:41

Misschien instructie of een andere dicipline zoeken? Ik beoefen reining en werken met koeien. Reining vind ie niet veel aan maar door de afwisseling met koeien en buiten rijden blijft hij wel plezier in het "gewone" rijden houden

**Geplaatst**: 02-08-18 10:42

Geplaatst: 02-08-18 10:42

Ik kom al een tijdje zo nu en dan een topic van je tegen en volgens mij vinden je ponies het al een tijdje prima om niet zo hard te werken. Ik snap je dilemma, zou hetzelfde hebben denk ik. Ik krijg ook geen energie om te rijden met een pony die het 'verdraagt' maar meer niet, maar zou het rijden ook missen. Waarom koop je geen rijpony erbij? 1 die het heerlijk vindt om lekker te werken. Die zijn er echt! Als je dan zorgt dat jouw pensionado's hun natje en droogje krijgen doe je die daar echt niet tekort mee.

**Geplaatst**: 02-08-18 10:56

Geplaatst: 02-08-18 10:56

Voor mij hoéft rijden ook niet echt persé. Zeker hier op eigen terrein, in de piste enzo, heb ik daar echt geen behoefte aan (ik zie dat meer als een noodzakelijk kwaad als ik dan bvb zitlessen zal nemen enzo). Buiten wandel ik ook wel graag naast mijn paard, maar wij gaan ook al elke dag met de honden wandelen, er op is dan wel een welkome afwisseling, maar niet dat ik niet zonder zou kunnen of dat echt énorm zou missen. Maar ik vind het wel beperkend. Als mijn paard in een frisse bui is en zin heeft in een draf of galopje, vooral dat laatste, dat zie ik nog niet zo zitten terwijl ik er naast loop... ik ben een lange afstandsloper dus draf zou nog lukken met mijn conditie, maar een galop bijbenen dan mag je mij van de grond schrapen vrees ik

Mocht ik ergens voelen dat mijn paard niet graag heeft dat ik bovenop hem zit, dan zou ik direct afstappen. Ik wil dingen doen mét mijn paard, rijden mét mijn paard. Niet rijden op mijn paard en dat ie zich maar moet aanpassen aan wat ik wil. Van mij krijgt mijn paard ook een stem. Daarom heb ik ook een pauze ingelast met mijn jonge paard (die nog niet bereden wordt), en even geen trainingen gedaan met hem. Ik liep een beetje vast met hem en voelde veel weerstand. Nu pak ik het anders aan en is die weerstand er niet meer. Niet dat ik mij totaal door hem laat doen ook hoor, zijn gezondheid is nu eenmaal belangrijk en hij is een beetje een chiller-type die je wel moet aansporen om op gang te raken voor bvb rechtrichttraining. Dat doe ik wel, dat is nodig voor zijn welzijn (zowel fysiek als mentaal).

**Geplaatst**: 02-08-18 10:57

Geplaatst: 02-08-18 10:57

Mijn merrie heeft ook minder plezier in het dressuurwerk. Ik probeer dit dan ook veel af te wisselen door de springen, longeren, bosritten, strandritten, leuke clinics van andere disciplines, wandelen... Gewoon alles gevarieerd te houden voor d'r.
En ja, dat dressuur hoort d'r gewoon bij. Dus af en toe zal ook zij een beetje moeten inleveren

Het is niet dat ze gaat staken, die indruk krijg ik van jou paarden uit je verhaal ook niet, maar net zoals een mens heeft ook zij d'r voorkeuren

**Geplaatst**: 02-08-18 10:58

Geplaatst: 02-08-18 10:58

Ik mis even waarom je niet meer kunt rijden met je pony (of ik lees er compleet overheen, dat kan ook, mij kennende).

**Geplaatst**: 02-08-18 11:30

Re: Ik mis het rijden, maar...

Geplaatst: 02-08-18 11:30

Oke, bij het lezen van dit topic kreeg ik zoveel verschillende reacties in mijn hoofd haha. Ik ga proberen duidelijk en niet rommelig te zijn.

Ik snap echt wat je bedoeld, dit heb ik soms ook met mijn bijrijpaard. Paard heeft genoeg looplust, daar ligt het niet aan. Maar dan tijdens het rijden voelt het soms net alsof er iets mist en dan vraag ik me af of wederzijds is of dat ze het gewoon puur doet omdat ik het van haar vraag. Toch als ik een tijdje wat minder tijd heb om te rijden komt ze wel echt bij me staan van, gaan we wat doen??? Wat mij dan weer een goed gevoel geeft van, ohh, ze bied het nu zelf weer aan. Ze vind buiten rijden dan weer geweldig alleen heb ik hier weinig tot geen mogelijkheid in (geen rijbewijs, auto, trailer of bos op loopafstand).

Waar ik me ook aan erger is dat je van die mensen hebt die altijd rijden op de eerste plaats zetten. Ik heb gisteren toevallig echt diep zitten nadenken over waarom je nou persee moet rijden bij het bezichtigen van een paard of als je een verkoop artikel leest dat het eerste altijd staan van hoe die is onder het zadel, of ga ik nu te diep? Je kunt zoveel anders met je paard doen om hem beweging te geven en dan heb je van die mensen die enkel alleen aan het rijden denken. Niet dat je niet mag rijden maar niet alles in de paarden draait om het rijden.

Doe je nu ook aan grondwerken of iets van vrijheidsdressuur met je pony? Ik ben dit ongeveer een jaar geleden echt ''serieus'' gaan oppakken met mijn paard en merk wel dat er dan ook plezier vanuit haar komt. Oke, soms weet ze niet hoe hard ze van me weg moet lopen maar dan vraag ik ook echt dingen van haar waarbij ik vind dat ze onnodig spanning opbouwt en ik haar dat wil leren dat dat helemaal niet nodig is.

Want dat kan natuurlijk ook, dat je pony aangeeft het niet leuk te vinden omdat die iets moeilijk vind?

Hopelijk niet rommelig haha, maar wel duidelijk

**Geplaatst**: 02-08-18 11:34

Re: Ik mis het rijden, maar...

Geplaatst: 02-08-18 11:34

Namira542,
Wat verkoop betreft kom je er natuurlijk niet onderuit dat veel mensen een paard kopen waar ze ook mee willen rijden. Niet iedereen natuurlijk, maar wel veel. Dan is het natuurlijk niet heel gek dag de focus bij het kopen en verkopen van een paard ook voornamelijk op het rijden wordt gelegd.

**Geplaatst**: 02-08-18 11:36

Geplaatst: 02-08-18 11:36

Bambelien schreef:
Namira542,
Wat verkoop betreft kom je er natuurlijk niet onderuit dat veel mensen een paard kopen waar ze ook mee willen rijden. Niet iedereen natuurlijk, maar wel veel. Dan is het natuurlijk niet heel gek dag de focus bij het kopen en verkopen van een paard ook voornamelijk op het rijden wordt gelegd.

Helemaal waar! Dat was even een hele diepe gedachte van mij haha.

**Geplaatst**: 02-08-18 12:21

Re: Ik mis het rijden, maar...

Geplaatst: 02-08-18 12:21

Die zijn vaak juist het mooist!

**Geplaatst**: 02-08-18 12:53

Geplaatst: 02-08-18 12:53

Waarom ga je niet af en toe op een manege rijden of ergens een paard huren voor een buitenrit?
Als dat bevalt kun je op zoek naar een paard erbij of een bijrijdpaard, misschien dat een stalgenoot wel interesse heeft voor een dag per week of zo?

**Geplaatst**: 02-08-18 14:47

Geplaatst: 02-08-18 14:47

Als je hier in de buurt zat was je heel welkom geweest om te rijden, maar volgens mij zit je hier een eind vandaan helaas.

**Geplaatst**: 02-08-18 15:10

Geplaatst: 02-08-18 15:10

Lastig!

Ons paard wilde ook nog wel eens spoken onder het zadel. Het was op stappen en afwachten wat er ging gebeuren. Zodra je met het zadel aan kwam stond ze al te draaien. Daarna bouwde ze het eerst half uur zo'n spanning op dat het rijden voor je lol meer risico sport werd. Mijn man was er al helemaal klaar mee, elke keer op stappen en niet weten wat je te wachten stond bracht hem geen glimlach meer en werd meer verplichting als hobby. Ivm zwangerschap heeft paard 1,5 jaar gegrasmaaid en aan de longe gewerkt omdat ik te mieterig was op te stappen.

Heb haar laten beleren voor de wagen; Ze staat er nu een week of 10 voor en ze is 180 graden geswitcht. Van een merrie merrie naar een gezellig werkwillig paard. Wat met enorm plezier en werklust een marathon wagen over een mul bospad trekt. Tijdens het optuigen staat ze te slapen op 3 benen. 99% bomproof voor grote tractoren met grote aanhangers, hordes motoren, wielrenners fietsers, alleen kabouters die mogelijk verplaatsen zijn soms een aandachtspunt. Waar ik mijn man niet alleen durfde te laten in de bak, rijd ik nu met mijn 'niets met paardenhebbende' moeder. Ze is zo positief getransformeerd en oogt heel goed in haar vel.

Kijk eens verder dan hetgeen wat je nu doet, zoek uitdagingen, nu is het mennen maar een voorbeeld, maar ga grondwerken, springen, buiten rijden, crossen of iets wat in jullie vermogen ligt

**Geplaatst**: 02-08-18 15:16

Geplaatst: 02-08-18 15:16

Namira542 schreef:
van die mensen hebt die altijd rijden op de eerste plaats zetten

Er zijn nu eenmaal mensen die houden van paardrijden. Daar heb je een paard bij nodig, soort van noodzakelijk kwaad zal ik maar zeggen

En ach, dat arme beest moet een paar uur per week werken voor de kost, ik denk dat de meeste baasjes heel wat langer moeten werken om hun viervoeter te bekostigen. Dus medelijden met paardlief is in mijn ogen niet echt nodig.

**Geplaatst**: 02-08-18 15:34

Geplaatst: 02-08-18 15:34

Misschien eens iets anders ondernemen. Geen idee wat je nu doet met rijden, maar denk idd eens aan track, endurance etc etc

**Geplaatst**: 02-08-18 15:40

Geplaatst: 02-08-18 15:40

Namira542 schreef:
van die mensen hebt die altijd rijden op de eerste plaats zetten

TS is echt niet zo’n persoon.

Ze heeft al jaren veel grondwerk gedaan met haar beide pony’s. Die ze ook nog eens speciale zorg heeft (moeten) geven. Ik kan me voorstellen dat TS het rijden onderhand wel eens mist.

**Geplaatst**: 02-08-18 15:49

Geplaatst: 02-08-18 15:49

@ quickie : Ik doe nu niks met rijden, heb al 7 maanden niet meer gereden. Vandaar ook dat ik het begin te missen, tegen alle verwachtingen in eigenlijk. We wandelen nu veel (ok, met het warme weer iets minder, haha) en kunnen ook echt genieten van gewoon samen zijn en samen keutelen, doen hier en daar wat grondwerk en wat vrijheidsdressuur-dingetjes en dat is allemaal leuk en al, maar er mist toch iets .. voor mij dan.. voor pony weet ik het niet zo. Hij is wel eentje die een doel nodig heeft, en om die reden gaat buiten altijd beter dan binnen in een piste. Maar toch, als ik nu het verschil zie tussen onze wandelingen en buitenritten, denk dat het echt een verschil maakt of ik erop zit of niet ...

Even algemeen op de reacties reageren. Dingen zoeken die wel leuk zijn is juist het moeilijke, heb al zoveel geprobeerd met hem door de jaren heen dat ik het niet meer weet, en het idee heb dat hij niks leuk vindt

Ben er wel achter dat er een doel moet in zitten, en dat je ergens naartoe moet gaan. Dus echt dressuur zal het nooit worden. Springen is een twijfelgeval, maar dat kan er ook aan liggen omdat ik zelf een schijterd ben. Trec is volledig zijn ding en endurance deed hij ook altijd prima mee, op de lagere afstanden (vroeger beiden gedaan). Maar ook dat wil nu niet meer zo. Trail zou bv. ook wat kunnen zijn. Maar wat bij al die dingen geldt is dat je een heel "parcours" moet opbouwen (al is het maar met een paar balken maar je moet toch iets) en als je dan op een traditionele dressuurstal staat is dat niet altijd zo simpel om even te doen ...

Ik weet ook niet waar het mis is gegaan, er zijn wel dingen geweest in het verleden maar of dat nu de oorzaak is? Ik sta in ieder geval er heel anders in, pony moet het ook leuk vinden, en misschien zie ik de dingen nu anders dan vroeger. Of ik maak mezelf wijs dat bepaalde dingen er zijn terwijl het helemaal niet zo'n probleem is, dat kan ook ...

Iemand vroeg naar het waarom niet meer rijden. Hoeveel redenen wil je hebben?

- pony te oud (22 jaar nu)
- medische problemen (gehad)
- pony vindt het niet leuk
- pony is sloom
- pony is schrikkerig
- pony doet boos
- ik niet in goede gezondheid
- ...

Kan er nog wel een paar verzinnen als je wil, maar of het echt redenen zijn, haha.

Las ook over een 3e paard, of paard bijrijden of lessen. Dat 3e paard is financieel sowieso geen optie, heb er al 2 op een volpensionstal staan en dat is wel genoeg. Verhuizen van stal om kosten te drukken zodat er een 3e kan komen vind ik ook geen optie. Sta graag op de stal, heb er prachtige uitrijmogelijkheden en de pony's doen het daar goed. Een bijrijd/huurpaard of lessen is financieel minder zwaar, maar naast dat het toch geld kost kan mijn gevoel daar ook niet mee om. Ik heb nu al het idee dat ik mijn 2 pony's tekort doe qua tijd/aandacht, dus moet er niet aan denken dat ik die tijd ook nog eens (gedeeltelijk) met een ander paard zou spenderen.

Pony heeft trouwens wel graag aandacht, hem laten staan onder het motto van "hij is oud en heeft alles wat die nodig heeft" is ook geen optie, hij wil wel zijn portie aandacht hebben. Alleen wat je dan doet hangt het er vanaf of hij daar blij mee is of niet

Moest ik nog ergens iets vergeten zijn dan hoor ik het wel, ik vind het een heel moeilijk dilemma.

@ Balou_k : jij 'kent' ons natuurlijk al langer

Het is niet zo dat ik al jaren niet meer gereden heb, maar nu de laatste 7 maanden compleet niet meer en dat valt toch harder tegen dan gedacht. Daarvoor reed ik regelmatig nog in het bos, al waren het ook vooral stapritten, maar dan zat ik er wel nog op.

**Geplaatst**: 02-08-18 15:57

Re: Ik mis het rijden, maar...

Geplaatst: 02-08-18 15:57

Ik snap het ‘probleem’ volledig! Het rijden missen, maar ook je paard(en) geen tekort willen doen. Ik wist wel dat je de laatste tijd weinig fanatiek meer reed, of i.i.g. dat haal ik uit de topics.

Een derde paard kost inderdaad erg veel geld en tijd. Een behoorlijk lastige situatie.

**Geplaatst**: 02-08-18 16:04

Geplaatst: 02-08-18 16:04

Waarom heb je het gevoel om je pony's nu al te kort te doen met tijd/aandacht?
Hoe ziet het er dan nu uit. Hoeveel tijd en aandacht krijgen ze dan nu dagelijks/wekelijks?
Kan begrijpen dat als je dan nu al voelt dat een paard erbij rijden erg lastig gaat worden. Maar misschien ligt daar juist het probleem een beetje? Je zou natuurlijk ook 1x in de maand een paard kunnen gaan huren voor een buitenrit. Als het je echt puur om het rijden gaat.

**Geplaatst**: 02-08-18 16:09

Geplaatst: 02-08-18 16:09

Lastig als ze weinig leuk vinden. Ik zou dan toch de trail eens proberen (balken kunnen ook voor dressuurruiters goede training zijn, zeg ik als dressuurruiter). Dat is ook iets rustig met veel stap, ideaal voor een oudere pony al vind ik 22 echt niet oud hoor

Ik geef eerlijk toe: ik vind rijden belangrijk. Dus hier gaan ze heel regelmatig onder het zadel. Ze moeten wekelijks 5-6 uurtjes werken en mogen de overige 162 uur doen wat ze willen terwijl ze op en top verzorgd worden. Lijkt mij geen slechte deal.
In die uurtjes zit wel alles in. In rij echt niet dagelijs maar doe vaak ook (liberty) grondwerk of zet ze even aan de longe (zonder bit/hulpteugels, enkel halstertje).

Wat voor ons als duo goed werkt is afwisselen. Dressuur vind zij minder leuk maar is noodzakelijk om haar te leren haar lichaam zo goed mogelijk te gebruiken. Buitenritten met haar maatje vind ze erg leuk, dat doen we dus vaak. Maar wat ze helemaal het einde vind is springen, dan gaan die oren erop en voel je echt een brok enthousiasme onder je. Werk nu aan mijn springangst, zodat ik haar dat ook kan geven. Soms pakken we wat westernoefeningen mee, rijden we eens op neckrope, gewoon lol met de knol. Deze samengang van diverse dingen lijkt voor haar ideaal.

Wat ik ook merk is dat regelmatig rijden veel doet. Mijn merrie heeft een operatie achter de rug waardoor ze eerst moest stilstaan en daarna onder het zadel rustig opbouwen. Stilstaan was drama, mevrouw is 3x over de omheining gesprongen. Doet ze normaal nooit. Eerste keer erop was echt meh ik wil niet baas, derde keer moest ik haar enthousiasme al temperen. In de opbouwfase is ze nog eens eventjes over een hek van 1m50 gesprongen... Nu ze weer gewoon aan het werk kan, haalt ze dat soort grapjes niet meer uit. Lijkt wel alsof ze zich anders verveeld, al is dat natuurlijk menselijk gedacht.

**Geplaatst**: 02-08-18 16:29

Geplaatst: 02-08-18 16:29

Rex_Rolfo schreef:
Namira542 schreef:
van die mensen hebt die altijd rijden op de eerste plaats zetten

Er zijn nu eenmaal mensen die houden van paardrijden. Daar heb je een paard bij nodig, soort van noodzakelijk kwaad zal ik maar zeggen

Ja, dat snap ik. Hou zelf ook van rijden. Maar hetgene wat mij stoort is dat sommige mensen het rijden vaak "te" belangrijk vinden. Tuurlijk is het wel belangrijk maar ik vind andere dingen doen niet minder belangrijk. En tuurlijk als je een paard hebt die liever rijd dan grondwerkt dan heb ik niks gezegd maar je ziet zo vaak dat mensen rijden (in dat geval te vaak) voor hun eigen loletje en het paard het maar met tegenzin moet doen.

Daarom vind ik het heel goed van TS dat ze iets probeert te doen waar haar pony plezier in heeft maar ook dat ze eigen rijplezier weer terug krijgt.

Balou_k schreef:
TS is echt niet zo’n persoon.
Ze heeft al jaren veel grondwerk gedaan met haar beide pony’s. Die ze ook nog eens speciale zorg heeft (moeten) geven. Ik kan me voorstellen dat TS het rijden onderhand wel eens mist.

Die zin was ook niet gericht tegen TS bedoeld, zeker niet zelfs

Dat was meer dat ik me daar aan kan ergeren en (zoals ik hierboven ook al zei) ik het juist erg goed vind van TS dat ze haar best doet haar pony het naar de zin te maken maar ook haar eigen rijplezier weer terug wilt.

**Geplaatst**: 02-08-18 16:31

Geplaatst: 02-08-18 16:31

Tigra_ schreef:
Waarom heb je het gevoel om je pony's nu al te kort te doen met tijd/aandacht?
Hoe ziet het er dan nu uit. Hoeveel tijd en aandacht krijgen ze dan nu dagelijks/wekelijks?

Dat wisselt heel erg, en is dus moeilijk om echt iets concreets op te plakken.
Ik werk zelf onregelmatig en heb wat gezondheidsissues dus niet elke dag gaat even goed. De ene week ga ik 2x, de andere week 4x/5x, soms 6x. Denk dat het gemiddelde wel ergens rond de 3x/4x ligt. Het ligt er ook aan, soms heb ik nog energie om na het werk te gaan, meestal niet.

Wat ik dan doe hangt een beetje van de dag en het gevoel af. Even laten rollen in de longeerpiste, borstelen, soms gaan grazen of even naar de weides (maar niet elke keer want pony is beetje gevoelig op gras, dus dit doe ik vaker met pony 2 dan met pony 1). Met de actieve pony zeg maar ga ik nog echt wandelen, dan gaan we het bos in voor minstens een uur, soms ook 2-3u en dit probeer ik uit te bouwen (maar het warme weer gooit een beetje roet in het eten, al is het wel heerlijk zo zonder dazen nu).

Denk dat ze wel minimaal een uur aandacht krijgen, maar dan heb ik nog het idee dat ik hen tekort doe. Immers wat heeft de pony eraan om even te gaan rollen, wat grasjes pikken en dan geborsteld te worden? Saai toch? En soms als ik 2-3u met de ene in het bos ben geweest is zelfs dat nog teveel en doe ik soms niks met de andere, waarna ik mij dan 's avonds helemaal slecht voel.

@ xLes : hij is ook helemaal niet oud hoor, maar het is wel een makkelijk excuus

Nadeel is bij mij ook dat ik door de jaren heen een echte schijterd ben geworden. Waarschijnlijk door het steeds minder gaan doen (door pony's gezondheid en die van mezelf) en dan als ik eens wat deed gebeurde er weer wat ect. etc. Heb nu nog regelmatig als we op wandel zijn dat ik iets zie of hoor en denk "heh, gelukkig zit ik er niet op" terwijl er eigenlijk helemaal niks aan de hand is. Dus dat speelt ook wel mee in het hele verhaal, en is een probleem van mezelf. Maarja, dat oplossen met een on-enthousiaste, "schrikkige" pony is niet zo makkelijk. (hij is schrikkerig onder het zadel, maar ook daarvan denk ik dat ik de oorzaak ben, alleen is het niet simpel om dat even op te lossen).

**Geplaatst**: 03-08-18 12:33

Re: Ik mis het rijden, maar...

Geplaatst: 03-08-18 12:33

Lastig TS als je zelf dan ook nog met je gezondheid kwakkelt

. Ken het gevoel. Als ik het zo lees vind ik echt niet dat je jouw paarden tekort doet! Je doet alles wat je kan om hen beiden regelmatig aandacht te geven, meer dan dat kun je niet. De paarden waarbij er snel een zadel opgegooid word, gereden en dan weer zadel af en meteen de stal in zijn slechter af en ik denk (vrees) dat dat er nog steeds genoeg zijn.

Het angstige herken ik ook! Bij mij is het geminderd met Centered Riding lessen waarbij enkel op mijn houding gefocust werd. Ik zit nu een pak steviger, ik ken mijn paard haar trucendoos (eergisteren moest ze nog zo nodig in galop de handrem optrekken omdat ze een mens zag lopen :')

) en ik weet dat ik het nu wel kan uitzitten als ze schrikt. De angst is niet weg, ik schijt nog altijd zeven kleuren bij bepaalde dingen (galop op het strand bvb) maar het is beheersbaar. Misschien helpt het ook voor jou? Extra voordeel is dat de focus op de ruiter ligt, voor het paard zijn het geen inspannende lessen

.

**Geplaatst**: 03-08-18 12:43

Geplaatst: 03-08-18 12:43

Ik zit een beetje in hetzelfde scheutje. Twee verzorgpaarden van 25 en 35. Die van 35 staat permanent op pensioen en gaat af en toe een half uurtje mee. Ik loop alleen maar de eigenaresse rijdt nog. Hier vind ik het eigenlijk helemaal niet moeilijk, hij wil niet meer echt wandelen, behalve richting huis. Dan is het makkelijk nee zeggen.

Die van 25 is echter nog best fit en een echte workaholic qua mentaliteit. Hij heeft artrose en narcolepsie, maar dit lijkt hij zelf niet te snappen, waardoor hij als het kon nog dagelijks urenlange buitenritten zou maken. Hij wil met lopen ook altijd verder ipv naar huis, dus extra moeilijk om er niet op te stappen of hem niet te overvragen. Vooral wanneer bijna iedereen om je heen je aankijkt van "hij wil toch nog? Dan rijd toch gewoon!"

Tot nu toe houd ik het goed vol om er niet op te stappen, ik hoop dat dat zo blijft.

Edit: wandelen veranderd in lopen ter verduidelijking

**Geplaatst**: 03-08-18 16:02

Geplaatst: 03-08-18 16:02

Dank je xLes

Jij denkt niet dat mijn pony's een saai leven hebben? Zonder echt er (al rijdend) op uit te trekken of op een andere manier (rijdend) te trainen? Ik weet dat je met grondwerk ed ook heel veel uitdagingen kan bieden, maar ook dat wil om 1 of andere reden niet lukken, begin wel aan dingen maar het loopt altijd wel ergens mis en dan geef ik weer op.

Kan eens kijken naar Centered Riding, heb de boeken hier wel liggen. Maar weet niet of dat de oplossing gaat zijn. Ik heb namelijk geen schrik om te vallen, ik kan best wel wat uitzitten, zeker bij mijn eigen pony, maar het is meer de schrik om andere dingen. Stel dat de pony zelf valt (heb ik al eens meegemaakt), stel dat hij schrikt en ergens tegen/op/in springt, dat ik de controle verlies en de straat op vlieg, .... Dat soort dingen. En dat zit in mijn hoofd, want zelfs als hij schrikt of een manoeuvre doet is hij nooit heel extreem in zijn reacties. Maar soms is een paar meter genoeg om iets aan de hand te hebben. En ja, mijn eigen gezondheid, heb bekkenproblemen dus als een paard schrikt krijg je meestal toch een onverwachte klap en daar heb ik dan dagen last van ... wat mij natuurlijk ook beperkt, vooral in mijn hoofd (want stel dat .. en ik moet morgen dit & dat en ... ).

Moeilijk hé Maddoxx, zeker als ze nog zelf lijken te willen (waarbij ik mij dan afvraag of dat echt zo is of dat wij dat denken te zien, zelfde met zien dat ze het niet leuk vinden

). Ik dacht ook dat ik zelf geen problemen zou hebben met totaal niet meer rijden, zeker niet door mijn gezondheid en je kan nog zoveel andere dingen met paarden ... Maar begin na 7 maanden het gevoel toch wel te missen ...