Geplaatst 
We hebben erg veel pech gehad.
Eerst viel ik uit met gekmakende hoofdpijn. Toen dat begon te beteren en ik mijn werk kon hervatten, kwamen we erachter (na de third opinion van DA nummer 3) dat haar ontstoken wondje niet een simpel ontstoken wondje was maar een griffelbeenbreuk. Op 3 plaatsen gebroken, een fragmentje was gaan zweven en dat veroorzaakte de ontsteking. Gelukkig want anders hadden we het nooit geweten. Ze heeft werkelijk waar nooit ook maar 1 pas onregelmatig gelopen.
Toen mevrouw Zahire weer verbeterde, viel ik opnieuw uit aan die hoofdpijn... Maar nu weten we eindelijk wat het is (een cyste in de hersenen) en ik wacht met smart op mijn afspraak bij de neurochirurg volgende maand in de hoop dat ze het kunnen controleren zonder te opereren. Enorm rot voor het werk, ze stellen zich echt waar top op, en ik kan gelukkig wel nog redelijk goed thuiswerken. Daarnaast heel irritant voor het paard want ik weet nooit op voorhand wanneer de pijn gaat opkomen.
Gelukkig heb ik mijn allerliefste verloofde nog
. Zahire moest nu eenmaal revalideren, dus als ik het niet kon dan nam hij het over. Anders was het niet goed gegaan. Gisteren een goede dag dus even lekker gereden.Zahire staat echt knettergek
Ze is nog nooit zo voorwaarts en werklustig geweest als nu. Normaal moet ik aan de achterkant bijna gaan meeduwen, tegenwoordig moet ik de rem er tijdig opzetten of we denderen heel de piste door.
Ik wil ook nog even kwijt: ik heb al een hele tijd dankzij die cyste maar heel weinig kunnen rijden en ook geen les, door het vele liggen ben ik lichamelijk zwakker geworden dus mijn houding... Ik erger mezelf er steendood aan... Hopelijk krijgt de neurochirurg mijn conditie onder controle en kan ik naast Zahire ook mezelf weer gaan "revalideren"...
Zahire vind het zo makkelijk, die doet het al slapend.
Maar de fotograaf (mijn verloofde) is wel interessant genoeg om even de oren naar voren te doen.
Ze hoeft van mij écht niet aan de teugel maar zoekt vanzelf deze houding op.
Indraven is lastig. Zazie wilt er meteen maar ingalopperen van maken. Ze mag nog niet teveel doen, dus ik probeer haar enthousiasme wat te temperen.
Beter!
De linkerhand richting haar vriendjes is nog spannend.
Netjes van Zahire! Van baasje wat minder...
Galop is voor mij héél lastig momenteel. Ik probeer de schokken wat te verminderen (ze gooit heel erg op) en tegelijk moet ik haar bij me houden want anders winnen we een race. Wat erin resulteert dat ik een soort van verlicht ga zitten. Niet goed bezig van mezelf dus
Van hand veranderen en klaarmaken voor de galop.
En in galop.
En nog even poseren. Dat wil ik nog eens overdoen als ik terug op gewicht ben. Momenteel aan het dieten, uiteindelijke doel was 13.8 kg, er is al 3.7 kg al in 3 weken
Deze komt aan de muur
En een foto van haar alleen, op zijn Zahires: snuuuuurk.
Rechterachterbeen (met het minste wit) is 15cm opengesneden geweest, je ziet er al niks meer van.
. Ga zo door 
.