Ik heb autisme en dcd, en ik vroeg me af of er nog andere (actieve) bokkers zijn die autisme hebben?
Ik ben het zat dat, ook in de paardenwereld, autisme een taboe is. Vraag is waarom? Waarom is het erg dat wij een beetje anders denken en doen?wij zijn niet beter of slechter dan andere mensen.
Paarden voelen zich zelfs beter bij mensen met autisme, omdat wij ook “vluchtdieren” zijn, ipv mensen zonder autisme, die “ vechtdieren” zijn.
Veel opmerkingen zijn bijv.
“Je ziet er niet autistisch uit” ja nee, dat zie je ook niet aan de buitenkant.
“Autisme, is dat besmettelijk?” Hier word ik dus zó boos van
“Hoelang ben je autistisch?” Je wonrd er mee geboren en je sterft ermee.
Autisme is geen ziekte, ook geen aandoening(vind ik dan), het is een manier van denken.
Hiermee wil ik duidelijk maken dat wij ook gewoon “normaal” zijn.
Nogmaals, zijn er nog bokkers met autisme?
Merkte daar in verder ook geen verschil, natuurlijk waren de jonge kinderen nog onervaren waardoor ze nog niet heel goed konden rijden, maar tieners/volwassenen reden prima. Het is naar mijn mening gewoon een kwestie van ervaring, denk dat het autisme los staat van hoe goed je kunt rijden.