Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Pistasche schreef:Wat een verhaal. Wat knap dat je nog rijdt ondanks de tegenslagen die je hebt gehad.
Misschien kan je voor nu beter een stapje terug doen? Eerst vertrouwen in de bak en dan steeds weer een stapje verder. Je kan maar beter in tien kleine stapjes vooruit dan er tien terug door overhaast dingen te doen. Heb je een instructeur of iemand die met je kan meekijken tijdens het rijden?
Pistasche schreef:Slim! Heel verstandig... Ook al is het heel leuk om te doen misschien is dit niet het juiste moment.
Ik zou dat soort dingen gewoon lekker doorzetten, desnoods spreek je met jezelf een termijn af. Twee weken longeren, als het 80% van de tijd goed gaat ga je een rondje uitstappen. Die twee weken is misschien heel lang, maar zo krijg je misschien steeds meer zin om weer te rijden omdat ze zo lekker loopt aan de longe. Daarna houd je dat vol en ga je na een weekje niet alleen uitstappen maar ook beide kanten op een rondje uitdraven. Zou je misschien nog ander grondwerk kunnen doen om het vertrouwen meer op te bouwen?
Lekker rustig aan en neem de tijd, dat is het belangrijkste! Zou die vriendin je niet een keer willen helpen? Soms is het echt fijn als iemand je vanaf de grond even aanmoedigt en zorgt dat je lekker doorrijdt ipv dat je onbewust gaat vasthouden. Het is een logische reactie maar vaak wat je al zegt wel juist een begin van nog erger...
Lindagek schreef:Misschien is het een idee om er wel op te gaan naar buiten, maar iemand mee te nemen die haar vasthoud, gewoon lopend ernaast. Of bijvoorbeeld aan de hand zelf buiten te gaan wandelen, vertrouwen opbouwen. Grondwerk is daar ook heel goed voor. Verder is het ook belangrijk dat je in de bak zonder stress kan rijden, als je dat kan, moet je pas naar buiten gaan. Ik vind buitenrijden ook spannend, maar sinds mn moeder mn pony op buitenrit steeds vasthield durf ik nu los. En nu rijd ik zonder zorgen en cross ik zelfs buiten! Neem de tijd, en het komt vanzelf goed.