Vorig jaar in januari begon mijn dochtertje van toen nog 7 met haar eerste lesjes bij de manege. Zoals dat bij vele andere meisjes dan ook gaat, kreeg Lisanne een speciale band met 1 van de manegepony´s. Elke week klopte haar hartje een klein beetje sneller als ze weer op Penottie mocht rijden. Deze zeer ervaren en brave oudere pony leerde mijn dochter de beginselen van het paardrijden en stoorde zich er niet aan dat het allemaal nog niet zo soepel ging met het lichtrijden of sturen. Ze deed trouw wat er van haar werd verwacht.
De tijd ging verder en na een jaar was daar het eerste onderlinge proefje in zicht! Lisanne verheugde zich, maar helaas in de week voorafgaand aan dit proefje kregen we het bericht dat Penottie niet meer in de manege stond. Ze kon niet meer goed meekomen in de lessen door haar leeftijd en viel de laatste tijd erg af. Er was een pensioenplek voor haar gevonden.
Lisanne vond het jammer dat ze haar eerste proefje niet meer op haar lieveling kon doen, maar begreep dat dit voor Penottie beter was. Al snel vond ze een andere pony waar ze haar lesjes op kon rijden en hoewel hij ook lief is en zijn best doet.. het zal nooit Penottie worden. Nog vaak had Lisanne het over haar en vroeg zich af waar ze stond. We reden vaak langs de plek waar ze zou moeten wonen om even te kijken of we haar zagen staan maar helaas gebeurde dat steeds niet. En zo zou het verhaal eindigen.. ware het niet dat we dit weekend een telefoontje kregen. Penottie kon niet langer op haar pensioenplekje blijven en was terug bij de manege. Daar kon ze ook niet blijven omdat ze niet mee kon lopen in de lesjes. Ze is nog steeds erg mager en dan zou ze teveel energie moeten verbruiken.
1 plus 1 werden opgeteld, er volgde het nodige overleg want wij hadden kort geleden net een shetlandertje voor Lisanne gekocht, maar al snel waren we eruit. Samen met een vriendin en diens dochtertje, die bij Lisanne in de paardrijles rijdt, gaan we de zorg voor deze lieve oude dame op ons nemen. Dat heeft ze gewoon meer dan verdiend na al die jaren hard werken en zo gebeurde het dat ik gisteren op pad ging om haar op te halen. Onze dochters wisten van niks en waren samen aan het spelen toen we aankwamen met de trailer.
Ik heb denk ik zelden zulke verwonderde en blije gezichten gezien! Zo uit het zwembad gestapt en dan staat daar opeens Penottie in je achtertuin.. Dat kan toch niet echt zijn?!
We zullen zien waar het schip strandt, maar we gaan samen ons flinke best doen om deze schat een mooie tijd te bezorgen met hopelijk nog wat extra kilootjes vlees op haar ribbetjes. Vanmiddag komt eerst de tandarts erbij, want ze maakt enorme proppen van haar hooi. Ik hoop dat dit al het nodige oplevert en daarbij een lekker menu van seniores priores en verse grasjes de komende zomer.
Laatst bijgewerkt door Neonlight op 31-05-18 22:21, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Tag voor volgtopic toegevoegd