Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-05-18 15:07

Geplaatst: 20-05-18 15:07

Jup nogal,
k had een destijdse vriendin meegenomen toen ik mn tinker wilde rijden. Het was iets van 30 - 36 graden warm en de enige bak die ik tot beschikking heb, is een half verlaten, vervallen bak midden in de zon. Nou had ik net mn paard intensief gereden (hij kon toendertijd niet zo veel, conditie was niet optimaal en was maar halfbeleerd), wilde die vriendin er nog ff een paar rondjes op rijden, terwijl dat beest bekaf was. K zei ook eigenlijk nee, maar omdat ze zo liep te zeuren en mn moeder vondt dat ze ook mocht rijden omdat k dat beloofd had. Beest was de dag daarna niet meer te rijden. Heb daar dus echt veel spijt van gehad.

**Geplaatst**: 20-05-18 18:28

Geplaatst: 20-05-18 18:28

Ik, maar dan eerder voor het meisje dan voor het paard.

Ik had een arabier met een heel speciaal karakter, maar bij mij was hij echt altijd braaf. Ik had er al vaker mensen op laten rijden en dat was altijd goed gegaan, in de 5 jaar dat ik hem toen had was ik er echt nooit af gevallen.

Blijkbaar heeft dat meisje hem, volledig onbedoeld, op één of andere manier beledigd want hij heeft haar er af gebokt en toen ze weer wou opstijgen meteen nog eens. Ik kon lezen en schrijven met hem maar ik had er toen wel spijt van dat ik hem blijkbaar toch net wat te veel vertrouwde. Het meisje heeft een beenprothese dus ik voelde mij er echt heel schuldig over.

**Geplaatst**: 20-05-18 18:37

Geplaatst: 20-05-18 18:37

Spijt... ik denk eerder dat het gewoon niet handig is geweest om bepaalde mensen erop te laten rijden. Ik kon honderd keer zeggen dat je alles op stem moest doen, geen benen gebruiken, maar men vond dat maar raar en bleef maar drijven en op een gegeven moment zelfs aan de teugels trekken om reactie te krijgen - en dat terwijl de oplossing zó simpel was. Voor m'n beestje vond ik dat zó zielig, dat ik die mensen er gelijk niet meer op liet. Gelukkig bleef ze bij mij gewoon zoals ze altijd was. Als dat niet zo had geweest, dan had ik er zeker spijt van gehad. Uiteindelijk liet ik er na drie personen niemand meer op.

**Geplaatst**: 20-05-18 18:52

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 20-05-18 18:52

Nee, ik heb nooit spijt gehad dat ik iemand op mijn paard liet.

In de 11 jaar dat ik mafje heb gehad hebben er maar een paar anderen op haar gereden en daar was ik bijna altijd zelf bij.

Ik had de eerste 3 jaar een prima bijrijder, die reed mafje goed en daar hadden ze mij niet bij nodig.

Daarna nog incidenteel vragen gekregen van deze en gene of ze eens op mijn mafje mochten.
Mafje vond daar het hare van: bij een vriendin zonder rijervaring wilde ze alleen achter mij aan lopen in de bak.
Bij een jongedame die niet western kon rijden maar verder een prima ruiter was vertikte ze te lopen.
Bij de twee kinderen die ooit op haar hebben gereden heb ik mafje vantevoren gevraagd om lief mee te werken en te doen wat er volgens haar gevraagd werd. Dat deed ze braaf. Ik was er wel bij voor de noodzakelijke vertaling en aanmoediging.
Bij het ponykamp waar ze vorig jaar een dagje aan mee heeft gedaan omdat er net een pony te weinig was, heeft ze braaf gedaan wat er gevraagd werd, nadat ik haar de dag tevoren had uitgelegd wat de bedoeling was.

Mafje was een topper in dat opzicht. In alle opzichten trouwens.

**Geplaatst**: 20-05-18 20:24

Geplaatst: 20-05-18 20:24

Haha, gieren dit topic

**Geplaatst**: 20-05-18 20:46

Geplaatst: 20-05-18 20:46

Ik moet altijd heel erg lachen om de uitspraak 'Ik ben bang dat iemand m'n paard verpest als ik ze erop laat.'... Als je paard zo gauw verpest is was het ofwel 1. nog veel te vroeg om iemand op je paard te laten omdat je paard zelf gebrek aan ervaring heeft, ofwel 2. je moet jezelf eens aardig achter de oren krabben en je afvragen waarom jouw paard op een halfuurtje verpest kan worden door een ruiter die (te) weinig ervaring heeft :)*

Natuurlijk zijn er uitzonderingen, mijn paard is bijvoorbeeld gewoon echt een typische merrie, heel eenkennig en ik ben voorzichtig met wie ik er op laat omdat ik gewoon niet wil dat iemand zijn nek breekt

Ik heb heel goed leren zitten door haar capriolen uit te zweten bij het inrijden, maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat durft (als je dat niet gewend bent is het soms wel schrikken) of daar uberhaupt zin in heeft. En ja, dan vraag ik me soms wel af of ze geen slechte gewoontes krijgt als ik anderen er op zou laten, iets met een vinger geven en een arm naar zich toe sleuren. Maar zoals ik al zei: hoe goed train ik mijn paard dan? Niet al te best denk ik, dus mijn trainster rijdt soms rustig een rondje en ze heeft in de 6 jaar dat ze bij mij is misschien 5 andere mensen op haar rug gehad. Voor de rest had niemand daar behoefte aan en degenen waar ik het aan voorstelde bedankte me vriendelijk :')

Dus nee, ik heb nog nooit spijt gehad dat ik iemand met mijn paard heb laten rijden. Spijt dat ik iemand anders zijn paard voor hem heb gereden absoluut wel. Zo van die mensen die dan vragen 'Hoi wil je mijn paard even rijden? Gewoon even voelen hoe goed/slecht ik het doe?' en dan de hele tijd zeggen 'nee je doet het niet goed' of 'nee dat heeft hij niet zo graag' en 'nee daar is hij érg gevoelig op hoor'... Echt serieus, train dan zelf lekker door en ga wedstrijden rijden ofzo als je een inschatting van je rijkunsten wil :')

Als ik les wil zal ik wel naar m'n instructrice bellen. Daar kan ik behoorlijk chagrijnig van worden!

**Geplaatst**: 20-05-18 21:11

Geplaatst: 20-05-18 21:11

Merries zijn natuurlijk altijd lastig....mijn oude merrie begon altijd te shaken als er iemand op haar rug zat die klemde of haar teveel vasthield in de mond. Dan keek ze me aan met van die vuurogen ...'Haal dat mens van mijn rug, ik red dit niet meer.' En als ik niet snel genoeg was of als de ruiter zelf dacht dat ik onzin uitkraamde, werd de ruiter in kwestie inderdaad gelanceerd. Ik vond dat altijd wel beschamend, omdat ik WIST wat er ging gebeuren. Ze is dat tot het laatst toe blijven doen, dat vonden andere mensen nogal verrassend

.

**Geplaatst**: 20-05-18 21:21

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 20-05-18 21:21

Ja, mooi.. mijn tante! Zij had zin om te rijden en ik zat in de kantine. Kwamen er een paar meiden op hoge poten binnen al roddelend wat ik met die knol aan het doen was, als ik nog 2 tellen zo door zou gaan dat ze me eraf zouden rukken, dat het op mishandeling leek en weet ik het wat. Dus ik had zoiets van ehh waar gaat dit over, ik zit hier?! Naar de bak gelopen en was inderdaad écht niet leuk. Op het moment dat ik in wilde grijpen was knollie het gelukkig ook zat en die heeft haar eerst alle hoeken van de bak laten zien en haar daarna in het midden van de bak op haar kont in het zand doen belanden

. Ze heeft nooit meer gevraagd of ze even mocht rijden

.

**Geplaatst**: 20-05-18 21:25

Geplaatst: 20-05-18 21:25

Interessant topic! Een aantal grappige maar ook een aantal nare verhalen.

Ik heb mijn paard nog maar net een halfjaar maar heb al spijt dat ik er laatst iemand anders op liet..

Mijn merrie is manegepaard geweest en ik weet dat ze makkelijk te rijden is door iedereen, van kinderen tot gehandicapten tot beginnende volwassenen tot ervarenere ruiters. Mijn vriend gaat regelmatig mee om te rijden en vriendinnen die kunnen rijden mogen er ook heus op. Laatst was er een jonge jongen (14 of 15 jaar) die nog niet zo lang rijdt en die wilde er graag op. Het regende die dag dus even zonder zadel gereden. Ik reed eerst zelf even, inrijden en een kort stukje draf en galop. Ze had de 2 weken ervoor vrij gehad dus ze had niet echt een goede conditie.

Toen die jongen erop en het enige wat hij deed was keihard galopperen.. Ik heb hem op een gegeven moment gezegd dat het klaar was en hij moest gaan uitstappen. Ik liep even weg en toen ik om keek was hij weer aan het galopperen. Dat vond ik echt niet leuk, en dat was dan ook de laatste keer dat hij erop reed.

Niet zo heftig als sommige andere verhalen hier gelukkig, maar ik voelde me zo rot naar mijn paard toe, die alles maar braaf doet. Vlak daarna stond ze trouwens ook weer met een dik been. Ik denk niet dat het te maken had met het harde moeten galopperen maar ik ben er ook niet zeker van..

**Geplaatst**: 20-05-18 21:27

Geplaatst: 20-05-18 21:27

Al jaren geleden.
Maar tijdens vakantie mocht de oudere E pony gebruikt worden voor een buitenritje. (pony was toen zo'n 18 jaar)
Dit is dan ook gedaan op een avond.
Alleen ze kwamen verzeild in onweer en regen, en zijn in galop terug naar stal gekomen.
Dat is op zich prima natuurlijk.
Alleen werd de pony zo kletsnat, vanuit volle galop zo op stal gezet.
Niks niet uitgestapt of afgedroogd of iets dergelijks.
Pony was de volgende dag zo stijf, dat ze bijna stokkreupel was.
Heeft enkele dagen geduurd voor ze hier overheen was.

Ook het tuig wat was gebruikt, is zo kletsnat en vuil in de kast gelegd.

Dus was eenmalig dat eigen paard/pony gebruikt mogen worden door een ander.
Hoogstens een keer een klein kind, om even een rondje mee te stappen.
Maar dan ook niet los natuurlijk.

Blijkbaar worden sommige mensen onverschillig, als dieren of spullen niet hun eigendom zijn.

**Geplaatst**: 20-05-18 21:35

Geplaatst: 20-05-18 21:35

SVRL schreef:
Ik ben altijd van mening geweest dat anderen op mijn paard mogen, maar nu komt er niemand meer op.

Mijn oudste ruin is door anderen gereden. 1 meisje was echt top met hem, maar gaf nadien toe dat ze hem te sterk vond. Zij was brave manegepaarden gewoon en dat is de mijne niet. Een springruiter wilde hem mee op jumping nemen en vroeg hem te rijden. Zonder hem warm te rijden, moest hij voltes galopperen. Toen ze hier genoeg van had, stapte ze af zonder hem uit te stappen. En toen ik mijn paard aan het verzorgen was, kreeg hij van haar een mep voor iets wat volgens haar wangedrag was, maar gewoon bij onze routine hoorde (mijn paard stond rustig naast mij met zijn neus in de zadelkast te wachten op zijn snoepje).

Ik wil hier toch even op reageren. Ik keur voor de rest totaal niets goed hoor, alleen ik had je paard ook gestraft als hij zo brutaal zou zijn om maar zelf een snoepje te gaan halen uit de zadelkast. Normaal is dat namelijk wel wangedrag. Ze wist natuurlijk ook niet dat het jullie vaste ritueel was.

Verder heb ik dit ook andersom meegemaakt, iemand die mij niet meer op haar paard wilde omdat ze veranderde nadat ik er 4 keer op had gezeten. Niet heel vreemd lijkt me, dat een paard even moet wennen als er iemand anders op zit. Ik deed er overigens helemaal geen gekke dingen mee en eigenaresse was er altijd bij. En natuurlijk genoeg eigenaren die hun paard uiteindelijk toch niet willen delen.

**Geplaatst**: 21-05-18 01:47

Geplaatst: 21-05-18 01:47

Polly schreef:
Ik snap nooit zo goed waarom mensen zo spastisch doen over een ander op je beest, net alsof niemand het ooit beter kan dan jij of dat je paard meteen verpest is.

Toen ik jonger was, was ik inderdaad daar ook wel eens wat spastisch over.. maar dat was mijn pubertijd :')

uiteindelijk hebben er genoeg vriendjes en vriendinnetjes op gezeten.

Ben tegenwoordig ook van mening dat het alleen maar beter is voor de meeste paarden, dat ze gewend zijn aan meerdere en andere ruiters.

Bij mijne komt het er tegenwoordig helaas niet zoveel van en dat resulteert in eenkennige paarden.. een van hen laat zelfs een ander haar deken nog niet fatsoenlijk recht trekken

**Geplaatst**: 21-05-18 02:32

Geplaatst: 21-05-18 02:32

upendo schreef:
Koper schreef:
Waarom heb je er dan een niet passend zadel op?

Waarom stel je dat soort vragen zonder de achtergrond te weten? Ik had het over het zadel bij de vorige eigenaar.

Waarom staat dat er dan niet? Je schrijft het alsof het niet passende zadel een directe oorzaak was voor het gedrag van je paard. Ipv de angst voor een slecht passend zadel uit het verleden.

**Geplaatst**: 21-05-18 06:13

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 21-05-18 06:13

Nope nooit spijt gehad, die van mij regelde het altijd zelf wel eigenlijk: had je een te grote mond bij wijze van, ging je er bijna huilend van af en had je geen ervaring en was je daar eerlijk over naar haar toe was ze de liefste en braafste die je je maar kon voorstellen.

Ooit wel een keer stiekem vreselijk moeten lachen: ik ben hartpatient en mijn merrie was een extreem uit de kluiten gewassen opper tuiger en ik had het daar blijkbaar zichtbaar moeilijk mee als ik haar dan nog wel eens in de bak aan het losrijden was (hijgen en moeilijk kijken ik zeg maar). Was er een stel wat ik kon eens komen kijken en de man riep uit een geintje: blijven lachen!
Dus ik zeg je mag het wel even van mij overnemen hoor, vergaat die lach je wel. Hij zei heel wijselijk nee laat maar, maar zijn vrouw wilde er wel eens op, want ze hadden zelf tenslotte 2 Friese hengsten, (wat ook zo was trouwens) dus hoe moeilijk kon Lona nou toch zijn.
Joh best, je gaat je goddelijke gang maar dacht ik, want hun dochter zat toch al op mijn shetland pony in de zelfde bak, dus ik wist dat die grote van mij zich wel zou gedragen (was altijd heel braaf als die kleine erbij liep).
De gespannen gilletjes vd vrouw begonnen al direct na het opstappen (oh wat een kracht zit er in dat beest), dus ik zeg: ontspan, geef een lange teugel en loop eerst eens gezellig een rondje samen met je dochter en pony.
Dus ik draai mij om en kijk er even niet naar express want grote wou al niet weglopen van mij namelijk en ik sta met haar man te praten, die al vrij snel lachend zegt; niet omdraaien. En ja hoor ik voel zo de neus van mijn grote in mijn nek, die had er zo geen zin in met haar die was linea recta de bak overgestoken om weer bij mij te komen staan en de vrouw had niets durven doen en moest er ook direct weer afgeholpen worden. Had die van mij nog niet eens echt haar explosieve kracht laten zien.
Vond het wel stoer van die vrouw dat ze achteraf ook ten overstaan van iedereen die had staan kijken, toegaf dat ze dit nog nooit had gevoeld bij een paard en dat ze echt een beetje bang was geworden van hoe ongelofelijk sterk mijn paard al aanvoelde door alleen een rondje te stappen op haar rug en ze eigenlijk niets meer durfde.
Heb daar ook nooit meer opmerkingen gehad als ik het eens niet goed kon volhouden, haha.

**Geplaatst**: 21-05-18 06:52

Geplaatst: 21-05-18 06:52

Ooit wel eens heel trots geweest op de door mijzelf opgeleide merrie. Zo makkelijk, ongecompliceerd, fijn aan de hulpen! Dus dat móest ik even later voelen aan een vriendin die lekker kan sturen.
Het was absoluut niet wat ik hoopte, een ezel was er niets bij... traag, tegen het been en lomp. Hoe goed ze ook probeerde het dier te laten lopen.

Daar ging mijn trots, blijkbaar had ik een mormel opgeleid om alleen naar mijn on-universele hulpen te luisteren ofzo.

Ik was (en ben) dus van mening dat een goed opgeleid paard door diverse ruiters te besturen moet zijn. En na een onhandige rit van een te ruwe/onhandige ruiter kost het als het goed zit in de basis geen weken om dat te herstellen. Dát getuigt van een goed karakter en dat willen we toch allemaal? Hoe mooi de verhalen ook zijn, een paard dat niet te rijden is door anderen of met een gevoeligheid voor alles is onhandig, onwenselijk en ingewikkeld. Dat jij als ruiter/eigenaar hem als enige kan rijden/hanteren is iets dat in mijn ogen te hoog wordt ingeschat.

**Geplaatst**: 21-05-18 07:36

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 21-05-18 07:36

Jep heb ik ook moeite mee. Ik doe het wel af en toe maar dan met volledige beschrijving. En van wie ik weet hoe ze rijden.

Keertje was ik zelf niet fit, stelde een stalgenootje voor om even te rijden. Ik had tenslotte mijn paard al gezadeld en al.... Ze ging erop, en dacht zo kan ik eens laten zien wat ik allemaal als ruiter kan. Mijn paard was destijds Z2/ZZL. Dus diagonaal op diagonaal wissels rijden. De wissel naar rechts was niet zo bevestigd als nu. Dus ik zei haar, vang hem eens op zo kan hij niet wisselen. Ipv van wat te doener mijn tips reed ze verder.... Heel fijn als je de volgende keer weer zelf moet rijden. En je probeert nauwkeurig, gedisciplineerd ergens wat te verbeteren. Nee ik kijk tegenwoordig wel uit.

**Geplaatst**: 21-05-18 07:59

Geplaatst: 21-05-18 07:59

Kelly_ann schreef:
Ik was (en ben) dus van mening dat een goed opgeleid paard door diverse ruiters te besturen moet zijn. En na een onhandige rit van een te ruwe/onhandige ruiter kost het als het goed zit in de basis geen weken om dat te herstellen. Dát getuigt van een goed karakter en dat willen we toch allemaal? Hoe mooi de verhalen ook zijn, een paard dat niet te rijden is door anderen of met een gevoeligheid voor alles is onhandig, onwenselijk en ingewikkeld. Dat jij als ruiter/eigenaar hem als enige kan rijden/hanteren is iets dat in mijn ogen te hoog wordt ingeschat.

Hier kan ik mij echt helemaal bij aansluiten.

Maar het is tegelijk de reden waarom ik maar weinig mensen op mijn huidige pony laat rijden, die heeft moeite de juiste spieren te gebruiken. Ze is heel braaf en ze laat zich simpel in een krulletje trekken. Dat wil ik graag voorkomen, want de keer daar op is het extra lastig om het neusje er uit te rijden. Ik verwacht wel dat het uiteindelijk goed komt, en dat anderen ook wat vaker van haar kunnen genieten.

Bij mijn oude paard reden heel veel mensen er op, er werd wel gekeken naar gewicht en rij-ervaring. Alleen mensen die zacht met de hand zijn, of die gewoon nog niet zo goed kunnen rijden mochten er op, en dat ging eigenlijk altijd prima.

Ik krijg ook heel vaak opmerkingen, jouw pony is zo braaf! En ja.. Dat is ze ook, maar daar heb ik echt wel wat mee te stellen gehad

Dat vind ik dan soms lastig, omdat ik het gevoel heb dat mensen niet zo zien hoeveel moeite ik daar insteek

**Geplaatst**: 21-05-18 07:59

Geplaatst: 21-05-18 07:59

Maanlicht schreef:
SVRL schreef:
Ik ben altijd van mening geweest dat anderen op mijn paard mogen, maar nu komt er niemand meer op.

Mijn oudste ruin is door anderen gereden. 1 meisje was echt top met hem, maar gaf nadien toe dat ze hem te sterk vond. Zij was brave manegepaarden gewoon en dat is de mijne niet. Een springruiter wilde hem mee op jumping nemen en vroeg hem te rijden. Zonder hem warm te rijden, moest hij voltes galopperen. Toen ze hier genoeg van had, stapte ze af zonder hem uit te stappen. En toen ik mijn paard aan het verzorgen was, kreeg hij van haar een mep voor iets wat volgens haar wangedrag was, maar gewoon bij onze routine hoorde (mijn paard stond rustig naast mij met zijn neus in de zadelkast te wachten op zijn snoepje).

Ik wil hier toch even op reageren. Ik keur voor de rest totaal niets goed hoor, alleen ik had je paard ook gestraft als hij zo brutaal zou zijn om maar zelf een snoepje te gaan halen uit de zadelkast. Normaal is dat namelijk wel wangedrag. Ze wist natuurlijk ook niet dat het jullie vaste ritueel was.

Verder heb ik dit ook andersom meegemaakt, iemand die mij niet meer op haar paard wilde omdat ze veranderde nadat ik er 4 keer op had gezeten. Niet heel vreemd lijkt me, dat een paard even moet wennen als er iemand anders op zit. Ik deed er overigens helemaal geen gekke dingen mee en eigenaresse was er altijd bij. En natuurlijk genoeg eigenaren die hun paard uiteindelijk toch niet willen delen.

Hij stond met zijn neus naast me terwijl ik alles aan het opbergen was in mijn kast, zonder dat hij zelf aan de snoepjes kwam. Dat was routine bij ons, hij braaf wachten met zijn neus naast mijn schouder na het rijden tot het snoepje eraan kwam. Nu staan mijn paarden ook met hun hoofd in de voorraadplaats als ik daar hun eten neem. Hoofd erin mag, schrapen of verder binnen komen niet en ik vind daar niets mis mee. Ik vind niet dat iemand anders mijn paard moet straffen voor iets wat ik ok vind.

**Geplaatst**: 21-05-18 08:31

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 21-05-18 08:31

Ik laat echt niemand op mijn pony.
Ook al kunnen ze goed rijden en zijn ze heel vriendelijk.
Ben daar gewoon heel eerlijk in. Zie er totaal het nut niet van in om een ander erop te laten.

**Geplaatst**: 21-05-18 08:52

Geplaatst: 21-05-18 08:52

Jep, hier ook weleens spijt gehad dat ik iemand op mijn paard had gelaten.

1 was een jonge pony, heel braaf maar snel en nog niet echt bevestigd.
Pony was voor de handel en dus kwam er iemand kijken en rijden.
Helaas is er in dat half uurtje toch wat mis gegaan (sprong telkens door de teugel) en heb ik dat later niet meer recht kunnen breien.

En mijn vorige paard, op stal gaf je er geen stuiver voor maar onder het zadel was het een heel ander dier.
Inmiddels had ik hem z1 gestart en waren de wissels ook redelijk bevestigd.
Een stalgenootje die nogal opschepte over haar rijkunsten en ervaring (zz-l als 13 jarige op een grote zwarte hengst....jaja) mocht van mij laten zien wat ze kon.
Paard was echt op 2 vingers te rijden, je hoefde maar ergens aan te denken en hij deed het!
Dat werd hem dus niet, paard werd langer en langer, ging steeds meer op de voorhand en uiteindelijk bokte hij wat, ze kreeg er niks uit.
Nu was dat paard ook wel wat apart, kocht hem als projectje en veel mensen vonden hem eng (paard had een heel lange hals en was extreem flexibel) maar ik reed de moeilijkste oefeningen met hem alsof het niks was.

Mijn huidige paard daar rijd iedereen zo op weg, maar daar ben ik wel heel zuinig op dus als het niet hoeft, komt er niemand anders op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-05-18 19:39

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-05-18 19:39

Ik vind het wel 'grappig' dat er niet alleen verhalen te horen zijn waarin het ten opzichte van het paard pijnlijk was om te kijken maar ook ten opzichte van de ruiter toen

**Geplaatst**: 21-05-18 19:43

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 21-05-18 19:43

Oh jazeker haha. Toen ik mijn merrie te koop had staan zijn er zeker wat mensen geweest waarvan ik dacht oke kom er nu maar af want dit wil ik niet.

Paard kan een pittige tante zijn en er kwam een meisje dat beweerde redelijk te kunnen rijden. Paard liep zo in giraffen houding dat ze teugel kreupel ging lopen... ik doe zoiets niet meer :’)

**Geplaatst**: 21-05-18 21:36

Re: Heb jij ooit spijt gehad dat je iemand op jouw paard liet?

Geplaatst: 21-05-18 21:36

Toen ik m'n paard te koop had staan, vielen ze er stuk voor stuk af, gewoon echt allemaal. Schaamde me kapot, ik kon alles met dat beest. Soort van karma of zo, heb hem uit de verkoop gehaald en tot z'n dood gehouden :+:

**Geplaatst**: 21-05-18 21:58

Geplaatst: 21-05-18 21:58

ik had toendertijd het allerbraafste van de hele wereld.. als je hem eerlijk behandelde.....

Meisje van stal wilde er een keer op, want haar paard was geblesseerd oké, prima!

Ging eigenlijk hartstikke goed, tot ze aan wilde galloperen.... ze gaf em de hulp, maar hield em enorm tegen in zn mond, waardoor die niet aansprong omdat ie et nie begreep.... daardoor tikte ze hem met de zweep op zn bil.... oeps, daar werd ie heeeeel boos van, en begon als een idioot te bokken, meisje flikkert eraf..... ik heb daarna nooit meer iemand op Mn beesten gelaten...

**Geplaatst**: 21-05-18 22:53

Geplaatst: 21-05-18 22:53

En wat vindt je paard er van, zomaar iemand anders op zijn rug? Mijn paard vindt dat niet zomaaar goed. Mijn dochter rijdt erop, mijn “pleegdochter” rijdt erop, hij is dol op die meiden, en ik rij erop. Mijn trainer heeft er wel een paar keer mee gereden. Ik laat niet zomaar iemand op mijn paard. De meeste mensen durven er ook niet op. Die zien op stal en in de omgang een lieverd, met rijden een uiterst gevoelig dier. En dan ook nog bitloos... Tja, met bit gaat het al helemaal niks worden, dan word je gelanceerd, want hij heeft heel weinig ruimte in de mond en zijn gedrag is zeker verbeterd zonder bit.
Hij zoekt trouwens mijn goedkeuring, als er iemand anders op gaat, dan kijkt hij op een bepaalde manier. Ik moet hem geruststellen: het is goed, doe maar... Bijzonder paard, ja, dat is ie.