Ik wou een 4 á 5 jarig springpaard die zadelmak en goed doorgereden was, liefst een ruin.
Toen gingen we kijken bij een plaatselijke ouderwetse handelaar en trof ik dit aan...

En niet veel later stond ik thuis op de stoep.. met in mijn handen.. een merrie.. één jaar oud.. die niets kent...

Jalicia was de naam en afstammeling is Freedom x Zurich dus daar was ik wel blij mee.. Het was meer dat het zo'n vreselijk hoopje ellende was in die stal en ik voelde een klik.
Eenmaal thuis kwam ik er al snel achter dat ze vreselijk schuw/vals was. Je hoefde maar naar haar te kijken en ze sloeg al bijna de ogen uit je hoofd. Aanraken was bij de schouder alleen oké, als je bij haar kon komen in ieder geval.
Veel meegmaakt in de jaren. Zo is ze al eens ontsnapt toen ik op kamp was, het weiland in dus denk je als ze naar een giga brede sloot met draad rent dat ze wel stopt... Ja niet dus..
Dag paardje, die ging naar de nieuwbouw.
Heeft mijn zus 2 zwarte plekken bezorgd met haar achterbeen en een hel gegeven bij mijn hoefsmid.
Na veel aandacht, veel eten en veel vrije beweging is ze met 3 jaar zadelmak gemaakt. Ik ging er de 2e keer meteen zelf op en verder gereden. Makkelijk was ze niet, erg dominant. Na nog geen 10 keer erop gezeten te hebben en er 1x afgevallen was het voor mij genoeg. Dit voelde niet goed. Ze werkte alleen omdat ze mij een plezier wou doen. Daarna in de zomers weinig gedaan met longeren. Dit is vorigjaar juni. In augustus heb ik besloten haar stil te zetten van het werk en haar op veel voer gezet en zoveel mogelijk beweging.
Omdat ik met mijn gezondheid zit vanaf deze week gaan wandelen en vandaag dan ook mooie foto's kunnen schieten.. En dan zie je foto's van vroeger
Hierbij een mooi overzichtje:



Hierbij kan je zien hoeveel ze in één jaar is veranderd:


De planning is om het rijden nog stil te houden tot volgend jaar. Qua grondwerk en longeren zie ik het wel misschien dat ik in augustus eens kijk hoe ze er geestelijk voorstaat met werken.
En nog even als afsluiter twee mooie foto's van mijn knapperd.


Ps: Het verhaal is een beetje lang geworden, excuus