Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-18 19:24

Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-18 19:24

Hello

Ik heb enkele maanden geleden een zware val gehad van mijn paard. Ik ben toen enkele meters verder geslingerd geweest, maar heb hier niks van overgehouden. Toch zit ik nog met een enorm zware schrik op mijn paard en panikeer ik sneller als normaal. Ik neem deze schrik ook mee als ik op andere paarden rijd, dus een ander paard is geen optie...

Ik kamp hier dus al van de zomervakantie mee ... Ik heb dus ook echt geen plezier meer in het paardrijden en ga met tegenzin naar mijn paard... Ik vind het enkel nog leuk om mijn paard te verzorgen etc...

Ik ga momenteel gewoon blijven rijden zonder wedstrijden... Pas als het zomerseizoen begint, ga ik terug rustig opbouwen met wedstrijden. Als dit niet lukt, wil ik misschien helemaal stoppen met paardrijden (ja, ik heb hier lang over nagedacht en met mensen over gepraat!)

Maar ik heb het gevoel dat ik dit niet tegen mijn papa durf zeggen... DE paarden zijn eigenlijk alles voor hem en is ook zijn hobby geworden met de jaren... Hoe kaart ik dit het beste aan? Ik hoor graag jullie ervaringen ...

**Geplaatst**: 29-01-18 19:29

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 29-01-18 19:29

Ik denk echt dat je gewoon moet zeggen dat je bang hebt geworden. Het is je papa!!

Ik hoop echt dat mijn dochter dit soort dingen later vertelt. Misschien komen we samen tot een oplossing!

**Geplaatst**: 29-01-18 19:30

Geplaatst: 29-01-18 19:30

Ik zou eerlijk zijn tegen je vader, als je je angst niet uitspreekt, is dit alleen maar een belemmering voor jezelf. Je kunt beter uitleggen hoe je je voelt.

Ik heb 5 jaar geleden ook een ernstig ongeluk gehad, ben met mijn paard over de kop gevlogen.
Ik heb toen goede hulp gehad van een instructrische en een betrouwbaar paard

Uiteindelijk ben ik mijn angst nooit helemaal te boven gekomen... ik ben nu lekker gaan mennen, daar voel ik mij veiliger bij. Maar ik had dan ook een ongeluk met botbreuken, hersenschudding en ambu

Kort samengevat: wees eerlijk over hoe je je voelt en zoek hulp bij een goede instructeur!

**Geplaatst**: 29-01-18 19:36

Geplaatst: 29-01-18 19:36

Ik verplaats dit topic naar paardenpraat.

**Geplaatst**: 29-01-18 19:40

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 29-01-18 19:40

Gewoon eerlijk zijn. Je houdt jezelf en de hele wereld voor de gek als je je angst niet erkent. Ik heb zelf na anderhalf jaar proberen, met verschillende paarden (en oke, iets andere rede) mijn rijbroek aan de boom gehangen. Hij hangt mij helemaal prima

.

**Geplaatst**: 29-01-18 19:44

Geplaatst: 29-01-18 19:44

Misschien kan je je verdiepen in EMDR therapie. Klinkt in eerste instantie heel ongeloofwaardig, maar is bewezen echt effectief. Ik ken meerdere mensen waar EMDR hun leven op een positieve manier veranderd heeft.

**Geplaatst**: 29-01-18 20:18

Geplaatst: 29-01-18 20:18

Ik rijd nog maar kort en ben al wat ouder en kortgeleden ben ik ook van mijn paard gevallen. Het was een behoorlijke smak en ik was bont en blauw maar had gelukkig niks ernstigs. Daarna was er bij mij ook veel angst en mijn onbevangenheid was compleet weg. Ben van groepsles naar privéles gegaan en maak echt elke week een afspraak en dat is wel een stok achter de deur om te gaan. In het begin zong ik telkens een liedje in mijn hoofd om nare gedachtes niet toe te hoeven laten of praten met de instructrice hielp ook. Ook ben ik het “Dressage Mastery Academy” van Natasha Althoff gaan doen op youtube. Ze heeft speciaal een programma voor angstige rijders en hier heb ik zeker ook wat aan gehad. Af en toe staat het zweet nog in mijn handen en denk ik ojee maar durf toch wel langzaam weer op mezelf te vertrouwen dat ik het kan en na elke les ben ik ook trots op mijzelf dat ik het gewoon toch doe.

**Geplaatst**: 29-01-18 20:19

Geplaatst: 29-01-18 20:19

Ik weet niet of het in de buurt is, maar Monya Spijkhoven helpt bange ruiters...
https://www.gelukkigeruiteracademie.nl/ ... h-gottlieb
En je moet het maar wel aan je vader vertellen want dit gaat waarschijnlijk niet vanzelf over.

**Geplaatst**: 29-01-18 20:21

Geplaatst: 29-01-18 20:21

Maar zo geef je je vader geen enkele kans, dat is ook niet eerlijk.
Wat denk je dat je vader het liefst heeft: dat jij eerlijk bent of dat je tegen hem liegt? (zelfs al denk je hem daar een plezier mee te doen)

Laatst bijgewerkt door mika11 op 29-01-18 20:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-01-18 20:27

Geplaatst: 29-01-18 20:27

Als instructeur van ruiters met als specialisatie begeleiding met angst ben ik er van overtuigd dat er altijd hoop is en mogelijkheden zijn om je angst te overwinnen.

Maar ... dit moet je natuurlijk wel zelf willen want paardrijden is immers bedoelt voor je plezier.
Het plezier is nu tijdelijk weg maar echt weer terug te vinden.
Als je zelf de motivatie hebt om je angst te overwinnen is er (met de juiste begeleiding) heel veel mogelijk.
EMDR is al genoemd en kan een hele mooie optie zijn. Ik zet dat zelf ook in bij ruiters met angst in bepaalde situaties.

Maar nogmaals als je alleen maar rijdt/wilt rijden om je vader te plezieren is het denk ik tijd voor een goed gesprek met je vader. Want je "moet" het doen voor jezelf en niet voor een ander.

**Geplaatst**: 29-01-18 20:32

Geplaatst: 29-01-18 20:32

pompidou2602 schreef:
Hello

Ik heb enkele maanden geleden een zware val gehad van mijn paard. Ik ben toen enkele meters verder geslingerd geweest, maar heb hier niks van overgehouden. Toch zit ik nog met een enorm zware schrik op mijn paard en panikeer ik sneller als normaal. Ik neem deze schrik ook mee als ik op andere paarden rijd, dus een ander paard is geen optie...

Ik kamp hier dus al van de zomervakantie mee ... Ik heb dus ook echt geen plezier meer in het paardrijden en ga met tegenzin naar mijn paard... Ik vind het enkel nog leuk om mijn paard te verzorgen etc...

Ik ga momenteel gewoon blijven rijden zonder wedstrijden... Pas als het zomerseizoen begint, ga ik terug rustig opbouwen met wedstrijden. Als dit niet lukt, wil ik misschien helemaal stoppen met paardrijden (ja, ik heb hier lang over nagedacht en met mensen over gepraat!)

Maar ik heb het gevoel dat ik dit niet tegen mijn papa durf zeggen... DE paarden zijn eigenlijk alles voor hem en is ook zijn hobby geworden met de jaren... Hoe kaart ik dit het beste aan? Ik hoor graag jullie ervaringen ...

Hoe weet je zo zeker dat je papa niet zelf al gemerkt heeft dat je angstig(er) bent geworden en met veel minder plezier naar je paard gaat? Of dat hij in elk geval al gemerkt heeft dat je bent veranderd?
En hoe 'fijn' denk je dat je vader het vindt als hij erachter komt dat jij, zijn dochter, met angst blijft rijden omdat je hem de waarheid niet durft te zeggen?

Ik ben zelf een papa en ik zou het verschrikkelijk erg vinden. Veel en veel erger dan misschien moeten stoppen met paarden.

**Geplaatst**: 29-01-18 20:37

Geplaatst: 29-01-18 20:37

Oh zo herkenbaar. Ik heb het ook en niet meer gereden sindsdien(bijna twee jaar) . Ik wil wel maar die angsten. Je zou een emdr behandeling kunnen doen voor trauma verwerking en daarna nog beslissen. Ik kan er nog geen punt achter zetten.

**Geplaatst**: 29-01-18 20:48

Geplaatst: 29-01-18 20:48

pompidou2602 schreef:
Hello

Ik heb enkele maanden geleden een zware val gehad van mijn paard. Ik ben toen enkele meters verder geslingerd geweest, maar heb hier niks van overgehouden. Toch zit ik nog met een enorm zware schrik op mijn paard en panikeer ik sneller als normaal. Ik neem deze schrik ook mee als ik op andere paarden rijd, dus een ander paard is geen optie...

Gelukkig geen lichamelijke schade - dat is al heel wat.
Nu de rest nog: er zijn goede technieken om de angst kwijt te raken, zowel op het paard, ernaast of met een therapeut.
Dus hetzij zoiets als centered riding (te paard goed 'een worden' met je dier)
natural horsemanship, met zaken zoals leiderschap, lichaamstaal leren lezen en spanning leren ""afvoeren""
en dingen zoals yoga en emdr.

Ook viel mijn oog op 'ik panieker nu sneller dan voorheen' - dan is actie geboden.
Paniek is ten eerste alles behalve leuk (...het is het grootste rotgevoel dat Moeder Natuur kon verzinnen...!) - en het verhoogt in principe ook nog eens het gevaar.
Gun het jezelf om uit deze cirkel te komen!

En hoezo zou een ander paard geen optie zijn...?
Sommige dieren zijn prettige rijpaarden, maar uitstekend geschikt om bange ruiters hun vertrouwen terug te geven!

**Geplaatst**: 29-01-18 20:50

Geplaatst: 29-01-18 20:50

Begrijpelijk, over angst praten is niet makkelijk en zeker niet als je vader er zo'n lol in heeft. Ik zou proberen het tegen hem te zeggen en dan te gaan kijken waar jij je goed bij voelt. Vroeger dacht ik altijd, hup angst overwinnen en er voor gaan. Nu ben ik een 4 maanden geleden hard gevallen (gebroken ruggenwervel) waardoor ik zelf niet weet of ik ooit weer op een paard wil stappen. En het lekkerste is nog, waar ik vroeger dacht zo snel mogelijk er weer op, denk ik nu: ik zie het wel. Als ik zin heb ga ik er ooit weer op, ben ik bang of voelt het niet goed en vind ik het niet waard, ook helemaal prima. Je kan natuurlijk altijd fijne begeleiding zoeken waardoor je over je angst heen kan komen (of er mee leert omgaan), maar er is in ieder geval helemaal niets mis met angst hebben en je daar niet overheen kunnen/willen zetten (als het iets is als paardrijden dan).
Succes en bespreek het vooral! Vaak lucht dat ook heel erg op.

**Geplaatst**: 29-01-18 20:57

Geplaatst: 29-01-18 20:57

Ladygiroc schreef:
Gewoon eerlijk zijn. Je houdt jezelf en de hele wereld voor de gek als je je angst niet erkent. Ik heb zelf na anderhalf jaar proberen, met verschillende paarden (en oke, iets andere rede) mijn rijbroek aan de boom gehangen. Hij hangt mij helemaal prima .

IK ook.. na overlijden van mijn paard (22 jaar gehad) was ik het plezier kwijt..

Soms is het tijd voor iets nieuws en wie weet begint het ooit weer te kriebelen.

**Geplaatst**: 29-01-18 21:06

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 29-01-18 21:06

Wat is de reden dat je bent gevallen? Schrok je paard, of ging er wat mis bij springen of zo? Als je weet wat er mis is gegaan, dat kunt analyseren is er wellicht ook wat aan te doen.

**Geplaatst**: 29-01-18 21:14

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 29-01-18 21:14

Jeeje klinkt als een nare val

Ik heb zo gelijk iets meegemaakt bijna 1,5 jaar terug tijdens een buitenrit heel hard gevallen en toen gelijk gestopt ook door angst.
Heb toen van een hele lieve bokker 2 verzorgpony,s aangeboden gekregen waar ik toen vanaf 0 ben begonnen en voor een heel groot deel al zonder angst rij en weer geniet van de paarden.
Voor tip kijk dan in eens mijn volgtopic.
Mocht jd vragen hebben mag je mij altijd een pb sturen

**Geplaatst**: 29-01-18 22:05

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 29-01-18 22:05

Oowww ik weet precies hoe je je voelt !
Ik werd ook steeds banger met springen.. ik durfde het mijn vader ook niet te vertellen.....
Wetend dat ik hem zou kwetsen wanneer ik zou vertellen dat ik het niet meer wilde doen....
Ik heb nachten van wakker gelegen en met vriendinnen en stalgenoot over gehad.

Toen ik het eenmaal vertelde was mijn vader verrassend kalm, hij begreep mij volledig en had het zelf natuurlijk ook allang gezien.
Leuk vind hij het niet en gaat dat nooit vinden, maar hij accepteerd het wel!

Ik rij nu met mijn paard op mijn manier, mijn vader op zijn manier! Hij springt en laat een ander het paard uitbrengen. Ik dressuur, rijd buiten en in het viertal. Ik heb daar zoveel meer plezier van dan maar “moeten” rijden voor iemand anders.

Zoek je eigen manier om het te vertellen aan je vader, uiteindelijk zal het meevallen.
Ik ken je gevoel en het is heel zwaar. Daarna voelt het echt zo bevrijdend

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-18 12:56

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-18 12:56

Floortz schreef:
Wat is de reden dat je bent gevallen? Schrok je paard, of ging er wat mis bij springen of zo? Als je weet wat er mis is gegaan, dat kunt analyseren is er wellicht ook wat aan te doen.

Ik reed voordien vaak op jonge paarden en had momenteel een 6-jarige merrie onder mijn zadel lopen. Een hele hete merrie, die er alles aan deed om de balken niet te raken. Ze was voorzichtig, te voorzichtig. We kwamen in een driedubbelsprong, waar de passen al redelijk groot stonden en deze merrie een kleine galop had. De eerste 2 van de dubbel ging goed. Ze sprong over de tweede. Het waren 2 galoppassen naar de 3e sprong, maar zij nam er maar 1. We kwamen in de sprong terecht en ik ben - letterlijk - meters verder gevlogen. Ik heb echt een hele goede engelbewaarder moet ik zeggen ...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-18 12:58

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-18 12:58

Ik heb momenteel besloten om dit winterseizoen geen jumping meer te doen. Pas vanaf het zomerseizoen doe ik terug mee. Mijn papa vond dit duidelijk goed.

Nu ga ik zo veel mogelijk rijden onder begeleiding, zodat ik altijd een 'houvast' heb, snap je? Achja, het zal allemaal wel goed komen!

**Geplaatst**: 31-01-18 13:07

Geplaatst: 31-01-18 13:07

Heet, jong en voorzichtig - het kan een lastige combinatie zijn.....!

Zo te lezen was ze net te onervaren, nam haar heetheid het over van het gezonde verstand en kwam er een soort letterlijke noodsprong...

En het rottige is, dat je in feite in een fractie van een seconde moet beslissen - ook niet makkelijk.

Zouden jullie verdergaan: heel veel oefenen op wat dressuurruiters 'schakelen' noemen, en lage 'grids' (= brits voor een lijn met sprongen op een vaste afstand).
Als de grids goed gaan en niet eerder: onregelmatige afstanden.

**Geplaatst**: 31-01-18 14:57

Geplaatst: 31-01-18 14:57

Ik begrijp je angst en ik vind het al dapper dat je het durft te verwoorden. Je moet het ook meegemaakt hebben om te kunnen realiseren hoe verlammend het werkt.
Het lijkt wel een taboe en wordt erg vaak niet begrepen.

3 jaar geleden ben ik van mijn paard gevallen en heb ik mijn rug gebroken. Tijdens mijn revalidatie heb ik heel erg getwijfeld óf ik wel weer zou opstappen. Ik heb nu nog steeds pijn, inmiddels chronisch dus, maar ik rijd toch weer. Maar ik heb ook hulp moeten zoeken hoor!
En ik moet toegeven dat mijn oude merrie in wie ik een groot vertrouwen had, mij erg geholpen heeft. Ik heb eerst haar een poos gereden vooraleer ik terug op mijn andere, fellere paarden reed.
Echter, ik kan mijn "paardrijleven" opdelen in 2 periodes: dat vóór en dat deel ná de val. Het is nooit meer hetzelfde geweest als voordien. Erg jammer, anderzijds geniet ik toch weer en zou ik het niet kunnen/willen missen.

**Geplaatst**: 31-01-18 15:03

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 31-01-18 15:03

GEwoon tegen je vader zeggen, niets ergs aan, dan snapt hij tenminste waarom je misschein iets minder graag naar je paard gaat.

En joh ik ben ook een keer van mijn zwarte afgevallen en dat was niet de eerste keer dat ik eraf viel en ook niet de laatste keer, maar die ene keer ben ik bang geworden, heeft 2 1/2 jaar geduurd voordat dat weg was. Mijn geluk, ik durfde wel met hem te crossen en buiten te rijden en op vreemd terrein, maar eigenlijk niet thuis in de bak (lekker logisch...). Wist echter ook dat het verder fijn paard was en echt geen rottigheid van zijn kant (nou ja, klein beetje dan.. die keer) dus dat ik het toch met hem moest gaan uitzoeken. En noop... dat was niet leuk rijden.

Wil je lachen? Mijn instructeur wist het (was erbij ook toen ik eraf vloog die keer) en dan reed ik over de weg paard naar de bak, dan ging hij eerst rijden want dan durfde ik niet en dan pakte ik hem over en reed weer terug naar stal, hilarisch toch eigenlijk!? Wel over straat tussen groot verkeer en niet in de bak.... Angst is echt idioot onlogisch soms.

**Geplaatst**: 31-01-18 15:23

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 31-01-18 15:23

Je bent echt niet alleen. Ik vind het soms ook doodeng en vind het verzorgen veel leuker dan het rijden. Zorg er dan voor dat je niet over je grenzen heengaat,want de bedoeling is toch dat je het voor je plezier doet.

**Geplaatst**: 31-01-18 15:40

Re: Doodsangst na val - stoppen met rijden

Geplaatst: 31-01-18 15:40

ik snap wat je bedoeld, 2 jaar geleden heb ik een hele erge val gehad, gelukkig
niet al te veel last meer van maar wel permanente beschadigingen aan m'n nek.

Wat bij mij hielp was heel rustig beginnen, eerste paar weken heb ik alleen maar
gepoetst en getut gewoon om weer vertrouwen terug te krijgen in het paard, en
daarna verschillende lessen aan de longe gehad, totdat ik weer het vertrouwen
had om los door de bak te stappen, daarna ook draven en uiteindelijk ook weer in
galop, echt baby stapjes nemen, elke keer weer een beetje buiten je comfortzone gaan.