Geplaatst Volledig dat onwetend, dat vandaag exact een jaar geleden, mijn droom langzaam in een nachtmerrie zou veranderen. Dat Lola haar eerste trailerritje alleen zou maken. Niet omdat we iets leuks gingen doen, maar omdat ze thuis niet uit de neerwaartse spiraal van koliek kwam. We besloten naar de kliniek te gaan, waar zij uiteindelijk 24 januari 2017 is ingeslapen.
Het afgelopen jaar heb ik op de momenten dat mijn gevoel dat aangaf, besloten dat hierdoor ook Kyra en Caily beter af waren bij een andere eigenaar. In februari verkocht ik Kyra, in november Caily.
Lange tijd heb ik geroepen, het gemis van Kyra valt in het niet bij het gemis van Lola. Lola was alles voor mij, ons verhaal begon net, ze moest nog drie worden, en nu is ze "weg". Kyra is niet weg, zij heeft het elders goed, en als het gemist te groot wordt kan ik haar opzoeken. Maar bij het zien van foto's als deze besef ik me, ik mis ze alledrie zo onbeschrijflijk veel. Lola die de droom van een eigen veulen fokken vervulde en mijn soulmate was, Kyra die ik van veulen af aan op leidde tot het "Arabisch" fanatieke paard dat ze is, en Caily, mijn droommerrie, Lola haar moeder, die er altijd voor me was en waarmee vele dromen zijn uitgekomen.
Ondanks dat ik een geweldig nieuw paard heb staan, is het verdriet zo groot. Ik ben emotioneel net zo gecompliceerd als mijn paard. Het is fijn om een maatje te hebben in het verwerken, maar wat hebben we nog een lange weg te gaan, wat een zware taak hebben we elkaar gegeven...
Nog een keer wil ik mijn Tinker-trio aan iedereen laten zien. Deze foto's hebben nooit op bokt gestaan, en ze zijn veel te leuk om te laten liggen.
01. Kyra met haar sneeuwsnor
02. Caily door de bocht!
03. Lola viert haar eigen feestje
04.
05.
06. Caily laat zich ook van haar mooie kant zien
07. Wedstrijdje!
08. Kyra
09. Caily haar mooie hoofdje
10. Lola, precies zoals ze was
11. De omgekeerde wereld: Kyra in rustige stap
12. En Caily in een jolige galop
13. Kyra zegt ook hoi
14. Mijn droom-trio compleet
15. Lola haar lieve neusje, die zelfs in de uren voor ze stierf nog zoveel kusjes heeft gegeven en mijn tranen weg veegde, wat zou ik dat graag nog een keer voelen
__
Ik hoop dat jullie genoten hebben van het olijke trio. Ik heb op het moment toen in ieder geval enorm genoten en zal dat nooit vergeten.
Laat het een les zijn voor iedereen, geniet van wat je hebt, elke dag, elke minuut. Pluk de dag, het kan zo ineens de laatste zijn.
wat gaat een jaar snel en hoop dat je veel plezier met phoebe hebt 
