Geplaatst: 31-12-17 23:30 Januari/Februari
Mijn 2017 begon met een operatie aan mijn enkel, waardoor ik twee maanden niet kon rijden. Mijn lieve vriendin Eline (Aleeneh @ Bokt) nam de honneurs waar, en reed mijn pony Olina die maanden voor mij. Waardoor ik toch kon blijven genieten vanaf de zijkant van een fijne combinatie! Ook heeft Olina die maand weer meegelopen met de jaarlijkse studentenwedstrijd van onze studentenvereniging, en daar had ze weer veel fans gemaakt!
Onze andere pony Mish, het paardje van Eline, stond die maanden lekker op vakantie daar we haar net hadden ingereden en ze met haar net 4 wel weer een vakantie verdiende. Zij heeft ook een eigen EJL-ITP topic: Aleeneh @ [EJL-ITP] S.A. Mishkaljiyah; een jaar met veel tranen en een lach
Maart
Een dubbele maand! Ik mocht weer beginnen met rijden en was heerlijk bezig met Olina. Anderzijds begon deze maand ook de ellende, we wilden Mish weer gaan oppakken maar ze liep kreupel. Het begin van vele kliniekbezoekjes begon deze maand.
April
Met Olina ging het allemaal best lekker, op haar zomereczeem na. We hebben deze maanden niet onverdienstelijk ons officiële B debuut gemaakt. En onderling bij de clubkampioenschappen van onze studentenvereniging hebben we een M1 proefje gestart, wat Olina ook erg goed deed!
Bij Mish was er geen enkele verbetering, ondertussen liepen we niet meer bij onze reguliere kliniek maar waren we voor verder onderzoek bij de Lingehoeve. Alle dierenartsen konden het niet vinden wat er aan de hand was.
Mei
Ook deze maand bleven we maar verder tobben met Mish. Van een boel röntgenfoto's tot scintigrafie, en alles leek goed in orde maar ze bleef maar kreupel zonder pijn. Een ataxietest bij de universiteitskliniek in Gent zou moeten uitwijzen of Mish dan mogelijk ataxie had, deze zou begin juni plaatsvinden...
Met Olina ging het steeds wat minder, ze was niet helemaal in haar hum. De meeste mensen merkten weinig aan haar, ik vond haar niet fijn lopen. We hebben deze maand vooral buitenritjes gemaakt, en wat wel heel erg gaaf was is dat we nog samen gezwommen hebben!
Juni/juli/augustus
2 juni gingen we dan op weg naar Gent met Mish, en uit de ataxietest bleek ze geen ataxie te hebben! Dus 3 maanden verder, hoop onderzoeken gedaan, hoop geld achter en we hadden nog steeds een gezond maar kreupel paard
Niemand wist het meer en in overleg met onze dierenarts van de Lingehoeve besloten om de training weer op te gaan pakken van Mish. Ze is namelijk erg hypermobiel en had ondertussen nauwelijks spieren meer, dus we konden ons ook goed voorstellen dat het daardoor kwam dat ze niet goed ging. En wat bleek, als Mish gewoon lekker correct liep, liep ze al een stuk beter!Begin juni hadden we eigenlijk ook nog een afspraak voor Mish bij de Lingehoeve staan, maar na het telefonisch overleg was dat niet meer nodig. We besloten Olina mee te nemen, omdat we haar net die dag heel licht onregelmatig hadden zien lopen en het ons niet lekker zat.
Helaas was het uiteindelijk allemaal niet goed en hebben we op 17 juli ons lieve meisje in moeten laten slapen. Ik ben er nog steeds kapot van, ze was bijna 10 jaar bij mij en ik mis haar nog steeds iedere dag. Voor meer info zie: [IM] Lieve gekke pony, het ga je goed ♥
Mish ging gelukkig wel steeds beter; wij trainden Mish op de grond trainen en ons hele lichte bijrijdstertje van 15 reed haar onder onze begeleiding. Zo zijn we lekker ook op buitenrit geweest in juli en heeft Mish kennisgemaakt met water:
Ondertussen heb ik in deze turbulente tijd rond juni/juli via een bijzondere weg een andere pony leren kennen. Een vriendin was op zoek naar een tweede pony voor bij haar aan huis, en wij gingen mee op bezoek bij alle paardjes. Zo ook deze pony, die vlakbij mijn huis stond. Het was niks voor die vriendin van ons, maar bij mij bleeft het verhaal van deze pony hangen. Het was een 4-jarige pony, driekwart arabier, met een aardig karakter, met inrijden was het mis gegaan en ze was van een 10 jarig meisje. De mensen wisten niet meer zo goed was ze er mee moesten.
Omdat ik wel toe was aan wat afleiding en ik het een sneu verhaal vond, heb ik aangeboden hen te komen helpen met de pony en met haar gaan grondwerken.
Het was absoluut niet met de intentie haar te kopen en ik was niet van plan meteen weer een nieuwe pony aan te schaffen na het verlies van mijn lieve Olina. Maar van het een kwam het ander, ik bleek ontzettend goed te klikken met de pony en niet al te lang daarna stond ze dan ook bij mij in de wei. Ondanks al het verdriet van Olina dus zeker een heel groot lichtpuntje. Ik heb altijd de droom gehad om een leuke d of kleine e-pony te hebben, een echte 'pony-pony' (je bent een ponymens of niet
), het liefst bruin of zwart, leuk karaktertje erop, liefst nog vrij jong maar wel zadelmak... En daaraan voldoet ze allemaal, dus dat is er goed uitgemaakt!Mijn lieve Skye, waarvan ik hoop nog veel plezier te hebben
Ze bloeide hier erg op en ging hard vooruit. Het maakte mij niet uit wat ik met haar zou gaan doen, al zouden we een dik jaar alleen maar grondwerken en nog niet rijden.
Maar binnen een maand zat ik er eigenlijk al op, onder begeleiding van mijn instructrice, en we hebben vooral buitenritjes gedaan afgelopen maanden, wat ze prachtig vindt!
september
Het eerste buitenritje met Eline samen, allebei op onze eigen pony's van dezelfde leeftijd! Eline kon eindelijk weer wat met Mish rijden, en ik op mijn lieve Skye
Verder niet zoveel bijzonders deze maand. Wel zelfs al meegekund op de jaarlijkse stalrit wat allebei de pony's echt fantastisch deden!
oktober
Ook hier nog een aantal buitenritjes gemaakt, en verder vooral veel lol met z'n allen en veel grondwerken en wandelen!
november/december
Gezien dat onze pony's nog best jong zijn, wij een drukke tijd voor de boeg hebben omdat we in februari gaan verhuizen en we graag af willen vallen voor we fanatiek met de pony's gaan rijden, hebben we besloten even een tijdje weer niet te rijden en vanaf de grond verder te trainen, naast natuurlijk een boel plezier te hebben met z'n allen!
Met Skye nog een gelukje gehad, op Facebook was er een winactie voor een vrijheidsdressuurclinic van Nikki van Olst van Visibreteam (aanrader!) die ik gewonnen heb. Dus voor het eerst samen naar vreemd terrein en wat deed Skye het super! Ze vond het ook erg leuk, en ik probeer nu de clickertraining ook in mijn gewone grondwerk te integreren omdat ze het daar heel goed op doet
Ook hebben we 2 weken geleden nog een aantal mooie foto's gemaakt.
Onder andere met deze prachtige regenboog
Met Mish lopen we momenteel nog bij holistisch praktijk Den Hoek om ook haar interne weerstand op peil te krijgen, maar dat gaat zeker de goede kant op. Skye is recent een week kreupel geweest, maar gelukkig was het enkel een verstapping en loopt ze weer helemaal rad!
We hopen dat ook in 2018 een stuk meer geluk op paardengebied te hebben, met alletwee de pony's lekker te gaan genieten en hopelijk in de zomer lekker eindelijk na jaren écht samen het bos onveilig te kunnen gaan maken. De eerste maanden van 2018 zullen vooral nog in het teken van grondwerk, longeren en wandelen staan, en daarna zullen we allebei de pony's ook weer onder het zadel op te gaan pakken.
Ondanks het verlies van mijn maatje Olina, die ik nooit zal vergeten, heb ik er ook weer een nieuw maatje bij gekregen en ik moet zeggen; de band die ik in een kleine 5 maanden tijd met Skye heb gekregen is ongelofelijk. Ik zou haar voor geen goud meer kunnen missen en ik kan wel voorzichtig zeggen dat het erop lijkt dat ik mijn droompony heb gevonden. Ze is niet makkelijk, maar dat ben ik ook niet en samen gaan we er wel komen
Heel fijn 2018 aan een ieder gewenst
Groetjes Desiree & hoefjes Skye
