Mijn dochter reed op een manege die kenbaar maakte te gaan stoppen. Zelf heb ik daar vroeger zo'n 11 jaar gereden. Ik vond het een heerlijke manege en baalde als een stekker dat ze zouden gaan stoppen, maar het was niet anders. Na het nodige denkwerk kwam ik tot de conclusie dat ik geen vergelijkbare manege in de buurt kon vinden en dus... er zou weer een eigen paard komen! Mijn dochter was helemaal gek van een 20-jarige ruin die volledig bomproof en super braaf is, dus het was ook direct duidelijk welk paard het zou worden.
Maarja... dochterlief was op dat moment nog maar 7 jaar, dus zou ik sowieso iedere dag mee moeten naar stal om haar te helpen. En zelf op een 20-jarige, slanke, ruin stappen met mijn postuur leek me toch niet zo'n goed idee meer. Dus jullie raden het vast al... dan moest nummer twee er ook maar komen! Ook daar was geen enkel twijfel over mogelijk welk paard dat zou worden.
Nadat de knoop was doorgehakt, de geschikte stal was gevonden en de onderhandelingen met de manege-eigenaar waren afgerond kwam de moeilijkste taak... deze verrassing ruim 2 maanden geheim houden!!! De afspraak was namelijk dat ik twee gezonde paarden zou overnemen en als er in de tussentijd (want ze bleven wel gewoon in het werk staan) iets mis zou gaan, ging de koop niet door. Om mijn dochter te behoeden voor eventuele teleurstellingen besloot ik helemaal NIETS te vertellen.
Man, man, man wat was dat moeilijk. Iedere keer gaf ze weer aan dat ze haar lievelingspaard zo zou gaan missen en steeds weer vroeg ze waar ze dan zou komen te rijden. Ook mijn ouders en zusje had ik niets verteld (deels omdat ik niet wilde weten hoe ze zouden reageren Deels omdat het dan nog moeilijker word om geheim te houden). De voorbereidingen gingen van start! De reservering voor het huren van een trailer werd gemaakt, een grote blauwe strik werd besteld, proefritjes op beide paarden gemaakt en het 'draaiboek' van de laatste dag werd doorgenomen op de manege. Ohja... en de fotograaf werd ingehuurd! Want dit wilde ik absoluut vastgelegd hebben!
De dag voor D-Day ben ik met een slechte smoes de trailer op gaan halen en heb ik deze alvast op de manege neergezet. De hele familie (ouders, zusje + nichtje) waren ontboden op de manege want 'deze laatste les is wel zo leuk om mee te maken'. Omdat er nogal veel tegenwerpingen waren heb ik moeten verklappen dat er een fotograaf zou zijn en dat ik daarom iedereen ter plaatse wilde hebben, maar verder hield ik netjes m'n mond dicht.
D-Day!!!
Zusje: "ik ga met m'n eigen auto hoor... dan kan ik ook weg wanneer ik wil." Ik: "Neehee... het is belangrijk dat we met z'n allen tegelijk aankomen..." Zusje: "Ja nou, ik ga gewoon met m'n eigen auto want ik blijf daar niet 1,5 uur zitten"
Vader: "Het is mooi weer, ik ga lekker op de motor." Ik (lichtelijk overspannen aan het worden): "NEEHEE!!! We moeten met z'n allen daar heen." Vader: "Waarom dan?! Ik kan toch lekker met de motor weg?"
Ik (lichtelijk hysterisch): "Ik vraag 1 keer.... 1 keer! of iedereen gewoon even wil meewerken om daar tegelijk aan te komen i.v.m. de fotograaf! Dus we gaan ALLEMAAL in één auto!
Fotograaf appt: "Alles staat gereed hoor! Wij zijn er klaar voor!" Ik: "Ik ga er hier zo een paar de nek omdraaien.... arghhhh"
Mijn god wat een stress... Begint dochterlief ook nog te miepen over het 'veel te nette shirtje' wat ze aan had. "Ja schat... doe nou maar gewoon. Staat leuk. Hup, nu de auto in."
Het zal jullie niet verbazen dat mijn stressniveau en adrenaline niveau door het dak gingen Eénmaal op de manege aangekomen geef ik pa-lief aanwijzingen waar ie de auto het beste neer kan zetten. Namelijk pal voor de trailer die er al stond, dit was wel zo makkelijk als de verrassing uit de doeken was en alles op de trailer gezet moest worden. Maar denk maar niet dat ie luisterde hoor... stug ergens anders neerzetten
We stapten uit de auto en dochterlief neemt een sprint naar stal. Maarja... daar stond DE verrassing als met een strik om zijn hals, dus ze mocht daar niet alleen binnenkomen zonder 'entourage'... dat moest immers allemaal vastgelegd worden! Dus ik dochterlief weer teruggefloten. Ondertussen is papa de andere kant op gewandeld en zitten zusje en nichtje nog IN de auto. Jullie snappen al dat ik op een niet al te vriendelijke manier iedereen naar me toe heb gesommeerd en de emoties hoog aan het oplopen waren Niemand snapte waarom al die stress nou was, behalve ikzelf!
Het moment was daar! Dochterlief loopt de stallen in, ziet ruim 20 toeschouwers naar haar staren, kijkt recht in de camera en... loopt straal voorbij haar lievelingspaard naar de zadelkamer toe Oh my god.... Dus ik mevrouwtje weer teruggeroepen en haar gewezen op de ENORME strik om de hals van haar lievelingspaard en tóen had ie eindelijk haar aandacht
Aan de strik hing een kaartje met daarop de foto van het betreffende paard en de tekst: "Voor Jezhlyn, van mama." In stilte leest ze het kaartje, ze draait zich verbouwereerd om en roept "heb je Ronny voor mij gekocht?!" waarna de tranen begonnen te stromen. Bij haar, bij mij, bij m'n moeder, m'n zusje en 15 van de 20 toeschouwers Ongeloof ten top natuurlijk!
Ondertussen stond mijn aanwist er al doodleuk naast, maar dat wist niemand nog en moest nog eventjes wat langer een verrassing blijven. De trailer werd aangekoppelt ("dáárom moest die auto daar staan! ) en Ronny werd meegenomen de trailer op. De klep staat op het punt om dichtgedaan te worden als ik roep: "Oh oliebol! Wacht even... ben nog wat vergeten!"
Ik loop terug naar stal, pak mijn knappert en wandel doorleuk naar de trailer waar 3 uiterst verbaasde gezichten mij aan staan te staren en m'n moeder roept: "nog één?!" En wederom de tranen bij haar beginnen te stromen en mijn zusje dan ook automatisch mee doet
De paspoorten werden overhandigd, de laatste bedankjes uitgewisselt en op naar de nieuwe stal! Eén lange, rechte, weg van circa 10km en de gehele weg heeft mams het zenuwachtig gehad over die 'arme beesten' in de trailer, dat we 'veel te hard door de bocht gingen' en hoe ze 'het maar helemaal niets vond, die trailer zo...'. Ze is niet zo heel stressbestendig zeg maar
Eenmaal op de nieuwe stal zijn beide heren lekker het land op gegaan en mochten ze kennismaken met de kudde. Dit is he-le-maal perfect verlopen en beide genoten van de gigantische hoeveelheid hectaren die ze tot hun beschikking hadden!
En dat, damens en heren, is hoe maanden van zenuwen leidde tot HET perfecte cadeau voor mijn dochter!
De strik met het kaartje eraan
Wanneer een grote droom werkelijkheid word
En grote, stoere, mama zo groot en stoer niet meer is
Laatst bijgewerkt door Nadia op 07-01-19 21:37, in het totaal 1 keer bewerkt Reden:Link toegevoegd
Britt_Sisi
Berichten: 8945
Geregistreerd: 03-10-06
Woonplaats: Utrecht
Geplaatst: 07-01-19 19:02
Ah wat een heerlijke foto's! Ik voelde je frustratie tijdens het lezen, als een schapenhoeder iedereen bij elkaar houden! Leuke paarden zijn het! Hopelijk is de pech te overzien en kunnen jullie toch genieten van jullie paardjes!
Wow geweldig! Ik denk dat je niet alleen je dochter en jezelf blij hebt gemaakt, maar zeker ook de twee trouwe manegepaarden. Ik hoop dat jullie nog lang van ze mogen genieten!
anvt_xx
Berichten: 268
Geregistreerd: 11-10-07
Geplaatst: 07-01-19 19:10
Wauw! Wat ontzettend gaaf dat je dit hebt kunnen realiseren. Ik zit hier met kippenvel je verhaal te lezen. Dat jullie maar lang van ze mogen genieten !
Laatst bijgewerkt door anvt_xx op 07-01-19 19:28, in het totaal 1 keer bewerkt
Danseresje
Berichten: 3459
Geregistreerd: 09-10-10
Woonplaats: Bollenstreek
Geplaatst: 07-01-19 19:13
Wat super leuk geschreven! Bij het stukje 20-jarige bom-proof ruin moest ik aan ronny denken en al verder lezend herkende ik het verhaal van ronny en Harry/devyl! Super gaaf hoe je dit hebt kunnen organiseren, ondanks alle hobbels!
Hoop niet dat jullie ernstige pech hebben gehad en dat het nu lekker gaat met beide toppers! Heb beide nooit gereden, maar vaak genoeg gezadeld, gepoetst en geknuffeld!
tones
Berichten: 5285
Geregistreerd: 22-10-05
Woonplaats: Veluwe.
Geplaatst: 07-01-19 19:13
Geweldig dat je dit voor je dochter kunt doen. Veel geluk met het stel.
Leo
Berichten: 50135
Geregistreerd: 06-12-02
Geplaatst: 07-01-19 19:16
Wat een fantastisch verhaal! Echt geweldig hoe je dat hebt aangepakt en hoe knap dat je je mond hebt gehouden
Wel een ultieme pennydroom hoor, je favoriete paard cadeau krijgen
BigBen
Berichten: 2076
Geregistreerd: 11-03-10
Geplaatst: 07-01-19 19:17
Prachtig. En dan die foto van je dochter, met dat paard met zijn strik. Chapeau !
xChanelx
Berichten: 1922
Geregistreerd: 05-04-13
Geplaatst: 07-01-19 19:18
Ohhh wat geweldig! En die reacties van je dochter, wat fantastisch. Heel veel geluk en plezier met z'n allen!
Sjolvir
Berichten: 25271
Geregistreerd: 26-03-05
Geplaatst: 07-01-19 19:19
Probeer je eens iets heel fantastisch te regelen, werken de mensen niet mee, snap je stress. Wel gefeliciteerd met jullie 2 aanwinsten, heel veel plezier gewenst met ze.
Hoop dat die pech niet te dramatisch is.....
Jolien87
Berichten: 17425
Geregistreerd: 27-08-06
Geplaatst: 07-01-19 19:22
Wat een geweldig topic. En oh, ik voelde de frustratie door je verhaal heen maar wel met een geweldig mooi effect.
speurneusc
Berichten: 5378
Geregistreerd: 06-08-12
Woonplaats: Veldhoven
Geplaatst: 07-01-19 19:24
haha geweldig verhaal en snap je frustratie helemaal. suc 6 met die 2
Pippaa
Berichten: 1617
Geregistreerd: 28-08-11
Woonplaats: Dichtbij het bos
Geplaatst: 07-01-19 19:25
Och wat een fantastisch verhaal! Zo mooi!
Ik hoop dat jullie heel erg lang en heel erg veel van beide paarden mogen genieten. Het is jullie gegund!
De pech is redelijk dramatisch en om doodziek van te worden. Het is nogal een verhaal dus ben nog druk aan het typen! Zal zometeen even de update-link hier in gooien... eerst even een hapje eten
Wauw zit gewoon met tranen in mijn ogen te lezen. Gefeliciteerd... super gaaf!
Irene2
Berichten: 5235
Geregistreerd: 16-01-03
Woonplaats: Enschede
Geplaatst: 07-01-19 19:51
Wauw, tranen in m'n ogen. wat leuk!!
SpeechLess
Berichten: 2325
Geregistreerd: 09-06-10
Geplaatst: 07-01-19 19:55
Fantastisch geschreven en die foto's maken het helemaal af. En wat knap dat je het al die tijd geheim hebt gehouden! Hopelijk is de pech (snel) over en kunnen jullie lekker genieten van deze twee grote heren!
Noukie
Berichten: 10943
Geregistreerd: 27-12-01
Geplaatst: 07-01-19 19:59
oh wauw, wat een gave verrassing!! En arme jij als je zulke plannen hebt en niemand luistert
Hopelijk vallen de problemen enigszins mee en gaan jullie dit jaar genieten van de paarden!
emilyslaluna
Berichten: 3811
Geregistreerd: 11-08-11
Geplaatst: 07-01-19 20:00
Nou dat is de ultieme droom van een dochter (en moeder)! Gefeliciteerd!
Wauw wat ontzettend gaaf zeg! Had ik vroeger maar zo'n moeder gehad:P Mooie paarden, ik wens jullie allebei heel erg veel plezier
Kategida
Berichten: 245
Geregistreerd: 05-08-17
Woonplaats: België
Geplaatst: 07-01-19 20:09
Wat leuk geschreven, heb genoten van je verhaaltje! Wat een te gekke moeder ben je! Was mijn mams ook maar zo hihi. Wel twee ontzettend knappe kanjers heb je daar, het zijn echt mooie paarden! Gefeliciteerd!
Loreke2
Berichten: 316
Geregistreerd: 26-02-08
Geplaatst: 07-01-19 20:10
Wat leuk! Ik kreeg tijdens het lezen van de onthulling ook tranen in de ogen. Wat moet je dochter blij zijn! De heren zullen duidelijk niets te kort komen.
Hopelijk vallen de problemen wat mee.
Cheminee
Berichten: 1476
Geregistreerd: 22-02-11
Geplaatst: 07-01-19 20:10
Heerlijk geschreven en die foto van jou dochter, prachtig
Wat een lieve mama ben jij zeg!
Anoniem
Geplaatst: 07-01-19 20:12
Wat een heerlijk topic! Dit is bijna een Penny verhaal! Heel veel geluk met jullie heren!