Geplaatst 
2016 was een bewogen jaar met veel kliniekbezoekjes voor Wiet: Tancreda4 @ [RIJ-ITP] 2016 een bewogen jaar voor Wietje . Ondanks dat de kliniekbezoeken uiteindelijk niet het resultaat hebben gegeven dat ik had gehoopt, heeft het mij wel wat berusting gegeven. We zien wel waar het schip strand en hopelijk blijft ze nog lang stabiel! 2017 moest een stuk beter gaan en zijn!!
2017 met de vosjes was weer behoorlijk bewogen, maar wederom met een hoop mooie herinneringen!
En jubileums. Wiet was in maart 2017 alweer 10 jaar MIJN Wietje! En dit jaar was het 9e jaar dat we samen op vakantie gingen. En hoe kunnen we dat beter vieren dan met '3 keer is scheepsrechts' en '3 maal 3 is 9 (jaar)'. Of wel; Wiet en ik zijn dit jaar maar liefst 3x op vakantie geweest samen! Wat een rijkdom
We begonnen met sneeuw in februari. Genieten en lol maken met pony!
April was de maand dat pony wat aanmodderde. Een aantal keer lichte koliek en eind april heeft ze een weekend op de Lingehoeve gestaan omdat haar kies eruit moest. Super spannend, maar alles was goed gegaan!
En terwijl arme pony zielig en alleen op de kliniek stond, reisde ik met Wiet af naar het zuiden voor een weekendje Bergeijk
Hoofd leegmaken!! We hebben heerlijke kilometers gemaakt en iets langere ritjes dan gepland (verkeerd gereden 
). Maar ze ging echt super goed! 
We deden dat weekend mee met een Extreme Trail Clinic. Wat echt super gaaf was om te doen! Vos vond het super spannend en soms een beetje té spannend. Maar wat was ze braaf!
Geconcentreerde oortjes, ze deed zo haar best!
Deze vond ze uiteindelijk best een 'makkie'
Vooral een lange zomerperiode samen van de weidegang genieten
En vele kilometers maken met beide vosjes!
En soms met twee vossen tegelijk
Naast een weekend Bergeijk zijn we met Pinksteren een weekend naar Kootwijkerbroek geweest en in juli nog een week naar Warnsveld. Toch wel mijn favo tijd van het jaar. Met gezellige vriendinnen op vakantie en wat een rijkdom om je paard mee te kunnen nemen
(mijn droom is nog eens ze beiden te kunnen meenemen). Kilometers maken en genieten. Wiet ging van de zomer echt zo goed! We hebben in Kootwijk flink lange ritten gemaakt en stiekem ook 'stout' gedaan door een paar galopjes te trekken. Wat genieten Ze ging goed, ze gaf het aan, en herstelde top. Haar luchtwegen leken geen probleem! 
In Kootwijkerbroek kwamen we nog een fotograaf tegen!
Liefde is samen ijs eten
Mooiste uitzicht dat er bestaat
Na top vakantie waren we weer lekker aan het trainen in de bak en buiten. Ze ging zo fijn en goed!!
Begin augustus maakte we een gezellig buitenritje met wat stalgenoten, en door stomme pech kwam Wiet in een klein, maar diep slootje terecht. Vervolgens volgde het langste uur van mijn leven. Ik was echt bang dat ik haar door zoiets stoms kwijt zou raken. Het moment dat ik dacht dat ze letterlijk en figuurlijk uit mijn handen zou glippen en ze langzaam met haar hoofd onder water zakte zal ik nooit kunnen vergeten.... Gelukkig zijn ze met man en macht gaan trekken op dat moment en hebben ze haar uiteindelijk op het droge kunnen krijgen. Ik ben de brandweerlieden, stalgenoten, buurtbewoners, toevallige voorbijgangers, de toevallige voorbij fietsende agent meer dan 1000x dankbaar
Zonder hen was zeer nooit uitgekomen! 
Op wat oppervlakkige wondjes en een tijdelijk 'zwempootje' (rare pas) na, leek ze er niets aan over te hebben gehouden. Ze was direct op de antibiotica gezet vanwege water in haar longen, maar ook dat leek af te lopen met een sisser gelukkig.
Zulke gebeurtenissen doen je wel beseffen hoeveel rijkdom mijn vossen zijn en hoeveel ze voor mij betekenen
Knapste vos!
En we blijven altijd door gaan met samen dingen doen! Grondwerk lesje gehad, buitenritjes, wandelingen, rijden, spelen...
Helaas bleek ze door het slootgebeuren wel een klap te hebben gekregen in haar weerstand en moddert nu alweer even met stomme klachten en ook haar luchtwegen zijn weer gaan opspelen. Een domper nadat ze ondanks vorig jaar zo goed ging dit jaar. En om solidair te zijn doet pony ook mee met modderen, dus ik heb even 2 zorgenkindjes
#helebergmedicijnenenzorgen
Toch mogen die zorgen de pret niet drukken. We blijven lekker door gaan met genieten en kilometers maken op verschillende manieren, al dan niet op een wat rustiger tempo
En uiteraard mag de sneeuw van de laatste maand van het jaar niet achterwegen blijven. Zo'n pak in december komt niet vaak meer voor
Hiermee ook een speciale vermelding voor mijn derde belangrijke vosje, mijn rode kattenzakdoek 
En zo sluiten we het jaar af! Hopelijk voor het eind van het jaar geen medicijnen meer en dan zo, hop, gezond 2018 in. Het wat mindere eind van 2017 motiveert alleen maar meer om er voor te vechten en vol tegenaan te gaan, zodat we ook in 2018 herinneringen en kilometers kunnen maken
