Geplaatst 
Het jaar begon al niet zo lekker omdat ik werd opgenomen met nierstenen voor de tweede keer in heel korte tijd. Mijn knappe dame was ook niet helemaal fijn. Ze was in de omgang net als altijd, maar onder het zadel bleef ze de eerste minuten heel veel verzet tonen. Als we eenmaal op gang waren was het goed. Ze had pijn en werd bang met rijden. Dat was overduidelijk. Ik vestigde nieuwe hoop op de Fysio en bokker Rindin kwam mijn mooie merrie behandelen. Daar kwam heel duidelijk het een en ander uit.
Na de behandelingen was de veranderen echt bizar.
De eerste rit na de behandeling voelde zo fijn. Het verzet was zo goed als weg en ze galoppeerde vlot aan en door.
De lesje werden weer opgepakt en Pebbles ging steeds fijner lopen.
Super trots op de vooruitgang en het vertrouwen groeide steeds meer.
Toen rond mei kwam er een pauze in onze training. Ik werd opgenomen in het ziekenhuis ivm mijn eetstoornis. 7 weken hebben we stil gestaan. Wel kon ik naa haar toe en gaf ze me de kracht om door te gaan.
2 seconde na de foto deed Pebbles helaas boos naar het veulen en sprong die boven op mij
Gelukkig wel een leuk plaatje 
Na de opname het rijden weer opgepakt. We gingen onze grenzen verleggen en ons opgeven voor een oefendressuurproefje op ander terein. Eerst lekker oefenen in de weide en superbraaf en daarna mee op les en ook superbraaf, maar wat onwennig.
Buitenritje om de vreemde plekken op te zoeken.
En daar was de oefenwestrijd. Doodsangsten stond ik uit, allemaal voor niets. Pebbles was ongelooflijk braaf en lief hele nette punten.
Het was een jaar waarin veel is gebeurd en we zo gegroeid zijn samen. Ik hoop nog heel lang van mijn bonte psycholoog te kunnen genieten. Ze geeft me een betere therapie dan alle andere instanties samen kunnen.
Ik vind jullie een mooie combinatie!
