Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-17 18:55

buiten rijden en angst

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-17 18:55

Ik merk dat ik steeds meer dingen buiten spannend begin te vinden als ik ga rijden
Ik heb altijd buiten gereden op diverse paarden en 4 jaar terug heb ik een verzorgpaard gehad die erg sterk was en waar niet echt een rem op zat. Hier is toen de angst een beetje opstaan. Ze deed nooit echt gek oid maar was gewoon moeilijk terug te rijden. Ik ging altijd met iemand mee en nooit voorop. Hierdoor heb ik met dat paardje best nog een aantal buitenritjes kunnen maken
Toen dit paardje werd ingeslapen heb ik een tijdje niks gehad en nu sinds 2 jaar zorg ik voor een oudere haflinger en sinds een half jaar voor een jongere. De oudere wordt nu door mijn dochter verzorgd. De oudere haflinger heeft vorig jaar een paar streken uitgehaald waaronder ineens de weg opspringen terwijl er een auto aankwam en regelmatig bokken tijdens een draf en uit het ruiterpad gaan. ook regelmatig geschrokken waarbij hij dan een stukje aan de kletter ging. Er is nooit echt een ongeluk gebeurd oid maar ik merk dat ik de buitenritten steeds spannender begon te vinden. Mijn dochter kan er prima op naar buiten als ze met iemand mee gaat of met mij aan de fiets.
De jongere haflinger wordt ook door een ander bereden en die kan er buiten werkelijk alles mee. Vier weken terug ben ik voor het eerst naar buiten geweest op hem en tijdens de draf ging hij behoorlijk hard en kreeg ik hem moeizaam terug op mijn zit. daarna heb ik de rest vd rit alleen nog gestapt. Ik was met de eigenaar mee die op de fiets mee was en met nog iemand op haar paard. Ik dacht zelf aan dat het kwam omdat ik ws toch te gespannen op het paard zou zitten....

Vandaag wilde ik het toch weer proberen en ging ik met iemand mee maar haar paard kon niet voorop. Ik ben voorop gegaan en de eerste kwartier ging goed echter kwamen we toen een visser tegen die mijn pony erg spannend vond. ik heb hem laten kijken en ben al neuriënd en pratend en half zingend erlangs gestapt. de pony stond regelmatig stil en knorde erover en ik merkte dat hij af en toe weg wilde gaan en hij begon te dribbelen maar kon hem bij me houden. Ik heb aangegeven niet te willen draven of galopperen. Nadat we de visser hadden gepasseerd vond hij veel dingen ineens eng.. ws straalde ik het dus naar hem uit want ik bleef wel een soort spanning in mijn onderbuik houden.

Ik weet van anderen dat ze gaan zingen of nurien of praten tegen hun paard en dat deed ik ook maar toch bleef de spanning.

Ik had dus wederom geen ontspannen buitenrit en merk dat ik nu steeds meer angst/spanning opbouw terwijl er ergens niet eens wat ergs gebeurd nog. Ik zie in best veel dingen nu gevaar waar ik voorheen nooit op lette... een emmer in de sloot, een kruiwagen langs de kant etcetc. Ik hoop zo dat ik dat met dit paardje juist niet krijg zodat ik nog jaren ook op buitenrit kan. zeker omdat ik weet dat hij bij de andere verzorgder alles doet.
Het is ook psychisch, ga ik naar een manege of stal en je zegt deze doet niks dan stap ik erop en rij ik uren buiten.. maar goed dat is niet te vergelijken met een paard/pony wat van jezelf is of een verzorgpony.

Ernaast wandelen met hem is overigens geen probleem Dat doe ik al dagelijks en ik ben dan totaal niet bang het begint dus als ik erop zit... ik wil echt graag van die angst/spanning af

heeft iemand tips voor mij hoe ik kan voorkomen dat dit steeds moeilijker voor me wordt?

**Geplaatst**: 08-10-17 18:59

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 08-10-17 18:59

Schaam je er in elk geval niet voor, ik heb deze spanning ook een tijd gehad met mijn eigen paard!
Wat ik deed was bij enge dingen gewoon afstappen, dan voelde ik me op mijn gemak. Dan liet ik paardlief net zolang kijken tot ze ontspannen was.
Zo leerde ze ook, dat als ik zei dat het oké was, het ook echt oké was. Dan gaan ze later veel makkelijker ergens langs.

Alleen stappen op buitenrit is trouwens ook geen schande. Dat is prima zo.

Er komt wsl vanzelf wel weer een moment dat je denkt, goh laat ik vandaag een drafje doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-17 19:10

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-17 19:10

nee ik durf het gelukkig wel te zeggen maar ik baal gewoon van mezelf. tot voor een paar jaar terug deed was ik nergens bang voor.. het lijkt wel hoe ouder je wordt hoe angstiger ik wordt.. baal dus van mezelf.. wil zo graag ook ontspannen buiten rijden en niet alleen maar rondjes in de bak..eraf stappen heb ik ook aan gedacht maar ergens ben ik bang dat ik dan steeds sneller eraf ga.. want nu vond ik zelfs een emmer in de sloot verdacht..

**Geplaatst**: 08-10-17 19:15

Geplaatst: 08-10-17 19:15

Ik heb zelf ook angst, bang de controle te verliezen in galop voornamelijk, omdat dat 1x gebeurd is.

Vandaag weer die angst die op kan spelen. Eerste galopje niks aan de hand. Tweede ging het helemaal mis en derde ging ook mis. Vierde ging weer goed, omdat ik toen voorop galopeerde en langzaam aan werd ingehaald en ze in haar buurt blijven. Was wel omdat ik zonder zadel zat en dingen voor mij ga zie en denken. Maar ook met zadel heb ik
angst. Loslaten van de teugels is voor mij dan ook best eng.

Op mijn 5 jarige tinker(vandaag was met mijn fjord van 9) durf ik haar helemaal niet los te laten, bang de controle te verliezen of ik vertrouw haar niet. Dinsdag wel met lange teugel gegalopeerd 2de galopje weer niet want ze ging weer hard en zadel schoof.

**Geplaatst**: 08-10-17 19:19

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 08-10-17 19:19

oh joh- heb ik ook hoor!
Ik had een paar keer maar buiten gereden (vroeger, op maneges) en vond het spannend. Nog hoor, en het enige dat ik me kan bedenken om dit tegen te gaan:

kilometers maken!
Mijn vertrouwen in mijn paard groeide met de eerste lange buitenrit. Leren je niet druk te maken als je paard zich druk maakt (omdat jij je druk maakt...) helpt heel veel. Dat vertrouwen groeit in elkaar, maar dat groeit alleen door te doen.

**Geplaatst**: 08-10-17 19:23

Geplaatst: 08-10-17 19:23

Ik herken je helemaal
Mijn pony deed nooit wat en door ongelukken van andere waar ik bij was ben ik spoken gaan zien.
Ik kijk per rit wat ik doe maar ga wel gewoon. Mijn pony is iedere dag anders. Is ze te alert blijven we lekker stappen is ze te relaxed pak ik een draf mee enz. Vandaag een hond achter me aan daarna zo dol als wat. Uit t bos en ernaast om se rust terug te laten komen

**Geplaatst**: 08-10-17 19:25

Geplaatst: 08-10-17 19:25

lindam75 schreef:
nee ik durf het gelukkig wel te zeggen maar ik baal gewoon van mezelf. tot voor een paar jaar terug deed was ik nergens bang voor.. het lijkt wel hoe ouder je wordt hoe angstiger ik wordt.. baal dus van mezelf.. wil zo graag ook ontspannen buiten rijden en niet alleen maar rondjes in de bak..eraf stappen heb ik ook aan gedacht maar ergens ben ik bang dat ik dan steeds sneller eraf ga.. want nu vond ik zelfs een emmer in de sloot verdacht..

Neehoor, het word juist steeds minder. Juist als je door af te stappen ergens zonder spanning langs komt groeit het vertrouwen dat je in elkaar hebt, waardoor het steeds minder snel nodig is om af te stappen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-17 19:26

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-17 19:26

maar dan rijden jullie dus ook niet relaxed als ik dit zo lees. wat grappig dat veel mensen dan zeggen dat ze dat wel doen.... liegen ze dan?? ik voel me echt een angsthaas nl en dwing mezelf naar buiten te gaan omdat ik het wel altijd heb gedrukt en nooit spoken zag.. en nu dus steeds meer.. terwijl ik dus nu een pony verzorg die ze amper ziet... maar ws door mij dan ook ineens ziet...

**Geplaatst**: 08-10-17 19:38

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 08-10-17 19:38

Ik kan ontspannen rijden, behalve met mijn moeder

**Geplaatst**: 08-10-17 19:38

Geplaatst: 08-10-17 19:38

Ik voel me opgelucht dat ik niet de enige ben met dit probleem.
Helaas zit de angst zo diep bij mij dat ik niet meer durf te rijden.Op een bepaalde leeftijd ben ik beginnen 'nadenken' en zag ik allerlei rampscenario's voorbij komen.
Vanaf het moment dat ik in het zadel zit,begin ik te trillen als een rietje.
Vreemd genoeg heb ik een aantal jaren geleden lessen gevolgd,op (soms pittige) lespaarden weliswaar.Daarbij had ik dit probleem niet.

**Geplaatst**: 08-10-17 19:43

Geplaatst: 08-10-17 19:43

Dat gaat bij mij al jaren op en neer met mijn eigen paard.
Op een buitenrit is het een keer bijna flink misgegaan en sindsdien is dat begonnen.
Zij is zo gevoelig voor mijn signalen dat zodra ik ook maar iets verkramp dat voor haar reden is om te reageren.
Ben begonnen met korte stapritjes en ik doe waar ik me op dat moment goed bij voel.
De ene keer zal ik 10x in een rit afstappen, de andere keer kan ik wel doorzetten en haar vertrouwen geven als ze iets eng vind.

Hangt er ook vanaf waar we zijn als we iets engs tegenkomen. Kan ik een inham in of moet iets me echt vlakbij passeren. Hoe vaak op een rit hebben we al een spannende situatie gehad.
E.e.a. hangt ook van haar bui af.

**Geplaatst**: 08-10-17 19:53

Geplaatst: 08-10-17 19:53

Net als dressuur in de bak getraind moet worden, moet dat ook met buiten-rijden.

Dat wordt nogaleens vergeten omdat 'men' denkt?vindt? dat het 'zomaar' moet kunnen en toch niet moeilijk is?
Nou, buitenritten maken moet wel degelijk geoefend en getraind worden. Niet alleen de paarden maar ook de ruiter moet vertrouwen krijgen, hebben en houden.
Vraag niet teveel van jezelf, begin met korte stukjes en zo nodig met iemand (te paard/fiets) die begeleid en ervaring heeft. Een jaar stapritjes is helemaal geen schande. Een drafje is leuk als het kan, en een galopje als zowel paard als ruiter daaraan toe zijn. Vergeet niet je paard te belonen als hij iets engs tegenkomt, en er voorbij gaat. Kijken mag, afstappen mag, hoeft niet, maar vergeet niet dat je een superbraaf paard hebt als je die emmer in de sloot gepasseerd bent.

Ik beloon zelf met een 'braaaaaaaaaaaf' en een snoepje. Je leert de reacties van je paard kennen, anticiperen zodat je even een inrit kunt zoeken bij zwaar vrachtverkeer oid, en zo bouw je vertrouwen op in elkaar.
Natuurlijk zijn er onverschrokken paarden die nergens bang voor zijn, maar de meesten moeten de buitenwereld leren kennen, vertrouwen krijgen en een team worden met de ruiter.

**Geplaatst**: 08-10-17 20:31

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 08-10-17 20:31

Ongeveer 7 jaar geleden ben ik met mennen gestart.Op de koets ben ik wel altijd relaxed en dat komt volgens mij omdat ik daar veel stabieler zit dan in het zadel.

**Geplaatst**: 08-10-17 20:37

Geplaatst: 08-10-17 20:37

Ik heb er weinig last van maar begrijp het wel heel goed, hoor.

Op mijn eigen vertrouwde haflinger, waar ik alweer bijna 17 jaar mee buiten rij, kan ik me lekker ontspannen. Maar een paard dat ik niet ken, zelfs wanneer me verteld werd dat het "bomproef" is, vind ik al een stuk spannender. En eerlijk gezegd zet ik me op paarden waarvan bekend is dat ze wel eens raar doen op buitenrit, gewoon niet meer op.

**Geplaatst**: 08-10-17 20:43

Geplaatst: 08-10-17 20:43

Er is geen enkele regel die zegt dat je op een gezadeld paard moet zitten. Zadel op, doe een (touw)halster onder je hoofdstel (neusriem aflaten is het simpelst), lang touw er aan (3.5m) en ga op pad. Voelt het goed stap je op, ben jij of paard je zelfvertrouwen kwijt, dan stap je af om het weer op te rapen. Ik ben nu bijna 6 maanden mijn durf ik alles mee pony kwijt, zijn vervanger heeft basis er op zitten, maar veel te weinig km's gemaakt. Die gaat nu ook via deze methode aan het werk. Rustig aan conditie opbouwen en inderdaad zelfvertrouwen, kleine dingetjes geen probleem, maar terug is door dorp (expres), nog iets onzeker en dan is voor ons beide lopen beter dan rijden.

En meer doen dan stap/halt/achterwaarts/keertwendingen/zijwaarts/voltes/etc. doen is ook niet verplicht. Draf en galop zijn niet nodig voor een fijne rit. Voor jouw en je paard is het doen van wat oefeningen onderweg wel fijn, paard omdat die dan richting/leiding van jouw krijgt (dus eerder steun bij jouw zoekt ipv enge dingen zelf op te lossen door weg wilen) en voor jouw omdat het bevestigd dat paard luisterd en dus braaf is.

**Geplaatst**: 08-10-17 20:51

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 08-10-17 20:51

Zorg er eerst voor dat je zelf leert om je spanning weg te laten vloeien. Daar zijn meerdere technieken voor, bijv. ademhalingsoefeningen, trust-technieken, mindfulness oefeningen, etc. Google en verdiep je erin, neem les of een coach/trainer. Nu ga je je eigen grenzen over en daarmee neem je jezelf onvoldoende serieus. Doe alleen dingen die je durft + een klein stapje meer. Niet te veel. Als we teveel uit onze comfortzone komen, raken we angstig. Begin dus opnieuw. Eerst samen met het paard lopen. Dan af en toe erop. Zodra je je angstig voelt worden, focus je op jezelf. Adem naar de onrust toe. Lukt het niet om te ontspannen? Stap af. Je toont je zelf een leider, naar jezelf en naar je paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-10-17 20:53

Geplaatst door de TopicStarter : 08-10-17 20:53

hij luisterde vandaag wel. ik zei tegen hem.. joh het is een visser loop maar door.. en begon te zingen/ nurien en gaf been hulp en liet hem ff kijken. toen hij weer in de ankers ging en ging knorren/blazen deed ik hetzelfde en liet hem kijken maar daarna ook weg kijken.. hij begon toen harder te lopen en te dribbelen. dus heb ik heel rustig hooo maar gezegd en hij remde wel af.. toen we er voorbij waren en hij een paar keer flink briesje zei ik .. zie je was niet eng toch... maar daarna zag ik dus van alles wat mss wel een reactie uit kon lokken zoals die emmer en die kruiwagen... het is dus echt mijn eigen angst/ spanning die ik dan kweek...

**Geplaatst**: 08-10-17 20:55

Geplaatst: 08-10-17 20:55

Goed dat je dit plaatst, ik herken het ook! Altijd heel dappere bijrijdpaarden gehad, en o, wat vond ik mezelf dapper.
Maar door een merrie met angst voor groot verkeer, en paar keer eraf gebokt, is dat wel veranderd.
Nu ga ik met een nieuw paard weer opbouwen. Afstappen als het spannend is werkt voor mij ook heel goed. Je wordt idd met de jaren wat angstiger, denk ik. Of je realiseert je beter wat er allemaal fout kan gaan.

**Geplaatst**: 09-10-17 06:50

Geplaatst: 09-10-17 06:50

lindam75 schreef:
maar dan rijden jullie dus ook niet relaxed als ik dit zo lees.

Een tijd lang niet echt nee. Was echt een periode waar we doorheen moesten. Maar dat is gewoon zo met paardrijden, voor niets gaat de zon op.

Als je een tijdje je tanden op elkaar zet en doorbijt komt er aan zo'n periode vanzelf een eind.

**Geplaatst**: 09-10-17 07:45

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 09-10-17 07:45

Wat naar dat je er nu even niet zo van kan genieten als eerder. Ik herken het ook wel.
Wat bij mij hielp, is even een flinke stap terug doen. Lekker buiten gaan wandelen, fietsen en kleine ritjes alleen maar stappen. Zo heb ik met mijn paard weer een nieuwe basis opgebouwd.
Even de druk eraf en weer genieten

**Geplaatst**: 09-10-17 07:52

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 09-10-17 07:52

Ik heb dit probleem ook soms. Eerst het meest bomproof paard ooit gereden. Hierdoor vond ik buitenrijden heerlijk en nooit problemen gehad. Helaas was dit paard overleden en begon ik een net ingreden pony bij te rijden. Nou was deze pony sowieso al erg bang aangelegd en vind alles spannend was het buiten een grote ramp. Toch probeer ik elke week een buitenrit te maken om de kilometers te maken, ondanks ik het spannend vind. Ik moest me er ook toe dwingen en heb zelfs een hoofdstel aangeschaft die ik al jaren prachtig vond die ik van mezelf alleen aan mag doen met buitenrijden. Dit klinkt heel dom, maar ik vind dit een fijn hoofdstel en mag hem vanmezelf alleen bij buitenritten omdoen om zo extra stiumlance te creëren om naar buiten te gaan. Het gaat langzaam beter, maar er blijven veel dingen eng. Bij extreem enge dingen, zoals groot verkeer of wapperende/klapperende dingen, stap ik gewoon af. Dan voelt het paard zich een stukje zekerde en komen er geen grote ongelukken. Wat ook helpt is bij groot verkeer om even bij iemand op de oprit te staan. Ik rij zelf altijd in de polder dus de boerderijen hebben grote opritten. Dan kan het verkeer passeren en heeft het paard uitwijkmogelijkheden zonder je meteen in de sloot ligt. Afstappen of uitwijkmogelijkheden creëren helpt mij altijd. Daarbij moet je echt proberen te genieten van de momenten waarop het wel goed gaan!

**Geplaatst**: 09-10-17 08:03

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 09-10-17 08:03

Je kan op zoek gaan naar iemand die jou hier in kan begeleiden. Niet in het rijtechnische verhaal maar in het spanning opbouwen en afvloeien.

Saskia Morsink uit Vriezenveen is hier een erg goed voorbeeld van. Geeft les in centered riding maar ook wedstrijdbegeleiding, begeleiding bij angsten. Ze werkt erg coachend, wat door heel veel ruiters als enorm positief wordt ervaren.

Mocht je in de buurt wonen is dat een idee. En anders zijn er vast mensen bij jou in de buurt die op een soortgelijke manier werken en je kunnen helpen.

**Geplaatst**: 09-10-17 08:13

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst: 09-10-17 08:13

Bij mij is het ook een paar keer flink misgegaan waardoor ik niet meer durfde.
Mijn paard schrok ook van alles en iedereen en was een bommetje dat elk moment kon ontploffen. Niet zo leuk als je een relaxed buitenritje wil maken.

Dus toen heb ik een paar maanden alleen in de bak gewerkt en heel veel grondwerk gedaan en hebben we een paar keer buiten een wandeling gemaakt. Wanneer ze iets eng vond buiten liep ik een paar passen terug, draaide me om en liep er weer naar toe. Totdat ze niet meer aarzelde en er gewoon langs liep zonder rare bijgeluiden. Zodat zij zichzelf ook vertrouwt. Het is wel leuk als ze er langs durft, maar ze moet natuurlijk zichzelf ook overtuigd hebben dat et niet eng is

en dat is heel goed gegaan. We hebben twee weken geleden onze eerste buitenrit gemaakt (in ons eentje dus). Eerste stuk heb ik gelopen om te checken hoe haar gedrag was. Maar dat zal wel snor

haar focus was ook goed. Dus ben ik erop geklommen en hebben we heerlijk getölt! En dat op een weg waar verschrikkelijk veel oldtimers langs kwamen die dag..(wel leuk om naar te kijken Haha). Maar ze keek niet op of om

Kortom, veel oefening en geduld en jezelf en je paard niet over de grens trekken. Zo heeft het bij mij geholpen althans

**Geplaatst**: 09-10-17 08:23

Geplaatst: 09-10-17 08:23

Ik heb er een topic over. Het is een lang topic, maar misschien haal je er ideeën en inspiratie uit. Zie link onderaan.

Heel kort gezegd, mijn paardje schrikt nogal veel en vindt veel dingen op een rit eng. Het is verder het liefste handelbaarste dier wat je kunt bedenken, maar onder het zadel schrikt ze vaker. Het is uiteraard duidelijk dat dat door mij komt, ik kan haar kennelijk (nog steeds) niet het vertrouwen geven dat ze niet hoeft te schrikken.

Toch heb ik in 2 jaar tijd met haar enorm veel bereikt. Wat ik nu met haar kan, kon ik echt eerder, en zelfs tot voor een paar maanden niet. Ik oefen erg veel met schriktrainingen. Je kunt nooit 100% alles trainen, maar door je paard bloot te stellen aan veel verschillende indrukken kun je hem wel sterker maken en stoerder, waardoor hij dingen minder eng gaat vinden en jij je vertrouwen terug gaat krijgen, want daar gaat het om.

Bedenk wel dat er een verschil is tussen angst (bang zijn ergens voor) en schrikken (verrast worden door een eng ding) angst geven paarden aan, met kijken, oren, deinzen. Het risico daar is omdraaien en vluchten. En ver weg vluchten want bij angst is het iets wat je achterna komt om je op te eten. Bij schrik, kunnen ze wegspringen of wegrennen, maar na een meter of 20 hebben ze dan door dat er niets is en stoppen ze meest vanzelf.

Daarnaast kan ik je adviseren om de one-rein-stop te leren. Een soort paniekrem die je kan helpen. Dan is HO ook echt HO.

En lachen. Als er iets engs gebeurd, lachen, lachen, lachen. Dat ontspant jou en dat helpt ook.

Als je gaat zingen of neuriën alleen als het eng is, zal je paardje dat nog steeds wel begrijpen dat neuriën met eng te maken heeft. Dus dan zou je of beter de hele tijd kunnen neuriën of helemaal niet. Maar niet alleen als het eng wordt.

Als je voelt dat er iets engs aankomt, ga dan oefeningen doen met je paardje. Inbuigen links, inbuigen rechts, om zijn aandacht bij jou te houden.

En als hij ergens langs moet en niet wil, wees dan in intonatie niet zijn moeder maar zijn coach.

Namelijk wordt zijn leider dmv grondwerk, en een join-up. Als jij zijn leider bent zal hij jou vertrouwen om langs enge dingen te gaan.

Verder is afstappen geen schande. Succes!

Dit is mijn verhaal van de afgelopen 2 jaar.

[PP] [VOLG] Het tij keren, kan dat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-17 11:24

Re: buiten rijden en angst

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-17 11:24

bedankt voor jullie reactie. het probleem ligt bij mij vnl. Ik weet dat het dier niet van veel dingen bang is. De andere verzorgster doet buiten alles met hem en dan gaat het ook bijna altijd goed. wapperende zeilen en groot verkeerd is dan geen probleem. soms knort of snuift hij ff maar aangezien zij gewoon veel zekerder is loopt hij er zonder gedrentel voorbij. Haar leiderschap is dus veel sterkte dan de mijne en dat komt omdat er bij mij gewoon een spanning zit die ik heb opgelopen door de andere 2 paarden. Het is heel simpel om dan te zeggen..deze is niet zoals de andere 2, kijk naar de andere verzorgster. want ik weet dat hij het gewoon kan maar doordat ik die spanning heb kan ik geen goeie leider zijn en is hij ook niet relaxed. hij heeft gewoon niks aan me op dat moment.

ik heb besloten eerst voorlopig wat meer te gaan wandelen en dan kleine stukjes erop... en niet alleen maar afstappen als ik iets eng vind oid maar ook gewoon 5 minuten stappen en dan 10 minuten wandelen oid zodat ik op die manier onze band kan versterken. Ik zorg nog maar een half jaar voor dit dier waarvan de eerste maanden 1 a 2 x per week pas nu ben ik er 4 a 5 x dus ik wil ws ook teveel en verwacht teveel van mezelf.... De andere verzorgster kan het ook dus ik ook. maar goed zij zorgt al 1.5 jaar voor hem Ik heb nu wel door dat ik nog jaren heb.. het dier is pas 6 zes jaar dus ik heb nog zeeën van tijd om lange ontspannen buitenritten te maken. Eerst maar eens meer gaan werken aan onze band en mijn leiderschap.