Peetstap schreef:Sanne:
Heb je al vaker een pluim gegeven, maar bij deze een bosje bloemen namens Bart voor al je onbetaalde inzet en kennis delen op bokt.
Er is zo weinig kennis meer over op dit forum...
Fractie na mijn bericht lees ik weer met je mee, en maf genoeg zie ik nu pas staan in de onderschrift:
dry needling
Wil je wel wat delen hierover op bokt ?, of hou je dat liever & terecht binnen je vak uitoefening.
Oeps, niet duidelijk genoeg wellicht.
Bedoel dit specifiek in dit kader:Citaat:Ga / wil je wat verder dan is richting werken met acupressure op de meridians mooie techniek.
In de praktijk zie je dat deze meridians volop worden gebruikt, al dan niet bij toeval of met doel.
Iemand die Acupressure met Chiro combineert is een gouden combinatie bij problemen
(Bovenstaande zijn mijn eigen ervaringen.)
Thanks Peetstap Paarden(lijven) zijn zo fascinerend, daar kan ik de hele dag wel over praten
Dry needling is eigenlijk veel simpeler dan acupressuur/acupunctuur. Het geeft een impuls aan de spier om de tonus te verlagen. Je kan dus heel makkelijk overmatig gespannen spieren aanprikken en wat meer ontspanning brengen, even simpel gezegd. Eigenlijk hetzelfde effect als trigger-point massage. Door de trigger-point (harde "knoopjes" in de spier) los te masseren of er een naaldje in te steken, krijg je meer ontspanning in de gehele spier. Met meer ontspanning bedoel ik dan dat de spier weer makkelijk kan samenknijpen en loslaten, vaak zie je dat die spieren door overbelasting, constant in een gespannen (samengeknepen) houding blijven staan.
Bij paarden is het helemaal fijn om naaldjes te gebruiken omdat de spierlagen zo dik zijn, dat je met je vingers niet zo diep komt. Plus dat het zo best pijnlijk is om op zo'n triggerpoint druk te geven en soms is zo'n naaldje veel minder pijnlijk. Maar dat verschilt nogal per paard
Ik ben het helemaal met je eens over de combinatie. Chiropractie (of een andere vorm van spinale manipulatie, zoals osteopathie) heeft veel effect op paarden. Massage en dry needling gebruik ik als aanvulling.
Simpel gezegd: je hebt spieren rondom de wervelkolom. Dit zijn kleine spiertjes, weinig kracht, maar ontzettend belangrijk voor de coördinatie en het bewegingspatroon. Zitten heel veel zenuwuiteinden in. Chiropractie heeft voornamelijk invloed op deze spieren. Je zorgt dat de spiertonus minder hoog wordt en daardoor gelijkmatiger wordt aan alle kanten van de wervelkolom. Daardoor wordt het paard losser en het bewegingspatroon meer symmetrisch.
Dan heb je aan de buitenkant meer de grote spiergroepen. Dat zijn de spieren die je ziet liggen. Die gebruik je voor kracht en beweging. Veel minder zenuwuiteinden. Deze spieren kan je aanraken en behandelen met massage of dry needling.
De kleine spieren sturen de grote spiergroepen aan. Door dus te zorgen dat de kleine spieren goed functioneren, zorg je dat ook de grote spiergroepen meer kunnen ontspannen en beter kunnen functioneren.
Soms zijn die grote spiergroepen alleen zó (asymmetrisch) strak dat ze niet zo makkelijk kunnen ontspannen door alleen de kleine spieren te behandelen. Je kan je dan voorstellen dat je behandeld, maar dat het paard gelijk weer in zo'n scheef bewegingspatroon terecht komt, dat gelijk alle kleine spieren weer in een spasme belanden. Dan duurt het ontzettend lang (en veel behandelingen verder...) om een verandering te krijgen. Als je dan dus die grote spieren ook behandeld met dry needling, heb je veel sneller effect.
Vandaar mijn keus voor de combinatie van de twee. Chiropractie is wel echt de basis voor mij, de andere technieken zijn een aanvulling.
En dan hebben we het nog niets eens over de training .
Voor mij is revalidatie 50/50, 50% behandeling, 50% training. Dan gaat het niet om kracht en uithoudingsvermogen trainen, maar om coördinatie en het paard helpen weer een beter bewegingspatroon aan te leren. Ik kan bijv. met behandeling zorgen dat het paard mooi z'n schoft kan liften, maar als het paard daarna de hele dag met de schoft naar beneden gedrukt loopt, heb je daar natuurlijk niet aan.