Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Lindeeee schreef:Gezellig, ik ben ook nog een beetje zoekende in wat nu wel werkt en wat niet.Wat leuk dit, ben erg benieuwd hoe je het aanpakt! Ik ga volgen!
Cer schreef:Dat was inderdaad de eerste keer met barebackpad. Ze heeft voor ik ermee aan de slag ging wel een longeersingeltje om gehad en ook 1 keer een zadel. Met het zadel is ze zo hard gaan rennen in de longeercirkel dat ze in de paniek onderuit is gegleden, niet echt een goede ervaring dus. Longeersingeltje maakt ze ook veel spanning/bokken op. Ik sta overigens en dat is voor iedereen geheel open voor reacties, tips en kritiek. Of nouja kritiek, gewoon als volwassenen onderling discussiëren en ideeën uitwisselen.ik dacht eerst dat t tweede filmpje de eerste keer was dat ze met een BB-pad liep.. maar jij bent er nu een
jaar mee bezig en daarvoor is er al geprobeerd om r onder het zadel te krijgen?
Of lees ik het verkeerd?
(ik geef overigens geen reactie, kritiek of tips, alleen de vraag of ik het goed gelezen heb )
freetorun schreef:Interessant volgtopic. Ik volg jullie erg graag en ben benieuwd hoe je dit verder aanpakt. Het klinkt als een lange/lastige/uitdagende weg. Succes!
mooney schreef:Leuk paard en mooi dat je zo de tijd wilt nemen.
Ik moet wel zeggen dat ik vooral bij de filmpjes van 17 september een beetje de vibe krijg van 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden'. Het is natuurlijk een filmpje, ik kan de subtiele dingen die gebeuren niet zien en er mist een hoop context. Toch krijg ik een beetje de indruk van een paard dat wellicht angstig is aangelegd, maar ook heeft geleerd om een dikke middelvinger op te steken en bij gebrek aan duidelijkheid eigenlijk de touwtjes in eigen handen neemt. Jij blijft daarbij wel heel mooi rustig, maar wellicht ook een beetje passief. Tijdens het belonen met voer is ze in mijn ogen ook nog niet in een mindset die je moet willen bevestigen (of probeer je haar met voer daar te krijgen?).
Nogmaals, het is puur mijn interpretatie van iets wat ik op een (klein) scherm voorbij zie komen. Dus het kan heel goed zijn dat jouw beleving heel anders is.
Heb hier zelf ook een sensibel Arabiertje lopen die vroeger ook het padje af en toe kwijt was, zijn niet de makkelijkste types maar ze geven je wel vaak voldoening als iets lukt. Hoop dat jullie snel de weg naar vooruitgang weer vinden.
Caira schreef:Knap hoor dat je zo’n project oppakt. Ik zie een paar dingetjes: ik zou lager belonen en wachten tot ze iets meer spanning loslaat voordat je een stap verder gaat. Ook zou ik met lagere stem belonen, hoge stem is hoog in energie is stress uitzenden.
Mer1980 schreef:wauw ik vind het echt super super super knap dat je het zo aanpakt, ik had haar direct bij Gert van 't Hof gezet, maar dat is dan echt puur omdat ik 1) de capaciteiten niet heb om met dit soort paarden om te gaan en 2) (wat eigenlijk ook al bij 1 hoort) absoluut het geduld niet (ik ben best wel een zenuwleier)
Ik ga volgen en ik ben benieuwd wat je allemaal nog met haar gaat bereiken. Heb je al een einddoel voor ogen? En hoe zit de eigenaresse erin? Ik bedoel daarmee meer zoiets als: een paard waar je eigenlijk niets mee kan is net zo duur als een paard waar je wel wat mee kan. Het is best een dure hobby om een paard te houden voor een ander waar niets mee te bezeilen valt.... behalve en wortel geven
Kasmir schreef:Nadat ik vandaag met Roxy heb gewerkt heb ik ook een stalgenootje even laten 'voelen' hoe het is om met haar te werken. Mooi om te zien is hoe Roxy daar nadat ze wat met elkaar op de cirkel hebben gecommuniceerd echt even tijd nodig heeft om dat te verwerken.
Ook nog een klein beetje gehangen, dit ging goed totdat ik iets te veel druk gaf en Roxy met een bok vooruit sprong. Daarna wel weer met een arm over haar heen kunnen leunen zonder al teveel stress, maar was duidelijk erg spannend.